Fehmi Koru: “Operasyon” argümanı boşuna değil, Türkiye’yi zora düşürerek iktidarı yerinden etmek istenir üzere davranılıyor

Yalnız iktidar cephesinden de değil; CHP ve DÜZGÜN Parti önderleri de “Yabancıların iç işlerimize müdahalesine karşıyız” açıklamasını yaptılar.

İktidarın prestij ettiği kalemler ile muteber yorumcular da “Bu bir operasyon” tespitinde bulundular.

Neredeyse eş-zamanlı olarak Avrupa Kurulu ülkemizdeki birtakım uygulamaları önemli biçimde eleştiren ‘Türkiye 2021 Raporu’nu yayınladı; Dışişleri Bakanlığı raporu ‘çifte standartlı’ buldu. Muteber muharrirler ve yorumcular, raporun yayınına tekrar “Bu bir operasyon” reaksiyonunu verdiler.

Varlıklı ülkelerin çatı örgütü G-7 ile irtibatlı ‘Mali Aksiyon Vazife Gücü’ , ülkemizi, “Kara para aklandığı ve terörizmin finansmanını engellemede kâfi efor gösterilmediği için” tıpkı kümede yer almayı hiç istemeyeceğimiz ülkelerin yanına gönderen ‘gri liste’ye aldı. Kulak verdim, dün akşam bu mevzuyu ekranlarda tartışan muteber muharrir ve yorumcular, neredeyse istisnasız “Bu bir operasyon” kararını tekrarladılar.

Herhalde ekranda bulundukları sırada geliştiğinden haberleri olmadığı için o mevzuya girmediler; ABD’de görülen Halkbank davasına Türkiye’nin itirazını görüşen New York’taki mahkeme, dün, o itirazı reddetti ve davanın görüşülmesine devam edileceğini duyurdu. Tartışmacı sayınların haberi olsaydı, bu gelişme için de “Bu bir operasyon” demekten geri durmayacaklarına eminim.

Bu listeye eklenmesi gereken ülkemizi yalnızlaştırmayla sonuçlanabilecek öbür olaylar da son vakitlerde birbiri arkasına gerçekleşiyor.

Yakınlaşmak istenen Mısır Yunanistan’la ve Kıbrıs Rum İdaresi ile safları sıklaştırıyor.

Rusya Libya’dan sonra Suriye’de de Türkiye’nin varlığını sona erdirmeyi hedefleyen oldu-bittileri arttırmakta.

Ülkelerin ekonomik performanslarına not veren milletlerarası reyting kuruluşları da vakti olmamasına karşın Türkiye ile ilgili açıklamalar yapmaktalar.

Hiç kuşkusuz onları da “Bunlar birer operasyon” yansısını hak eden listeye ekleyebiliriz.

Bahse bu türlü girince benim muteber takımdan bu mevzuda farklı düşündüğüm sanılmasın; ben de onlar üzere bütün bu gelişmelerin tesadüfen olmadığına inananlardanım. Aşikâr ki, eline fırsat geçen, Türkiye’yi -ya da hükümeti ve iktidar cephesini- zora düşürecek ne varsa onları bir bir hayata geçirmekte.

‘Operasyon’ savı boşuna değil.

Türkiye’yi zora düşürerek iktidarı yerinden etmek istenir üzere davranılıyor.

Joe Biden, şimdi ABD lideri seçilmemişken, kampanya sırasında görüştüğü New York Times’in yayın takımına, Türkiye’deki mevcut iktidara hesap soracağı biçiminde yorumlanabilecek kelamlar sarf etmişti.

F-35 uçaklarını teslim etmeme ve kendisinden evvelki devirde konulan yaptırımları kaldırmama Biden’in tercihi. Osman Kavala bildirisini imzalayan diplomatlardan biri de ABD büyükelçisi.

Türkiye’den gelen sert reaksiyonlara karşın Almanya geri adım atmak şöyle dursun, siyasalları ağzıyla bildirideki talebi bir kere daha tekrarladı.

“Bunlar operasyon” diyenleri haklı çıkaracak bir durum var nitekim.

Lakin yeniden de anlamadığım bir şeyler var.

Yapılmak istenenlere reaksiyon verenler, yapılanın ‘operasyon’ olduğunu söyleyenler hiç de hususun vahametinin farkına varmış üzere davranmıyorlar. İşte ben bunu anlayamıyorum.

Operasyonlar yüzünden piyasalarda bir panik havası esti esmesine ve bu da ekonomiyi kesinlikle olumsuz etkilemiştir; lakin piyasaları temel huzursuz eden birinci hareket yabancılardan gelmedi. Dolar’ın TL karşısında paha kazanmasını tetikleyen olay Merkez Bankası’nın aldığı faizi iki puan daha indirme kararıdır.

Ne gerek vardı ‘operasyon’ yapılacak ülkeyi iktisadını zayıf gösterecek bu türlü bir yanlışlığa sürüklemeye…

Boğaziçi Üniversitesi’nde birtakım öğrenciler ile birtakım öğretim üyelerinin rektör atama sisteminden duydukları rahatsızlığı bir çadır etrafında toplanarak dışa vurmalarına dün şiddet kullanılarak müdahale edildi. Özel güvenlik elemanları ile sivil giysili birilerinin öğrencilere karşı kullandıkları orantısız gücü kameralar kaydetti, imajlar ekranlara taşındı.

Ne gereği vardı bu türlü bir müdahalenin?

Hiçbir yabancı güç bir ülkedeki iktidarı yerinden edemez; muhalefet partilerinin o denli durumlarda otomatik olarak iktidarın yanında yer aldığı bir ülke Türkiye. Temel bir iktidarın sonunu getirecek olan kendi yanlışlarıdır.

İktidarın ‘operasyonu’ fonksiyonsuz kılmak için yapabileceği doğrular var.

Mesela?

Osman Kavala’yı dışarıdan gelen baskılar üzerine özgür bırakmak raconu zedeler diye tasa ediliyorsa, onun durumunda olan -yani gereksiz yere tutuklu yargılanan- diğerleriyle birlikte bunu yapabilir iktidar. Aylardan beri kelamı edildiği halde bir türlü Meclis’e sunulmayan yargı ıslahatının tam vakti.

‘Kara para aklamak’ ve ‘terör örgütlerine müsamahalı davranmak’ çeşidi ithamları boşa çıkartacak bir dizi teşebbüse de gereksinim var.

Yolsuzluklara müsamaha edildiği imajını ortadan kaldırmak güç olmamalı.

Kaygımı de bu noktada paylaşmak isterim.

Şu sırada en fazla kaçınılması gereken davranış usulü, toplumsal medyaya gem vurmaya kalkışmak üzere herkesin ‘operasyon’ olarak değerlendirdiği dışarıdan gelen oldu-bittileri haklı gösterecek yanlışlıklardır.

Ya da 10 büyükelçiyi ‘istenmeyen kişi’ ilan ederek ülkelerine geri göndermeye kalkışmak gibi…

Toplumsal olaylara orantısız güç kullanarak müdahale etmek gibi…

Yanlışların yerini artık doğrular almalı.

*Bu yazı fehmikoru.com adresinden alınmıştır.