Fehmi Koru*
Seçimler sırasında biz her yerde aday olan siyasetçileri ön planda görüyoruz. Onlar seçimlere katılıyor, kimileri sandıktan seçilerek çıkıyor, kimi lider, kimi başbakan, kimi belediye lideri oluyor.
Adayların ehemmiyetini asla görmezden gelemem, lakin seçimleri kazanmak için şahsî cazibe yalnız başına kâfi değil. Yarım asırdan fazla bir müddettir, seçimlerde, stratejiyi belirleyen, adaylara nasıl davranacakları, hangi hususları gündeme taşıyacakları bahislerinde taraf veren uzmanlar devrede.
Jacques Seguela ismini ülkemizdeki siyasi kampanyaları izlemiş olanlar hatırlar. 1987 seçimlerine gidilirken ANAP’ın başında bulunan Mesut Yılmaz ülkesinde ‘dahi reklamcı’ diye bilinen Fransız Seguela’yı seçim kampanyasında yardımcı olması için Türkiye’ye getirmişti.
Mesut Yılmaz’ın sigarayı ağızlıkla içmesi, çok yavaş konuşması üzere seçmene aykırı gelebilecek alışkanlıklarına bile müdahale etmişti Fransız reklamcı..
Seguela’nın ‘Anneme Reklamcı Olduğumu Söylemeyin… O Beni Bir Genelevde Piyanist Sanıyor!’ ismiyle lisanımıza çevrilen kitabı o yıl en çok satanlar ortasına girmişti.
Siyasete strateji uzmanının dahil olması ve seçim kampanyalarının nasıl yürütüleceği konusunda tercihlerin o uzman tarafından belirlenmesi, birinci kere, ABD’deki seçimlerde uygulandı. En başta da muhafazakar Republican Parti’ye mensup siyasetçiler tarafından…
Onların en ünlüsü Arthur J. Finkelstein’dir (1945-2017).
New York’ta 1970 yılında yapılan senatör seçiminde en şanssız görünen adayı yönlendiren uzman oydu. Onun “Bizim de bir senatörümüz olmasının vakti gelmedi mi?” sloganıyla yürüttüğü kampanyanın başarısı, sonraki yıl (1971) tekrar seçilmeyi başa koymuş olan lider Richard Nixon’un seçim kampanyasına terfi etmesini getirdi.
Nixon’dan sonra Ronald Reagan’ı başkanlığa taşıyan seçim kampanyasını da Finkelstein yürüttü. Sonraki yıllarda da ABD’de pek çok adayın değişik makamlara seçilmesini sağladı Finkelstein.
Başarısı öbür ülkelerin siyasetçilerinin da ilgisini çekince hizmetlerini onlara da sundu Finkelstein.
İsrail’de Benjamin Netanyahu’nun 1996’daki birinci seçim kampanyasının gerisindeki isim oydu. Netanyahu’nun karşısında Şimon Peres üzere güçlü bir rakip olmasına rağmen… “Peres Kudüs’ü bölecek” sloganıyla seçimi Netanyahu’ya kazandırdı Finkelstein.
Finkelstein ve onun yanında yetişmiş George Birnbaum pek çok öbür ülkede seçim kampanyalarına akıl sunmayı sürdürdüler.
Macaristan’da Viktor Orban’ı başbakanlığa taşıyan seçimler onların başarısı…
Finkelstein-Birnbaum ikilisi, 2008 seçiminde, Orban’a, “Kendine bir günah keçisi bul; ancak çok güçlü ve nefret uyandıran ünlü biri olsun” aklını vermişler.
George Soros ismi birinci 2008 yılında Macaristan seçim kampanyasında ‘günah keçisi’ olarak Viktor Orban tarafından kullanıldı.
İşin enteresan tarafı, Orban’ın kendisinin, doğduğu ülke olan Macaristan’da bir üniversite kurmuş ve başarılı öğrencilere burs vererek eğitim imkanı bulmalarını sağlamış Soros’un bir eseri oluşu…
Orban Macaristan’da Soros tarafından kurulmuş üniversiteden mezun, dört yıl boyunca Soros’un vakfından burs almış biri.
Akabinde Netanyahu da İsrail seçimlerinde Soros’u gaye alan kampanyalar yürüttü.
George Soros.. Şeytan..
Yazımdaki bilgileri iki yıl evvel bir yabancı yayında karşıma çıkan uzunca bir makaleden edindim. Müellifi İsviçreli bir gazeteci: Hannes Grassegger…
Daha evvelki bir yazımda aktardığım makaleden bir kısmı bir de buraya alayım:
“Finkelstein’ın maksadı seçmenleri mümkün olduğunca kutuplaştırmak, bir tarafı oburu aleyhine havaya sokmak. Bunun için kullandığı yakıt ise, kaygı. (..) Kampanyalarda birinci hücuma geçmeyen kaybeder. Şahıslar üzerinden hususa yaklaşır o. Her kampanyanın yeneceği bir düşmana muhtaçlığı vardır. Kampanyaları negatif hale getiren bir teknik şahsen onun tarafından icat edilmiştir: ‘Reddi oylamak’. Bu yolla en tembel seçmeni bile sadece karşı tarafı yenebilmek için kalkıp oy kullanmaya sevk edecek formda düşmanı şeytanlaştırmayı öngören bir yöntem…”
Rusya’da, Makedonya’da, en son Donald Trump’ın 2016 seçim kampanyasında daima birebir akıl devredeydi. Soros’u şeytanlaştıran bir telaffuz ABD’de bile işe yaradı.
Macaristan için kritik 2000 yılı seçiminde önde görünen Sosyalist Parti’yi yenmesini sağlayan Finkelstein-Birnbaum ikilisini Orban’a tavsiye eden kim?
Grassegger bu soruya şu yanıtı veriyor: Benjamin Netanyahu…
Kampanyalarda Soros ismi şeytanlaştırılarak kullanılıyor. Kampanyalara bu aklı verenler Finkelstein-Birnbaum ikilisi… Onları Orta Avrupa ülkelerindeki yakın bildiği siyasetçilere tavsiye edip seçimleri kazanmalarını sağlayan da Netanyahu.
Üstteki paragrafta ismi geçenlerin hepsi –George Soros, Arthur Finkelstein, George Birnbaum ve Benjamin Netanyahu– Musevi. Birnbaum kendisini ‘dindar Musevi’ olarak tanımlıyor. Lakin kendisiyle tıpkı dinden olan Soros’u ‘nefret objesi’ haline dönüştürebiliyor. Netanyahu da seçim kampanyalarında Soros’u daima amaç gösteriyor.
Sayelerinde ‘anti-Semitizm’ pek çok ülkede tavan yapıyor.
Dünyanın en güçlü adamı bilinen George Soros kendisinin seçim kampanyalarında ‘nefret objesi’ haline getirilmesinden herhalde şad değildir; fakat ondan da memnuniyetsizlik manasına gelecek bir itiraz çıktığını işitmedim.
George Soros siyasetçiler tarafından suçlandığı hususlarda rastgele bir ulusal yahut memleketler arası mahkeme tarafından yargılanıyor mu?
Hayır, yargılanmıyor.
Türkiye’de Soros’la irtibat kurularak yargılanan biri var halbuki: Osman Kavala…
Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan dün şunu söyledi: “Yatıyorlar kalkıyorlar Kavala.. Kavala… Kavala dedikleri Soros’un Türkiye şubesi…”
Soros’un kendisi yargılanmıyor, fakat onun ‘şubesi olmak’ ülkemizde yargılanmanın ve dört yıl mahpusta tutulmanın münasebeti olabiliyor.
Bir küçük detay: Yabancı basında çıkan haberlerde -sözgelimi New York Times’ta- Osman Kavala için daima ‘yardımsever’ (philanthropist) sıfatı kullanılıyor.
Türkiye, bu haberleri okuyan yabancılar nezdinde, bir yardımseveri mahpusta tutmuş oluyor.
Son bir detay: Dolar bu haftaya 10 TL’ye 25 kuruş eksik olarak (1 Dolar = 9.75 TL) girdi.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden alınmıştır.