Fehmi Koru*
Önümüzdeki hafta Merkez Bankası’nın ilgili komitesi bir sefer daha faiz konusunu görüşecek. Şu anda içinde bocaladığımız zahmetli tabloya bakıp alınacak karar hakkında görüş açıklayan uzmanları dinliyorum; neredeyse hepsi ağız birliği içerisinde daima birebir görüşü tekrarlıyorlar: “Merkez Bankası Para Siyaseti Heyeti (MBPPK) bu toplantısında da faiz artırımına gitmeyecek…”
Münasebet?
Hepsinin paylaştığı münasebet tıpkı: “Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın kesin olarak bağlandığı ‘Faiz sebep enflasyon sonuç’ tezine muhalif zira; gereksinim faiz artırımını gerektirse bile tezine ters bir karara müsaade etmez, o müsaade etmeyince de MBPPK faizi artıramaz. Unutmayalım, tezini ‘nassa’ da dayandırıyor…”
İktisat uzmanları bu türlü diyor, ben iktisat konusunda uzman değilim ve kusura bakmazlarsa ileri sürdükleri gerekçeyi yanlış buluyorum.
Yanlışlık şurada: AK Parti genel lideri da olan Cumhurbaşkanı Erdoğan en az ‘faiz’ konusu kadar kesin biçimde inandığı, inanmakla kalmayıp önemli ciddi savunduğu ve insanları da hakikat olduğuna ikna ettiği daha temelli hususlarda bile gerektiğinde görüş değiştirebilen biri…
Örnekler…
Örnekler bir değil, çok…
15 Temmuz hain darbe teşebbüsü sonrasında, o müthiş olayda suçlananlar ortasında darbecileri finanse ettiği argümanına muhatap edilen Birleşik Arap Emirlikleri (BAE) yok muydu? Yalnız AK Parti sözcüleri bu iddiayı lisana getirmekle kalmadı, argüman TRT’de yayınlanan bir dizinin de ana konusuydu.
Sonra ne oldu?
BAE ile sıcak bağlantılar şahsen Cumhurbaşkanı Erdoğan tarafından kuruldu.
Abu Dabi Veliaht Prensi Pir Muhammed Bin Zayid Al Nahyan ülkemize geldi ve Külliye’de kırmızı halı protokolüyle karşılandı.
Yaklaşık bir ay evvel de şahsen Cumhurbaşkanı Erdoğan BAE’ne resmi ziyarette bulundu; diziyi yayınlayan TRT bu ziyaretin haberine “Görkemli karşılama” başlığını layık gördü.
BAE istek ediyor diye, ekonomik münasebetlerde daha rahat olunmasını sağlayacak bir yasa bile çıkartıldı.
Tıpkı durum İsrail ile de yaşandı. Hem de daha dün.
İsrail’in yeni seçilen Cumhurbaşkanı Isaac Herzog Ankara’da devlet protokolüyle karşılandı.
Herzog’un seleflerinden Şimon Peres’le o vakit başbakan olan Tayyip Erdoğan’ın birlikte katıldığı Davos’taki bir programda çıkan “One Minute” tartışmasını unutmak mümkün mü? O olaydan sonra Türkiye ile İsrail bağları askıya alındı. İsrail’in en son gönderdiği büyükelçiye kapı gösterildi; büyükelçi Eitan Na’eh Ankara’da birinci yılını bile doldurmamışken ‘istenmeyen adam’ ilan edilebileceğini anlayınca ülkemizi palas pandıras terk etti.
Sonraları elle tutulur bir gelişme yaşanmadan, birden teğe Herzog Ankara’ya geldi ve onun gelişi AK Parti’nin muteber saydığı, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın da prestij ettiği medya organlarında “Yeni bir periyodun başlangıcı” olarak ilan edildi.
Mısır’la da misal bir gelişme için kapılar zorlanıyor.
Askeri darbeyle Muhammed Mursi’nin devrilmesine de yol açan şovlardan ilham alınarak benimsenmiş ve her fırsatta elle de vurgulandığı için çocuklar tarafından bile taklit edilir olmuş ‘Rabia’ işareti en son ne vakit tekrar edildi?
Çoktandır unutuldu o işaret…
Gazeteci Cemal Kaşıkçı’nın İstanbul’daki başkonsolosluk binasında katledilmesi sonrasında önemli çatışmalar yaşanan Suudi Arabistan’la da her an yakınlaşabiliriz.
İç siyasete gelince…
Biliyorum, yazının burasına kadar örnekleri daima dış siyasetten verdim; fakat iç siyaset alanında da en az bunlar kadar -hatta bana nazaran çok daha fazla- örnek var.
Hiç zorlanmadan birinci akla gelen MHP ile yakınlaşması AK Parti’nin…
İktidarın şimdilerde küçük ortağı pozisyonunda bulunan MHP ile AK Parti, uzun yıllar karşı cephelerde yer almıştı. MHP sözcüleri ve genel lideri Devlet Bahçeli’nin AK Parti için sarf ettikleri hiç de güzel sayılmayacak kelamlar AK Parti sözcüleri ve genel lideri Erdoğan tarafından tıpkı sertlikte karşılıklarla karşılanmaktaydı.
Bugün ise iki parti birebir bedeni paylaşan Siyam ikizleri gibi…
Kelamın kısası, görüşlerini gerekçelendirirlerken, iktisat uzmanları, bu iç ve dış örnekleri hatırlasalar âlâ olur.
Dün en az üç farklı uzmandan “Cumhurbaşkanı nass diyor ve faizi sebep enflasyonu sonuç olarak görüyor, bu yüzden faiz artırılmaz” görüşünü dinlerken zihnimden daima üstteki karşı görüşler geçti.
Partisinin çıkarları gerektirdiğinde Cumhurbaşkanı Erdoğan görüş değiştirebiliyor. Şu anda yaşanan ekonomik kahırları hafifletmekten geçen yolun faiz artışını gerçekleştirmek olduğuna inanırsa, tereddüt etse bile o yolda adım atılmasına müsaade verir…
Münasebetlerine itiraz etsem de vardıkları sonuçla mutabıkım
Uzmanların münasebetlerine bu itirazımı kayda geçirdikten sonra vardıkları sonuca iştirak ettiğimi de belirmek isterim.
MBPPK’den faizi artırma kararını ben de beklemiyorum, ama benim münasebetlerim farklı.
Her şeyden evvel, AK Parti’nin kendi ekonomistleri de faizi artırmanın çoktandır deva olmaktan çıktığının farkındalar. Enflasyon oranını TÜİK bile bu ayın başında %54.44 olarak açıkladı. MBPPK’nun son kararıyla faiz %14; önümüzdeki hafta 100 yahut 200 puan artırılsa yeniden de bu ayın enflasyon oranının bayağı altında kalacaktır faiz.
İkinci sebep ise şu: AK Parti oldukça vakittir hangi bahse el atsa yanlış yapıyor. Bu tezimin en çarpıcı örneği ekonomimizin durumu. Pandemi sonrası ekonomik kasvet her ülkede baş gösterdi; Rusya’nın Ukrayna’yı işgaliyle çıkan savaş da ezayı tekrar her ülkede biraz daha artırdı. Fakat hem Pandemi hem de savaşa bizde daima alınan yanlış kararlar tuz-biber ekledi.
ABD’de, Avrupa’da problemler 1 ise bizde onlardan 10-20 kat fazla oluşunun sebebi daima alınan yanlış kararlar…
Bu sefer atılacak adımın da hakikat olacağına kendimi inandıramıyorum.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden alınmıştır.
