Gazete Duvar müellifi Umur Talu, 5 Aralık Dünya Bayan Hakları Günü’nde ‘Yaşam Uzunluğu Onur Ödülü’nün bayana uyguladığı şiddetle gündeme gelen İbrahim Tatlıses’e verilmesini köşesine taşıdı. Talu, “Bugün Tatlıses’e ödül veren bu uzun ve şanssız tarihte, bayan ya da erkek, hatta çocuk; haber, manşet, yazı, fotoğraf şiddetine maruz kalmış kaçları yatıyor” değerlendirmesini yaptı.
Talu yazısında, “Kimileri artık nefessiz, gerçekten yatıyor. Ahmet Kaya, bayan değildi. Ancak manşetten amaç gösteren bir şiddete uğradı. Hrant Dink, bayan değildi. Ancak manşetten maksat gösteren bir şiddete uğradı. Hem de açık şiddete çıkarılan davetiyelerle. Hem de birtakım bayan gazetecilerin de pek sevdiği çok uygar, çok eğitimli, yumuşacık üsluplu beyfendiler marifetiyle. Yanlarında kimi bayan gazeteci de varken!” kanısını lisana getirdi.
Talu şu sözleri kullandı:
“Bu devlet gazetesidir” denerek yola koyulmuş bir tarih, erkek-kadın tiraj rekorlarına giderken, bu topraklarda ve dışındaki birçok şiddete de, barışa inat, yataklık ve yaltaklık yapabilmişti.
Gazetecilik anlayışında süreklilik yok zannettiğimiz bu tarihî seyahatin ortak paydası, devlete ve şiddete tabiiyet anlayışındaki devamlılıktır. Kendi çalışanına ekonomik şiddet…
Öteki inanç, niyet ve aksiyonlara karşı manşet şiddeti… Bugünün Cumhurbaşkanı’nı 2002 seçimleri öncesi aşağılayan bir manşet şiddetinden, bugün onun gölgesinde, öbür her umuda, her fikre, her varoluş biçimine vuran bir şiddet! Tabiata bile şiddet!
Tahminen yıllarca bu hususlarda da yazdığım için, sayıyorum çabucak: Etnik, ulusal, dinî şiddet ve nefretin…
Erkek çocukların her yoluna boncuk takan, her nanesine tapan annelerin… O çocuklara anneleri, kız kardeşleri üzerindeki şiddetleriyle idol olan babaların… Çocukları erkek-kız demeden tokatlayan, döven ellerin… Sopalı, otoriter, baskıcı, ezberci, cezacı dinî ya da laik eğitim ortamlarının…
Bayanın zayıflığı üstüne kurulup bayanları ağlatan dizilerin…
Baştan aşağı hakaret, ceza, aşağılama, bir alttakini ezme, hor görme şiddetine dayalı erkek askerliğin Maço başkanlarına tapan bayan siyasetçilerin… En çağdaş işyerlerini bile bayan için (erkekler için de tabii) cehenneme çevirebilen erkek (ve kadın) yöneticilerin… Emekçiyi köle, memuru buyruk kulu görüp erkeği ezen, bayanı daha çok ezen; işsizlik tehdidi ve mobbinge yaslanmış şirketlerin… Kendi ezilirken, bir alttakini, konutundaki bayanı, kızı, çocuğu ezmeyi kaygı etmeyenlerin… Öteki şiddetlere karşı siyaset yaparken dahi bayanı içten içe hor gören aidiyetlerin…
Erkek şiddetini güzel gören devlet ve inanç zihniyetinin… Asker ve polisin hakkını değil, haksızlığını gözeten bir devlet-siyaset sisteminin kesif bir sis, koyu bir duman, daimî bir zehir üzere çöktüğü şaşkın dünyamızın onuru da idolü de bu türlü olur. Zira Hayat Uzunluğu böyledir!Değiştirmek, Yaşam’ı değiştirmekle ilgili olabilir! Onur’u kazanmak, tek kişilik tek mevzulu sorun olmayabilir!”
TIKLAYIN | Altın Kelebek sponsoru Pantene’den İbrahim Tatlıses’e ‘yaşam uzunluğu onur ödülü’ verilmesine ait açıklama
