Çanakkale’yi geçemeyenler, hepimizin bildiği üzere, daha sonra ellerini kollarını sallayarak, mağrur ve kibirli bir formda geldiler ve İstanbul’u işgal ettiler. Küstah bir halde toprakları paylaşmaya kalktılar. Fakat tarihin en büyük kahramanı ve dahi başkanını Atatürk’ü hesaba katmamışlardı.
Bu yüzden, geldikleri üzere gidemediler!
Atatürk, kestirmeden “Geldikleri üzere sarfiyatlar.” demişti ancak hiçte o denli göndermedi. Mağrur, kibirli ve küstah olarak gelmişlerdi. Lakin giderken, mağlup, yüzleri kızarmış, başları eğik, yani kös kös gittiler.
Toplumlarına anlattıkları tek tesellileri vardı, dahi bir başkana yenilmişlerdi, bunu itiraf ettiler ve Atatürk’ü överek hakkını teslim ettiler. Ayrıyeten faziletli insanlığına hayran oldukları Atatürk’ü Nobel Barış Ödülü’ne aday gösterdiler.
Burada şuna dikkat edin; Atatürk, kendi toplumu, kendisini seven, destekleyen beşerler tarafından değil, düşmanları tarafından asrın önderi ilan edildi. Adı hürmetle anılıp sokaklara, caddelere ismi verildi. İşte bu çok değerlidir. Ve de kimsenin o denli ulaşabileceği bir mertebe değildir.
Gıpta edilen asrın dahi önderi Atatürk, subayı olduğu Osmanlı İmparatorluğu’nun neden bu kadar gerileyip yok olma noktasına geldiğini çok güzel tahlil etmiş ve ona nazaran planladığı değişiklikleri yapmıştır. Hasebiyle evvel bu milletin, bu vatanın bekası için de çok gerekli olan Cumhuriyeti ilan etmiştir.
Şurası unutulmasın ki; büyük zaferler, skor ya da durum ne kadar aleyhine olursa olsun asla mağlup olmayanların işidir. Biliyoruz ki, şikâyet ve ümitsizlik, asla Atatürk’le bir ortaya gelemez.
19 Mayıs’ta yola çıkıp bize bu özgür vatanı ve cumhuriyeti inşa eden ATATÜRK ve SİLAH ARKADAŞLARINA minnettarız.
Linkedln
‘Bu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar büsbütün muharrirlerinin özgün niyetleridir ve Onedio’nun editöryal siyasetini yansıtmayabilir. ©Onedio’