Karar gazetesi müellifi Ahmet Taşgetiren 28 Şubat davasına ait olarak, “Kime ne diyeceksiniz? Acılar da bir gerçek, 80’lik – 90’lık, birden fazla yürümekte zorlanan insanların tahminen de cenazelerinin cezaevinden çıkacak olması da bir gerçek.” yorumunu yaptı.
Taşgetiren yazısında, “Malum, 28 Şubat davasında yargılanan 103 sanıktan ortalarında devrin Genelkurmay Lideri emekli Orgeneral İsmail Hakkı Karadayı, Genelkurmay 2. Lideri emekli Orgeneral Çevik Bir, Genelkurmay Harekat Lideri emekli Orgeneral Çetin Doğan ve eski YÖK Lideri Prof. Dr. Halil Kemal Gürüz’ün de bulunduğu 21’i müebbet mahpus cezasına çarptırıldı. Bir kısmı tutuklandı. Ceza alanların yaşları bir oldukça ileri. 80-90’larda. Hasebiyle bir yandan ‘bu ileri yaşlardaki beşerler cezaevine konmalı mı? Cumhurbaşkanı affetse ne olur?’ tartışması sürüyor, bir yandan da ’28 Şubat periyodunda yaşanan acıların hikâyeleri’ anlatılarak ‘Bunlar keselerine mi kalmalı?” sorusu soruluyor.” tabirini kullandı.
Taşgetiren şu sözleri kullandı:
“Kime ne diyeceksiniz? Acılar da bir gerçek, 80’lik – 90’lık, birçok yürümekte zorlanan insanların tahminen de cenazelerinin cezaevinden çıkacak olması da bir gerçek. Düşündüm de, ne kadar çok hesaplaşma duygusu biriktiriyoruz. Mesela Selahattin Demirtaş’ın “Kokmanıza gerek yok, sizi asmayacağız, yargılayacağız.” sözü girdi siyasi hafızamıza ne yazık ki. Yargılamakla – asmayı yan yana kullanan bir devr-i sabık düşüncesi… Sorsanız Doğu – Güneydoğu’da birikmiş dünya kadar acı belgesini koyacaktır önünüze, olağan bir çok insan da 6-8 Ekim olayları münasebetiyle Demirtaş’a ait yüklü bir -acı dosyası-ndan kelam edecektir. PKK’nın yıllar içinde oluşturduğu acı evrakları ise bir öteki fecaat.
27 Mayıs’ın acıları. 12 Mart’ın, 12 Eylül’ün acıları. İdamlar, idamlar, idamlar… Yaşı büyütülerek yapılan damlar. En doruktan savrulan “Asmayalım da besleyelim mi” herzeleri. 28 Şubatın acıları. Mamak ve Diyarbakır Cezaevleri’nin acıları, gözaltında azap acıları, Balyoz vs davalarındaki kumpaslar, 15 Temmuz’un acıları, 15 Temmuzdan sonra gelen inanılmaz devirlerin biriktirdiği acılar. Şimdi gereğince konuşulmuyor, fakat orada bir yerlerde hem de yüzbinlerce insanın yüreğinde adaletsizlik isyanlarının biriktiği, üstelik bu isyan hislerinin çocuklara intikal ettirildiği bir gerçek. Bülent Arınç’ın Diyarb akır Cezaevinde yaşananlar için söylediği “Bunları ben yaşasaydım ben de dağa çıkardım” kelamları, aslında insanların yüreğine konan “hesaplaşma duygusu”nun çevirisi.Nesillere kin, öfke, nefret ve sonunda “hesaplaşma duygusu” miras bırakıyoruz. Küme küme kin, nefret adaları oluşuyor.”
