CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu, “Eğer bir siyasi parti ‘ben devletim’ diyorsa orada demokrasi yoktur. Zira siyasi partilere devleti yönetmek üzere halk 5 yıl müddetle yetki verir.” dedi.
Kılıçdaroğlu partisinin değiştiğini savunarak, “Son 10 yılda en büyük değişimi yaşayan parti CHP’dir. Bunu rahatlıkla söyleyebilirim. Gerçek manada CHP, halkın partisi olma yolunda büyük ve kararlı adımlar attı, atmaya da devam ediyoruz.” sözlerini kullandı.
Kemal Kılıçdaroğlu, Muğla’da kanaat liderleri, muhtarlar ve sivil toplum kuruluşlarının temsilcileri ile bir ortaya geldi. Kılıçdaroğlu, konuşmasında muhtarlık kurumunun ehemmiyetine dikkat çekerken muhtarların demokrasinin temel taşı olduğuna vurgu yaptı. Kılıçdaroğlu’nun konuşmasından öne çıkan başlıklar şöyle:
“Son 10 yılda en büyük değişimi yaşayan parti CHP’dir”
“Son 10 yılda en büyük değişimi yaşayan parti CHP’dir. Bunu rahatlıkla söyleyebilirim. Gerçek manada CHP, halkın partisi olma yolunda büyük ve kararlı adımlar attı, atmaya da devam ediyoruz. Problemler var mı? Evet, ülkenin sıkıntıları var. Yalnızca soruları mı lisana getiriyoruz? Zinhar hayır, sorunu esasen siz yaşıyorsunuz. Yaşadığınız sorunu size anlatmanın bir mantığı yok ki. Gerçek olan ne? Yaşadığımız problemden Türkiye’yi nasıl çıkarırız, nasıl Türkiye bu cenderenin dışına çıkar. Bunu konuşacağız, birlikte, bir arada konuşacağız. O vakit Türkiye bütün bu meselelerini aşabilir.
“Bir siyasi parti ‘ben devletim’ diyorsa orada demokrasi yoktur”
“Bir siyasi parti bir ülkeyi nasıl yönetmeli? Birinci soru şu; siyasi parti devleti olmalı mı, olmamalı mı? Yoksa demokrasi mi olmalı? Şayet bir siyasi parti ‘ben devletim’ diyorsa orada demokrasi yoktur. Zira siyasi partilere devleti yönetmek üzere halk 5 yıl mühletle yetki verir. ‘Gel devleti yönet, 5 yıl mühlet veriyorum’; seçimin nedeni de odur esasen. Vatandaş, isterse 5’inci yılın sonunda seni beğenmedim deyip değiştirebilir. Ancak gelip de ‘devletin bütün kurumlarını ben, hepsini bizim partili yapacağım’ derse devlet geriye masraf. Niye? Zira devlette liyakat denen bir kavram vardır. İşi ehline vereceksin. Bu, bir kural olmanın ötesinde tıpkı vakitte bizim inancımızın da gereğidir. İşi ehline vereceksin ki o işi hakikat dürüst yapabilsin.”
“İşi ehline teslim etmezseniz devlette çürüme başlar”
“Bir bankayı yönetmek üzere bir güreşçiyi atarsanız ne olur? Allah aşkına vicdanınıza sorun. Banka kurmuşsunuz, banka konusunda hiçbir eğitim almamış, yazı dahi okumamış, makale yazmamış, getiriyorsun güreşçi, eyvallah başımızın tacı, altın madalyayı aldın. O alanı en yeterli o yapar, fakat güzel bir güreşçi diye biz onu getireceğiz bankanın idare konseyi üyesi yapacağız, ‘gel bankayı yönet’. Olmaz. Bu şuna emsal; ‘ben üniversiteyi bitirdim, dört yıl okudum’, ‘eee sen üniversiteyi bitirdin, okudun, gel şu apandisit ameliyatını yap’. Ben hekim değilim ki… Liyakat budur. İşi ehline teslim etmektir. Bugün Türkiye’nin karşılaştığı en temel meselelerden birisi budur. İşi ehline teslim etmezseniz devlette çürüme başlar. Çürümeden çıkarmanın yolu, işi ehline teslim etmektir.”
“Adaletin olmadığı bir devletin ayakta kalma bahtı yoktur”
“Liyakat tıpkı vakitte adalet demektir. Bir devlet adaletle yönetilir. Adaletin olmadığı bir devletin ayakta kalma talihi yoktur. Adalet var mı? Memleket adaletle yönetiliyor mu? Yalnızca bir örnek vereceğim. Kilolarca uyuşturucu İzmit Derince limanına geliyor, yakalanıyor, kim sorumlusu? Aşikâr değil. Yakalıyorsunuz, bir tek savcı dahi yürek edip dava açamıyor. Lakin fırından garibanın biri ekmek çalsın, 50 polis masraf yakalar, ‘sen ekmek çaldın’ diye. ‘Karnım aç’ dese bile ‘niye ekmek çaldın’ derler. Bu ülkeye kilolarca uyuşturucu giriyor, nerede bu adalet? Cumhuriyet savcısı, cumhuriyet unvanını taşıyan tek meslektir. Cumhuriyet’i koruyacak. Koruyamıyorsa bir sıkıntımız var demektir.”
“Bu açlık, sefalet; bu yoksulluk neden?”
“Bir devleti yönetirken siyasi iktidar vatandaştan vergi toplar. O denli, her birimiz vergi veririz. Yeni doğan çocuk vergi verir. Süt alırsınız, altına bez alırsınız, mama alırsınız, vergi verirsiniz. Vergisiz bir tek alan var, teneffüs ettiğiniz hava. Efendim, ‘biz musluk açıyoruz, orada vergi yok’. Musluğu açtığında dört çeşit vergi ödüyorsunuz. Elektrik düğmesine bastığınızda beş çeşit vergi veriyorsunuz. Cep telefonu aldığınızda dört çeşit vergi ödüyorsunuz. Vergi hayatın her alanında var. Soru; benim ödediğim vergiyi nerede kullanıyorsun sen? Bu açlık, sefalet; bu yoksulluk neden? Neden bu kadar gübreye artırım geldi? Neden elektriğe bu kadar artırım geldi? Neden millet bu kadar perişan oldu? Bu sorunun da sorulması lazım. Devleti yönetenin şunu bilmesi lazım. Kaynaklar sonludur, muhtaçlıklar sınırsızdır. Pekala ne olması lazım, hudutlu kaynaklarla sınırsız muhtaçlıklar ortasında sağlıklı, dengeli, toplumun faydasına bir dengeyi kurmaktır. Dengeyi bütçede kuruyorsunuz.”
“Büyük kısmı Londra’daki bir avuç tefeciye faiz olarak ödenecek”
“Bütçe Kanunu görüşülüyor, size ne yararı var? Çiftçiye ne yararı var? Emekliye, sanayiciye, yatırımcıya ne yararı var? Nereye gidecek bu vergiler? Büyük kısmı Londra’daki bir avuç tefeciye faiz olarak ödenecek. Kaçımız bunun bilgisini biliyor. Hiçbir siyasi parti ister mi vatandaş yoksul olsun? İktidar da muhalefet de istemez. Lakin varsa bir yoksulluk sebebine bakmak lazım. Varsa bir çaresizlik sebebine bakmamız lazım.”
“2.825 TL’lik minimum fiyatla ne yapacak bu adam?”
“İktidarı eleştiriyorum vakit zaman lakin tavsiyede de bulunuyorum. Bir sorumlu kişi olarak, sorumluluk hissederek, ana muhalefet partisinin genel lideri olarak bunu da söylüyorum. Kış ayı geliyor, ‘zor bir mevsim olacak’ diyorum. ‘Kara Kış Fonu kur’ diyorum. Bunu söylerken ya Fransız’ı, Alman’ı, Yunanistan’ı, Belçika’sı kuruyor, sen de kursana kardeşim misal bir fon. Elektriğe, kömüre, doğal gaza, her şeye artırım geldi. 2.825 TL’lik taban fiyatla ne yapacak bu adam? Toplumsal devlet dediğiniz budur, buna bakacak, yardım edecek toplumsal devlet. ‘Hiçbir şey yapmazsan’ diyorum, ‘elektriğin, doğal gazın üzerindeki KDV’yi, ÖTV’yi kaldır kardeşim’. Vatandaş bir rahat etsin. Teklif hakikat, mantıklı. Pekala arkadaşlar, yapılmıyorsa ne olacak yoksul fukaranın hali?”
“İnsan onurunu müdafaamız lazım”
“Siyasiler, topluyorlar yoksulları, sıraya diziyorlar, çağırıyorlar televizyonları, onlara yardım yapıyorlar, onlar da çekiyorlar. Kendi vicdanını tatmin ediyor. Sen yoksul fukaranın onuruyla oynuyorsun. Fakirlik onun yazgısı mi? Sen iş verdin de çalışmadı mı? Gelir sağlayacak bir iş verdin de olmadı mı? Yoksulluğu afişe etmek bizim inancımızda da yasaklanmıştır. Sağ elin verdiğini sol el görmeyecek. Nasıl oluyor da bunlar bu türlü yapıyorlar? Hiç düşünmüyor muyuz, sanki neden bu türlü yapıyorlar? İnsan onuru kadar kıymetli bir şey yoktur. İnsan onurunu muhafazamız lazım.”
“Bayrağıyla, vatanıyla sorunu olmayan herkesin benim başımın üstünde yeri vardır”
Aklınıza gelen her soruyu rahatlıkla sorun. Bundan çekinmem. ‘Şu soruyu sorsak genel lidere ayıp olur mu?’ Olmaz. ‘Üzülür mü?’ Üzülmem. Bizim bir oturup helalleşmemiz, konuşmamız lazım. Memleketin gidişinden yalnızca ben sorumlu değilim ki siz de sorumlusunuz. Düzelmesini yalnızca tek başıma ben yapamam, bir arada, birlikte yapmak zorundayız. Birlikte olursak Türkiye’yi aydınlığa çıkarırız. Türkiye düşündüğünüzden çok daha varlıklı bir ülke. 27 buçuk yılım Maliye Bakanlığı’nda geçti. Bütçe nasıl yapılır, israf nasıl önlenir, bütün hayatım bunlarla geçti. İsraf, yolsuzluk almış başını gidiyor. Türkiye’yi buradan çekip çıkarmamız lazım. Daha dingin, daha dikkatli, kelamı dinlenen, prestijli bir ülke haline getirmemiz lazım. Bunu birlikte yapmak zorundayız. Bu işin sağı solu yoktur, memleket işidir. Benim iki tane kırmızı çizgim var. Bir; bayrak ve vatan. Bayrağımın altında özgürce yaşıyorum, bayrağıyla vatanıyla sorunu olmayan herkesin benim başımın üstünde yeri vardır. İki; kimsenin inancı, etnik kimliği, hayat biçimi beni ilgilendirmez. Beni ilgilendiren, o vatandaşın kaygısı var mıdır, yok mudur? Ben onun sıkıntısını çözmek zorundayım.” (ANKA)