Konya’nın Meram ilçesinde Dedeoğulları ailesinden 7 kişi öldürüldü. Yapılan katliamın akabinde kentte Kürtler diken üstünde yaşıyor. Neredeyse 30 yıldır Konya’da yaşayan Leyla ve ağabeyi Murat ile Dedeoğulları ailesinin yakınları yaşadıkları kaygıyı anlattı. Leyla ‘diken üstünde olma’ halinin nefret telaffuzunun arttığı, Kürtlerin maksat gösterildiği vakitlerde belirginleştiğine dikkat çekiyor. Murat ekliyor: “Kendimizi inançta hissetmiyoruz, kime sorarsanız sorun, ister iktidar yanlısı Kürt olsun ister muhalefet yanlısı Kürt olsun… Çayını içen komşun bir gün senin kapına dayanabilir, bu hisle yaşıyor beşerler. Olağan vatandaş, Türk birisi, yani demez ki ‘ben gideyim de bir Kürdü öldüreyim’, ancak sen her gün ‘terörist, vatan haini’ o bu dersen birbirine komşuluk eden insanları da düşman edersin. Bunun nedeni düşmanlaştırma siyaseti. Eee üstüne sırtları da sıvazlanınca ceza verilmeyince sonuç vahşet oluyor.”
Kozmik gazetesinden Meltem Akyol, Konya’daki katliamın akabinde kentteki son durumu, katliama uğrayan ailenin yakınlarından aktardı:
“Ben gittiğimde ağabeyime sopalarla vuruyorlardı”
Dedeoğulları ailesi, 12 Mayıs’ta da atağa uğramış ve yaralanmışlardı. 12 Mayıs’taki atak sonrası 13 Mayıs’ta karakolda tabir veren Barış Dedeoğulları, şu sözleri kullandı:
“Saat 02.30 sıralarında komşularımız Lütfi Keleş, oğlu Ali Keleş ve İbrahim Keleş, kardeşi Veli Keleş, onun oğlu Ali Keleş ile enişteleri Yahya Çalık isimli şahıslar ile onun oğlu Ali Çalık, Ramazan Çalık etrafı beton duvar ile çevrili sürgülü demir kapıyı açıp, içeri müsaadesiz girdiklerinde Veli’nin oğlu Ali Keleş duvar üzerinden atlayıp, avluya girdiklerinde ellerinde demir çubuk ve ağaç plastik sopalarla geldiklerinde abim Metin Dedeoğulları karşılarına çıktı. Ben gittiğimde ağabeyime sopalarla vuruyorlardı. Yahya’nın ve Veli’nin ‘Ben ülkücüyüm sizi buradan kaldıracağım’ dediğini duydum. Şikayetçiyim”
“Husumetin sebebi Kürt olmamız”
O taarruzdan 10 gün sonra, 22 Mayıs’ta Dedeoğulları ailesi bir sefer daha hücuma uğradı. Katledilen baba Yaşar Dedeoğulları Konya Savcılığında verdiği sözde, “Yahya Çalık isimli şahısla ortamızda 10 yıldır hasımlık vardır. Hasımlığın sebebi bizim Kürt olmamız. Daha evvel de biz bu nedenle mahkemelik olmuştuk. Husumetimizin sebebi kısaca budur” dedi.
28 Mayıs’ta ise bu defa meskenlerinin bâtın kamerayla çekildiğini, konuta kimin girip çıktığının takip edildiğini söyleyen Barış Dedeoğulları, Konya Cumhuriyet Başsavcılığına şikayette bulundu. Bütün bu şikayet ve sözler tutanaklara geçti.
Ailenin avukatı: Bu taarruzun geleceği belliydi
Ailenin avukatı Abdurrahman Karabulut, ailenin tekraren “Tehlikedeyiz” dediğini lakin aktif bir muhafaza yapılmadığı üzere tutuklanan saldırganların da birer birer hür bırakıldığını anlattı. Karabulut, üzerine basa basa “Bu atağın geleceği muhakkaktı, uyardık” dedi.
14 kişi gözaltında
Akına ait 14 kişi gözaltında lakin fail Mehmet Altun hâlâ yakalanmadı. Daha olay yaşanır yaşanmaz “Bu ırkçı bir hücum değildir” açıklamaları yapan valilik ve İçişleri Bakanlığı ve hatta Cumhurbaşkanı İrtibat Lideri Fahrettin Altun’un ortaya çıkan tutanaklar sonrası ne açıklama yapacağı merak konusu.
“Bir cani benim kapımı da çalabilir”
Taarruzun yaşandığı gece Konya’ya ulaştım. Kent sessiz lakin tedirgindi. Lisana bile kolay gelmiyor, birebir aileden 7 kişi öldürülmüştü.
Cenazelerin getirildiği hastane önünde, mezarlıkta, taziye meskeninde herkes birbirine acı ve öfke ile bakıyor ve birebir şeyi söylüyordu: “Bu aile bir Kürt aile olmasaydı, başlarına bu türlü bir olay gelmeyecekti. Allah kabul etmesin, Allah kabul etmesin”
Bilhassa Konya’da yaşayanlar huzursuz, sohbet ettiğimiz herkes son devirde daha da tırmandırılan ırkçı yaklaşımlara dikkat çekiyor ve ‘göz nazaran göre geldi’ diyor.
“Her sabah ‘Ölürüm Türkiyem’ ile uyanırdık”
Meram bölgesinde yaşayan iki kardeşle hastane önünde konuşuyoruz. Leyla ve Murat diyeceğim onlara. Gerçek isimlerini de yaşadıkları yere dair ayrıntısı da aktarmayacağım. Zira dertliler, dahası ben de telaşlıyım.
1994’te gelmişler Konya’ya, Siirt’ten. Komşularının hepsinin Türk olduğunu söylüyor Leyla, “Kendilerine ülkücü diyorlar. Birinci taşındığımızda yıllarca her sabah ‘ölürüm Türkiyem’ müziği ile uyanırdık. Her sabah. Yüksek sesle. Terasta oturup konutumuzu gözlerlerdi” diye anlatıp ekliyor: “Biz artık bir şey söylesek, gidip uyarsak o ‘husumet’ dedikleri şey olur bizim de aramızda…”
Murat inşaat işlerinde çalışıyor. Katledilen 7 kişilik Dedeoğulları ailesini de daha evvel katledilen Hakim Dal’ın ailesini de tanıdığını söylüyor ve soruyor: “İki aile de varlıklı aileler, o denli yerdir, öteki bir şeyden husumettir palavra. Yani ne yüzünden tartışırlarsa tartışsınlar sorun Kürt olmalarına geliyor. Bir de bak ‘arazini bize satıp gideceksin’ diyorlar. Yani ‘buraların asıl sahibi benim, sen çalıştın konut aldın, arsa aldın bunun ehemmiyeti yok, ben istersem benim olur’ yaklaşımı bu. Bunun sebebi yalnızca bu katillerdir diyebilir miyiz?”
Kendi yaşadıklarını da şöyle anlatıyor Murat:
“Karşı tarafımıza inşaat yapılmıştı, inşaatın bizim meskene bakan yüzüne ‘ya sev ya terk et’ yazdılar, ta ki inşaat bitene kadar o o denli kaldı. Komşularımızdan biri meskenlerinin bize bakan bacasına ‘reis’ yazmış, hâlâ duruyor. Bak bu komşular bizim görüştüğümüz beşerler. Onun bir kasveti oluyor, bir gereksinimi oluyor biz yardıma gidiyoruz. Bizim düzgün olduğumuzu biliyor. Çocuğunu bize emanet edeceğini de biliyor lakin buna karşın ırkçılık hissine yenik düşüyor. Gidiyorsun konutunu yapıyorsun, teşekkür ediyor, çaya oturuyorsunuz ‘nerelisin’ diye soruyor. Siirtliyim diyorsun ya, cevap ‘ee olsun’ oluyor. O ‘olsun’da işte büyük bir ayrımcılık yatıyor. İzmirliyim, Aydınlıyım desen gelmiyor o olsun. Kelam konusu Kürt olunca…”
“Çayını içen komşun bir gün kapına dayanabilir”
Türkiye’nin her yerinde yapılan ırkçı taarruzların dertlerini arttırdığını söyleyen Murat şöyle sürdürüyor kelamlarını:
“Bak her seferinde biraz daha yırtıcılaşıyor. Kendimizi inançta hissetmiyoruz, kime sorarsanız sorun, ister iktidar yanlısı Kürt olsun ister muhalefet yanlısı Kürt olsun… Çayını içen komşun bir gün senin kapına dayanabilir, bu hisle yaşıyor beşerler. Olağan vatandaş, Türk birisi, yani demez ki ‘ben gideyim de bir Kürdü öldüreyim’, lakin sen her gün ‘terörist, vatan haini’ o bu dersen birbirine komşuluk eden insanları da düşman edersin. Bunun nedeni düşmanlaştırma siyaseti. Üstüne sırtları sıvazlanınca, ceza verilmeyince…”
Bu kelamlar aklıma öldürülen Hrant Dink’in eşi Rakel Dink’in “Bebekten katil yaratan karanlık” kelamlarını getiriyor. Ortadan onca vakitte değişmiyor bu gerçek, bebekten, komşudan katil yaratan karanlık sürüyor ne yazık ki.
“HDP Vilayet Lideri Almaz: Bu ilçelerin etrafında 40 Kürt köyü var”
Konya’ya gece vardığımızda 25 yıldır Konya’da yaşayan HDP Vilayet Eş Lideri Gıyaseddin Almaz konuk ediyor bizi. Almaz, KHK ile ihraç edilmiş bir öğretmen, yorgun, öfkeli. Telefonu hiç susmuyor, o gece hiç uyumuyor. Sabah erkenden hastane önüne gidiyoruz, oradan mezarlığa, taziye konutuna.
Sorunun yalnızca bugün ile sonlu olmadığını hatırlatarak başlıyor kelamlarına Almaz, “40 yıldır siz bu türlü ırkçılık, nefret kan pompalarsanız, işte bu türlü caniler yaratırsınız” diyor. Konya’da Kürt nüfusunun kalabalık olduğunu hatırlatan Almaz, “Şimdi beşerler düşünüyor, Konya’da Kürt çok hepsi hücuma uğramıyor. Hakikat, örneğin Cihanbeyli ve Kulu bölgelerinde bu tıp şeyler yaşanmıyor, zira bu ilçelerin etrafında yaklaşık 40 Kürt köyü var. Eski yerleşmiş olmaları, kalabalık olmaları vs. üzere etkenler burada bir korunak oluşturuyor. Yani Konya Kürtleri diye bir kabul var artık. 90’lardaki köy yakmalardan sonra gelenler, asıl gaye alınan onlar oluyor. Onlar çabucak ‘terörist’ ilan ediliyor ve gaye oluyor.”
Bunun nedenini sorduğumuzda Almaz’ın karşılığı şöyle oluyor: “90’lardan sonra gelenler ya da son periyotta ekonomik nedenlerle hayvancılık için gelip tarla alan, ki hem Dedeoğulları hem de Kısım ailesi böyledir, varlığı ve gücü yalnızca kendi ailesinden ibaret olan beşerler daha dayanıksız ve yalnız. Az olmanın zayıflığı ve güçsüzlüğü var. Meram da Kürt ailelerin görece yalnızlaştığı bir yer. Yani Dedeoğulları ailesi mesela oradaki tek Kürt aile. Eee tekraren atak yaşanmış lakin hiçbir şey yapılmamış, üstüne katillerin sırtı sıvazlanmış. Her gün pompalanan nefret lisanı, amaç gösterme de yürek verince… Sonuç bu katliam oluyor.”
“Ya birlikte kazanır, ya hepimiz kaybederiz”
“HDP binalarına yapılan ataklar, işte gittiği yerde taarruza uğrayan mevsimlik emekçiler. Batıda yaşayan Kürtler için her atak bir bildiridir aslında, ‘yarın size de gelebilir’ mesajı” diyen Almaz, “Şimdi inançta hissedebilir miyiz hiç” diye soruyor. Ve devam ediyor: “Ben maddelerle kurulmuş bir siyasi partinin eş lideriyim. Yasalar bizi korumuyor ki, eziyor, tanımıyor. Esasen siyasi ve ekonomik kriz nedeniyle herkes canlı bir bombaya dönüşmüş üzere. E üstüne iktidar ırkçılığını ilan ediyor, kendi tabanını korumak için düşman siyaseti üretiyor. Maalesef o siyasetin sonucu da acı ve gözyaşı bırakıyor. Korku duyuyoruz, akıllı bir insanın kendi hayatından tasa etmesi lazım. Hunharca bu katliamı yapan insan neler yapmaz”
Pekala çıkış nerede diye soruyorum anlatıyor: “Bak iktidarın sıkıntısı oyunu korumak ne Kürtler ne Türkler umurunda değil. Bunun için de her şeyi yaptı yapıyor. Onu anladık. Ancak muhalefetin buna dur demesi lazım. Yani Kürtler olunca sessiz kalma, utangaç açıklamalar… Olmaz işte… Bunun karşısında bir ortaya gelmeyi başarırsak kazanırız, yoksa kaybederiz, ancak tek Kürtler değil, bütün Türkiye halkları.”
TIKLAYIN – Bakan Soylu’dan Konya’daki hücumla ilgili açıklama: Bunun Kürt-Türk problemiyle ilgili rastgele bir alakası yoktur