Mehmet Altan*
Bir yargıcın ya da birlikte vazife yapan birkaç yargıçla savcının yargı vazifesini yerine getirdikleri yere mahkeme diyoruz.
Mahkemenin ağzı, burnu, kulağı, onuru, onuru, vicdanı yok.
Mahkeme yerin ismi.
***
Mahkemelerde meslek onuru, meslek haysiyeti, meslek vicdanı olması gerekenler savcılar, yargıçlar…
Fakat bizde güya “meslek onuru, meslek haysiyeti, meslek vicdanı” olması gereken ağzı, lisanı olmayan mahkemelermiş üzere sunulur.
Yapılanlardan gerçek, somut beşerler değil de soyut bir “mahkeme” sorumluymuş üzere konuşulur. İddianameyi yazan savcılardan, kararı veren yargıçlardan kelam edilmez…
Kelam edilmesi de istenmez.
Bu manada Türkiye’de yargı da tabudur…
Ağır bir muhafaza kalkanı gerisine saklıdır…
Hukukî zulmün ağırlaştığı devirlerde hukuksuzluğa karşı hukukî hak arama da o kalkanla ezilmek istenir.
Anayasa’yı ve kanunları “kasten” yok sayarak size taammüden zulmeden savcılarla yargıçlar karşısında hukukî hakkınızı aramaya mı kalktınız, Cumhuriyet tarihinin en klasik çarpıtma geleneği, “medyadaki tetikçiler” tarafından çok ucuz ve çürümüş numaralarla sürdürülmek istenir.
Şimdilerde olduğu üzere.
***
Anayasa’yı yok saymanın makûl ve olağan, Anayasa’yı korumanın “hedef göstermek” üzere sunulduğu rezil bir devirden geçiyoruz.
2021 yılında “basın tarihi” denince nelerin yaşanmış olduğu somutlaşıyor.
***
AYM Lideri Zühtü Arslan iktidara “hukuk devleti” uyarısı yaparak, Anayasa’ya karşıtlık kararlarının uygulanmamasının “Anayasa’nın taammüden ihlali” manasına geleceğini vurguladı.
Demek ki yargı içinde bilerek anayasal hata işleyenler var!
Bu aklın, havsalanın alacağı bir kepazelik mi?
Bazı yargı mensuplarının “Anayasa’yı taammüden ihlal etmesi”nin hukuk sisteminde bir müeyyidesi yok mudur?
Bu çürümeyi denetlemesi gereken HSK da müracaatları dikkate ve ciddiye almaz, soruşturma açmayı ret eder.
Anayasa’yı yok saymayı cesaretlendirir…
Soruşturma açmak, sicil bozmak bir yana, bir de terfi ettirir…
Bu ne demek?
Ne demek olacak, “hukuk devletinin” vefatı, daha doğrusu bir avuç insan tarafından katledilmesidir…
***
AYM Lideri Zühtü Arslan’ın “Anayasa’nın taammüden ihlali” vurgulamasının birinci mağduru ben oldum.
Türkiye Cumhuriyeti’nin yargı tarihinde birinci sefer evvel İstanbul 26. Ağır Ceza Mahkemesi’nin Başkanı Kemal Selçuk Yalçın ile üye Mehmet Akif Ayaz, çabucak ardından de 27. Ağır Ceza Lideri Orkun Dağ ve üye Seval Alaçam, Anayasa’nın 153. Unsurunun emredici kuralına uymayarak, AYM Genel Kurulu’nun benim için verdiği “3 hak ihlalini” yok saydılar.
Bu, Anayasa’ya bağlı kalınmasını isteyen ve Anayasa’nın 153. Unsuruna uyularak derhal hür bırakılmam gerektiğini belirten birer üyeye karşın, dört mahkeme üyesi tarafından anayasal sistemin çökertilmek istendiği birinci eylemdir… Mevcut suçlama ve belge ile “karakola bile çağrılamayacak iken” ve özgür bırakılmam bağlayıcı karar ile saptanmış iken 5.5 ay fazladan yatırdılar, özgürlüğüme taammüden el koydular.
Anayasaya direnme kararları altına imza atmayı tercih ettiler.
İşte bu 4 hakimin imzalarını taşıyan Anayasaya direnme kararları, Anayasa’nın taammüden ihlaline, katline yönelik birinci aksiyondur.
***
Ben daha sonra İstanbul Bölge 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nin oy birliğiyle aldığı karar sonucu tahliye edildim.
Bu da daha evvel beni tahliye etmeyen dört üyenin hukuk dışı bir pozisyonda olduğunun öbür hukukî bir evrakı oldu.
HSK ne yaptı?
Anayasaya uyan üyeleri cezalandırdı.
***
Hukuk sistemine kast eden bu hareketin alenen hata olduğu yalnızca İstanbul Bölge 2. Mahkemesi’nin oy birliğiyle aldığı kararla belgelenmedi.
Gözaltına alınıp, tutuklanmamın tıpkı AYM Genel Kurul’u üzere hak ihlali olduğuna hükmeden AİHM kararında da, bu dört hâkimin işlediği kabahat nedeniyle tekrar baş vurduğum AYM’nin 2. sefer ihlal kararı verdiği kararda de; beraatımı mutlaklaştıran Yargıtay 16. Ceza dairesinin münasebetinde de eksiksiz bir halde karar altına alındı.
***
Lakin ne yazık ki, Anayasayı “kasten ihlal” eden yalnızca bu dört kişi değil. OHAL Komitesi üyeleriyle Ankara 21. Yönetim Mahkemesi’nin üç üyesi de var.
***
Bir de Anayasal meşrutiyet içinde kalanın “hürriyetini tahdit eden” yargı mensuplarını koruyup, kollayan, onları Yargıtay’a atayan Hâkim ve Savcılar Şurası var. O konsey da açıkça Anayasa’yı ihlal etmekte…
***
Bu yazıyı yazmamın iki nedeni bulunuyor. Birincisi, avukatım Figen Çalıkuşu’nun, “AİHM ve AYM kararlarını uygulamamasına” karşın Yargıçlar ve Savcılar Kurulu’nun hakkında süreç yapmadığı, daha sonra da Yargıtay üyeliğine terfi ettirdiği Orkun Dağ hakkında tazminat davası açması… Tazminat davasının birinci duruşması bugün Yargıtay’da yapılacak.
***
İkincisi de malûm bir mecrada “Hâkim Orkun Dağ tekrar gaye gösterildi!” başlığına rastlamam… Haberin birinci satırı şöyleydi: “İstanbul 27. Ağır Ceza Mahkeme Başkanlığı yaptığı periyotta verdiği kararlarla daima olarak gaye gösterilmeye çalışılan hâkim Abdurrahman Orkun Dağ, bu sefer de AYM’nin verdiği Mehmet Altan’ın tahliye edilmesi kararının reddedilmesiyle ilgili olarak gündeme geldi.”
***
Anayasa’yı yok sayarak, insanları fazladan mahpus yatırmanın terfi nedeni olduğu bir yargı tertibi ile hukukî hakkını aramanın “hedef gösterme” diye çarpıtıldığı bir medya sistemi, kayda geçsin…
Yarın bir gün bu yaşadığımız periyodu merak edenlere ya da “yargı ve basın tarihi” yazacaklara not olsun diye yazdım.
P24′te yayımlanmıştır.