HaberTürk gazetesi muharriri Nihal Bengisu Karaca, 10 büyükelçinin tutuklu iş insanı Osman Kavala‘nın hür bırakılması için davet yapmalarına ait olarak, “Normal bir vakitte, olağan bir ülkede olsaydık büyükelçilere elbette şunu derdik: Siz ne hakla Türkiye’nin bağımsız yargısına müdahale ediyorsunuz? Fakat adamlar ülkemizde siyasi refleksle tutuklama yapılıp, memleketler arası baskı ile tahliye kararı verildiğini öğrendi bir defa. Rahip Brunson olayı örnek. Deniz Yücel olayı örnek. 10 Büyükelçi yargıya seslenmiyor yani… Hükümete sesleniyor.” görüşünü savundu.
Karaca yazısında, “Gözler kulaklar Dışişlerinde Cumhurbaşkanı’nı ikna etmek için harcanan gayretin sonuç alıp almayacağındaydı. Ne garip, uyunamayan gecelerin artması, artık bir olağanlık alameti.Normallik demişken… Olağan bir vakitte, olağan bir ülkede olsaydık büyükelçilere elbette şunu derdik: Siz ne hakla Türkiye’nin bağımsız yargısına müdahale ediyorsunuz? Ancak adamlar ülkemizde siyasi refleksle tutuklama yapılıp, milletlerarası baskı ile tahliye kararı verildiğini öğrendi bir kez. Rahip Brunson olayı örnek. Deniz Yücel olayı örnek. 10 Büyükelçi yargıya seslenmiyor yani… Hükümete sesleniyor. Osman Kavala’nın birinden aklanıp öteki tarafından kıskaca alındığı bomboş iddianameler silsilesine dayanan tutukluluğunu, siyasi bir intikam davası olarak görüyorlar ve siyasi yetkiliye davet yapıyorlar.” tabirini kullandı.
Karaca şunları kaydetti:
“İnsan hakları kozmiktir, lokal yöneticinin subjektif münasebetleriyle eğilip bükülemez, ihlal edilemez, insan hakları kimsenin keyfinin inhisarında değildir, sahip olduğun anayasa ve memleketler arası mukaveleler gereği AIHM kararına uymalısın” diyorlar özetle. Osman Kavala yalnızca altı boş iddianamelerle birden fazla dava için 4 yıldır tutuklu yargılanan bir işadamı değil. Batı ile yeterli temaslar kurmuş, yeterli dostluklar geliştirmiş bir işadamı. Kaçmak istese, ülke dışına çıkmayı ondan daha süratli başarabilecek kimse yoktu, o derece.
Bu türlü birini, kaçma kuşkusuyla dört yıl tutuklu yargılar ve ispat olarak da ‘efendim baz istasyonu kendisinin ve Henry Barkey’in tıpkı yerde (aynı cafede, birebir binada değil, tıpkı mahallede) telefon sinyalini yakalamış’ dışında delil sunamazsanız, bir noktada o kıymetli temaslar devreye girer, sorarlar. Ayşe Özdoğan’ı soracak değiller ya. O bayan ki, yüzünün yarısında platin takılı ve kanser. Yediği her şeyin bir kısmı gözünden çıkıyor. İnfaz maddesine muhalif bir halde cezaevinde. Lakin Özdoğan’ın Batılı dostları yok. Bu yüzden önemli adamlar insan hakları davetlerine o ve onun gibileri eklemezler. Zira gariban. Zira bayan. Üstelik bir de başörtülü; ‘önünde sonunda’ Müslümanın teki olarak muamele görecek. Bu son ayrıntı kıymetli, zira içerde Müslüman Müslümanı sırtından bıçaklamaz lakin bunlar yaptı, o halde vurun!’ Toptancılığının gaddarlığına maksat olacak, dışarda ise ‘sonuçta Müslüman, sonuçta geri, sonuçta değersiz’ olarak görülecek, o denli de oluyor esasen.
Lakin ikili standartlar ve Batılının sahtekârlığı diğer bir güne kalsın. Zira bütün kusurlarına karşın Batı’ya sırtını dönmüş bir Türkiye’nin bu gidişle içine savrulacağı taraf kusurlu, problemli falan değil, düpedüz karanlık. Öngörülemez, totaliter, beşere ve haklarına hürmetin esamesini dahi ihtiva etmeyen sistemleri ile bitimsiz bir kabustan daha fazlasını vaadetmeyen ülkelerden oluşuyor. Yalnızca devlet erkanının ve etrafına yapışmış bir kümenin rahat edebildiği bir dünya. Hukukun üstünlüğü, demokrasi, halkın idare ve denetlemede kelam hakkına sahip olması, şeffaflık ve hesap verebilirlik üzere mefhumların tabela bedelinin bile olmadığı bir öteki kanat o. Hakkını aramanın değil ulufeye razı olmanın genel geçer olduğu bir dünya. Ve biz ülke olarak son yıllarda dört nala o tarafa koştuk, koşuyoruz.
Sadede gelelim. Büyükelçilerin daveti bu kurallarda dahi, elbette nahoş, Türkiye’yi yönetenler tarafından da en hafifinden densizlik olarak algılanması mukadder bir çıkıştı. Lakin öteki seçenekler vardı. Sert bir karşılık verirsiniz, “Yargımıza güveniyoruz, siz evvel kendi söküğünüzü dikin” der, geçer gidersiniz.10 büyükelçiyi persona non grata (istenmeyen şahıs) ilan etmek ve ülkeden çıkarmak üzere maliyetleri olacak bir işe kalkışmazsınız. Umarım Dışişlerindeki birkaç adamın ikna uğraşları işe fayda da saatler sonra bir yumuşama görürüz. Aksi takdirde pazartesi günü kur siyasetinin yeterlice kırılganlaştırdığı iktisat açısından çok daha makus bir tabloya uyanırız. Öbür neler olabilir? Türkiye’den çıkarılan 10 büyükelçi sıkıntısı, mütekabiliyet aslına nazaran Türkiye’ye gönderilecek Türk büyükelçileri realitesine eklemlenir. Yeni atamalar gecikir, tavsar, hatta kopan bağlar yine kurulamaz ise içine kapanmış, etrafına duvar örmüş bir ülke oluruz. Türkmenistan oluruz kısaca. O ihtimalde artık Türkiye için konulacak tek bir teşhis olur: “Doktor bırakın ne yerse yesin dedi” Latifesi yok bunun.”
| Osman Kavala: Bu koşullar altında adil bir yargılama yapılmasına imkân kalmadığından, bundan sonra duruşmalara katılmamın anlamsız olacağına inanıyorum
Erdoğan: Kavala denilen Soros artığıyla ilgili olarak Türkiye’yi adeta burada mahkum etmek istiyorlar
TIKLAYIN | Dışişleri Bakanlığı’ndan Osman Kavala daveti yapan 10 büyükelçi hakkında açıklama
TIKLAYIN | Erdoğan’ın “10 büyükelçi” açıklaması dünya basınında: “Türk standartlarına nazaran bile delice”
TIKLAYIN | Erdoğan’dan, 10 büyükelçiye Osman Kavala yansısı: “Bir an evvel istenmeyen adam ilan edilmelerini halledeceksiniz” dedim
