Son günlerde tüm Dünya’da gündemi kasıp kavuran, teorik fizikçi Robert Oppenheimer’in ömrünü ve Atom Bombası’nın imal sürecini anlatan Oppenheimer sineması, Nükleer Silah tartışmalarını da beraberinde getirdi. 6 ve 9 Ağustos 1945 tarihlerinde Japonya’nın Hiroşima ve Nagasaki kentlerine atılan iki nükleer bomba sonucunda, 200 binden fazla kişi ömrünü yitirdi.
Askeri tarihte nükleer silah saldırısı olarak bir birinci olan bu taarruzlar, günümüzde de tartışılmaya devam ediyor.
Öyleyse gelin, İkinci Dünya Savaşı’nın son devrinde Pasifik Cephesi’nde neler yaşanmış birlikte inceleyelim…
İkinci Dünya Savaşı’nın Pasifik Cephesi’nde ABD ve Japonya 4 yıla yakın müddet birbirleriyle savaştı. Her iki ülkenin müttefiklerinin de dahil olduğu cephelerde yüzlerce çatışmada, on binlerce asker ve sivil ömrünü yitirdi.
1945 yılına gelindiğinde Avrupa savaşında Müttefikler büyük bir ivme kazanmış, Almanya ve İtalya teslim bayrağını çekme noktasına gelmişti. 2 Mayıs 1945’te Berlin’in düşmesiyle Almanya savaşı kaybetti ve Avrupa Savaşı sona erdi. Bu günlerde Japonya teslim olmamış, Pasifik’teki direnişini sürdürmekteydi. Amerika Birleşik Devletleri ve müttefikleri, savaşın kesin olarak kazanılması ve Japonya’nın teslim olması için öldürücü bir darbe vurulması kanaatine sahip oldular. O öldürücü darbe nükleer silahtı.
ABD, Nükleer Silah tedbirini Nazilere karşı bir koz olarak görüyordu. Bu doğrultuda Manhattan Projesi ismiyle bir çalışma hayata geçirildi. 1939’da başlayan bu proje, vakitle devasa bir çalışma alanı haline geldi.
Projenin başına Nükleer Fizikçi Robert Oppenheimer getirildi. Vakitle 130 bin kişinin istihdam edildiği ve 2 Milyar Amerikan dolarının harcandığı çok büyük bir yerleşke oluşturuldu. Uzmanlar 1942’den 1945’e kadar atom bombasının üretimi üzerinde çalıştılar. Üretimi tamamlanan iki nükleer silahtan birincisi, 16 Temmuz 1945’te New Mexico’da denendi. Artık silahlar kullanıma hazırdı.
Bombaların üretimi tamamlandı tamamlanmasına fakat kullanılıp kullanılmayacağı bir soru işaretiydi. Nazi tehdidi ortadan kalkmış, Almanya yenilmiş, Japonya yalnız kalmıştı.
Buna karşın Birleşik Devletler yöneticileri bombanın kullanıma hazır hale getirilip Pasifik Cephesi’ne gönderilmesine karar verdi. Little Uzunluk ve Fat Man isimli iki bomba ağır güvenlik tedbirleri altında Cephe’ye gönderildi. Manhattan Projesi işçisi de teknisyen ve silah uzmanı olarak bombalarla birlikte cepheye hareket etti. Artık her şey ABD’nin Pasifik’teki kumandanının lisanının ucundaydı. 6 Ağustos sabahı, haberler tek bir olaydan bahsedecekti.
6 Ağustos 1945 Pazartesi günü birinci bomba ateşlendi. Japonya’nın Hiroşima kentini amaç alan bu bomba ile 140 bin kişi hayatını kaybetti.
Yaşamını yitiren insanların bir kısmı patlamadan günler hatta haftalar sonra vefat etti. Bombanın biyolojik tesirleri uzun yıllar çeşitli sakatlık ve hastalıkların oluşmasına sebebiyet verdi. Bomba şuurlu olarak halkın en ağır biçimde dışarıda bulunduğu sabah 08:15’te gönderildi. Birinci bombanın akabinde yaşanan büyük insan kaybına karşın Japonya yeniden teslim olmayı reddederek direnişi sürdürdü. Bunun üzerine ikinci bombanın ateşlenmesi için çalışmalar başlatıldı.
9 Ağustos 1945’te saat 10:58’de ikinci bomba Nagasaki kentine gönderildi. Burada da 80 bin insan hayatını kaybetti.
O dönemki toplam nüfusu 240 bin kişi olan Nagazaki kentinin üçte biri bu hücum ile hayatını yitirdi. Kent neredeyse büsbütün yok oldu. Hayatta kalanlar ise uzun yıllar hem ruhsal hem de fizikî travmalardan kurtulamadılar. Çabucak akabinde Sovyetler Birliği de Japonya’nın kuzeyindeki Mançurya’ya atak düzenledi. Bu son atılımlar, İkinci Dünya Savaşı’nın bittiğinin resmi oldu.
Japonya için kayıtsız kuralsız teslim olmaktan diğer bir seçenek kalmamıştı. Nükleer akınlarla ülke harabeye dönmüş, Japonlar tek başlarına kalmışlardı.
Buna karşın savaşmaya devam etmek isteyen ve daha yeterli şartlarda barış masasına oturmayı planlayan Japon bürokratlar da vardı. Bu süreçte Japonya’da teslimiyet kaidelerini kabul edenler ile savaşı sürdürmek isteyen siyasetçiler birbirilerine girdiler. 14 Ağustos günü geldiğinde İmparator Hirohito, daha fazla kan dökülmesini istemediğini belirterek teslimiyet şartlarını kabul ettiklerini radyodan Japon ulusuna ilan etti. Ülkede bu duyurunun akabinde yüzlerce intihar hadisesi gerçekleşti.
Missouri güvertesinde düzenlenen ve 23 dakika süren teslimiyet merasimi dünya çapında radyoyla yayınlandı. ABD ve İngiltere tarafından tutuklu bulunan Japon savaş esirlerinin ülkelerine iade edilmeleri uzun vakit aldı, 1947 yılında tüm esirlerin gönderilmesi tamamlanabildi.
Japonya, İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra 1952 yılına kadar müttefik devletler tarafından denetim edildi. Japonya tarihinde birinci kere yabancı güçler tarafından istila edildi. Bu süreçte ülkede intihar hadiseleri devam etti. Yenilgiyi ve istilayı onurlarına yediremeyen binlerce kişi harakiri yaparak yahut tabanca ile intihar etti. Müttefikler, Japon İmparatorluğu kavramını ortadan kaldırarak Parlamenter bir Cumhuriyet inşa ettiler.
78 yıl geçtikten sonra, akıllardaki soru ise yerinde durmaya devam ediyor.
Stratejik açıdan mağlubiyeti kaçınılmaz olan Japonya’ya iki atom bombası birden göndermek hakikat muydu? Savaşı kazanan devletler, bu hususta bir rastgele bir soruşturmadan ve yargılamadan hiçbir vakit geçmediler.