Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK), geçtiğimiz yılın en yüksek ve en düşük gelir ve yaşam koşulları araştırmasını yayınladı. Sonuçlar beklenmedik olmasa da, tablo genel olarak can sıkıcı…
Gelir hesaplamalarında hanehalkının büyüklüğü ve kompozisyonu dikkate alındı, elde edilen eşdeğer hanehalkı kullanılabilir fert geliri kullanıldı.
Ortalama yıllık eşdeğer hanehalkı kullanılabilir fert gelirinin 34 bin 912 TL ile TR10 (İstanbul) Bölgesi oldu.
Bu bölgeyi, 29 bin 952 TL ile TR21 (Tekirdağ, Edirne, Kırklareli) Bölgesi ve 29 bin 847 TL ile TR51 (Ankara) Bölgesi izledi.
Ortalama yıllık eşdeğer hanehalkı kullanılabilir fert gelirinin en düşük olduğu bölgelerin başında 10 bin 965 TL ile TRB2 (Van, Muş, Bitlis, Hakkari) bölgesi geliyor.
Onu 11 bin 204 TL ile TRC3 (Mardin, Batman, Şırnak, Siirt) ve 11 bin 357 TL ile TRC2 (Şanlıurfa, Diyarbakır) bölgesi takip ediyor.
TÜİK'in bir diğer araştırması gelir dağılımı eşitsizliği üzerine oldu.
Gelir dağılımı eşitsizliği ölçütlerinden olan Gini katsayısı, sıfıra yaklaştıkça gelir dağılımında eşitliği, bire yaklaştıkça gelir dağılımında bozulmayı ifade etmektedir.
Buna göre, Gini katsayısının en yüksek olduğu bölgelerin başında 0,444 ile TR10 (İstanbul) bölgesi geldiği görülüyor.
Gelir dağılımı eşitsizliğinin en yüksek olduğu bölgelerde İstanbul'u, 0,402 ile TR62 (Adana, Mersin) ve 0,401 ile TR21 (Tekirdağ, Edirne, Kırklareli) takip ediyor.
Gini katsayısı Türkiye'de 2018 yılı itibarıyla 0,408 idi. Bu değerin en düşük olduğu bölgelerin başında 0,305 ile TRB1 (Malatya, Elazığ, Bingöl, Tunceli) geliyor.
Devamında ise 0,308 ile TR81 (Zonguldak, Karabük, Bartın) ve 0,313 ile TRA1 (Erzurum, Erzincan, Bayburt) bölgeleri geldiği görülüyor.
Türkiye'de en zengin %20'lik kesim, en yoksul %20'lik kesimin 7,8 katı daha fazla gelire sahip.
P80/P20 oranı, en yüksek gelire sahip yüzde 20'lik grubun gelirinin en düşük gelire sahip yüzde 20'lik grubun gelirine oranı şeklinde hesaplanmaktadır. Buna göre 2018 yılında Türkiye'deki en zengin yüzde 20'lik grubun geliri en yoksul yüzde 20'lik grubun gelirinin 7,8 katı oldu.
P80/P20 oranının en yüksek olduğu bölgelerin başında 8,6 ile TR10 (İstanbul) bölgesi geliyor.
Onu 7,2 ile TR21 (Tekirdağ, Edirne, Kırklareli) ve 7,1 ile TR62 (Adana, Mersin) bölgesi takip ediyor.
Bu oranın en düşük olduğu bölgeler ise 4,5 ile TRB1 (Malatya, Elazığ, Bingöl, Tunceli), TRA1 (Erzurum, Erzincan, Bayburt), TR81 (Zonguldak, Karabük, Bartın), 5 ile TRC1 (Gaziantep, Adıyaman, Kilis) ve 5,1 ile TR32 (Aydın, Denizli, Muğla), TR33 (Manisa, Afyon, Kütahya, Uşak) ve TR42 (Kocaeli, Sakarya, Düzce, Bolu, Yalova) bölgeleri oldu.
Göreli yoksulluk oranı en düşük bölge TRC1 (Gaziantep, Adıyaman, Kilis) oldu.
Her bölge için eşdeğer hanehalkı kullanılabilir fert medyan gelirinin yüzde 50'si temelinde hesaplanan yoksulluk sınırına göre, gelire dayalı göreli yoksulluk oranının en yüksek olduğu bölgeler; %13,5 ile TR21 (Tekirdağ, Edirne, Kırklareli), %12,7 ile TR10 (İstanbul) ve TR62 (Adana, Mersin) ve %12,4 ile TR82 (Kastamonu, Çankırı, Sinop) oldu.
Göreli yoksulluk oranının en düşük olduğu bölgeler ise %5 ile TRC1 (Gaziantep, Adıyaman, Kilis), %7,2 ile TR81 (Zonguldak, Karabük, Bartın) ve %7,7 ile TRB1 (Malatya, Elazığ, Bingöl, Tunceli) bölgeleri şeklinde sıralandı.
Diğer bir yoksulluk sınırı olan medyan gelirin yüzde 60'ı dikkate alınarak hesaplanan gelire dayalı göreli yoksulluk oranının en yüksek olduğu bölgelerin başında yine İstanbul geliyor.
Listenin başında %21 ile TR10 (İstanbul) var.
Onu %20,4 ile TR62 (Adana, Mersin) ve %20,1 ile TR21 (Tekirdağ, Edirne, Kırklareli) takip ediyor.
Bu oranın en düşük olduğu bölgeler ise %11,9 ile TR81 (Zonguldak, Karabük, Bartın), %13,2 ile TRC3 (Mardin, Batman, Şırnak, Siirt) ve %13,4 ile TRB1 (Malatya, Elazığ, Bingöl, Tunceli) bölgeleri oldu.
Not: TÜİK'in Gelir ve Yaşam Koşulları Araştırması 2018 yılı sonuçlarına ilişkin gelir bilgileri, bir önceki takvim yılı olan 2017 yılını referans almaktadır.