Sözcü muharriri Uğur Dündar, bugünkü ” TÜİK işte bu türlü çalışıyor” başlıklı yazısında, 8 yıl Duabi’de yaşayan ve 2021 yılının haziran ayında İstanbul’a dönen bir okurunun, Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) tarafından “Hane Halkı Bütçe Araştırması” için kendilerine yazdığı cezayı anlattığı mektuba yer verdi.
Dündar, “Yazdıklarını adeta bir Aziz Nesin hikayesi üzere okudum” diyerek duruma reaksiyon gösterdi.
“Hem TÜİK’in nasıl çalıştığını (!) öğrenmeniz, hem de günün birinde birebir piyangonun size isabet etmesi halinde ceza yememeniz için, bu köşede paylaşmaya karar verdim” diyerek şu mektubu paylaştı:
Ben ve eşim son 8 yıldır çocuklarımızla birlikte Dubai’de çalıştık ve yaşadık. 2021 yılı Haziran ayında İstanbul’a döndük. Ekim ayı sonunda TÜİK’ten, “Hane Halkı Bütçe Araştırması” için seçilmiş olduğumuz bilgisi ulaştı. Çocuklarımızın bu yıl babalarının yanında okumak için Londra’ya gitmesi ve eşimin kent dışında çalışıyor olması nedeniyle gündüz saatlerinde meskende kimsemiz yoktu, ikinci kez ulaştırılan iştirak buyruğunu apartman görevlimizden aldım. Beni arayan ve anketi yapacak olan bireye sabah 07.00 üzere iş için konuttan çıktığımı ve akşam 20.00 üzere döndüğümü ve maalesef ankete katılamayacağımı belirttim. Ankara’da bulunan TÜİK’e de bunu yazılı olarak belirttim lakin illa bu ankete katılmak zorunda olduğum söylendi!..
Sonrasında tekraren aranınca, eşimin İstanbul’da olduğu bir hafta anketör hanımı konutumuza çağırdık. Biz elinde anketle gelecek bir vazifelinin sorular soracağını bizim de yanıtlayacağımızı düşünüyorduk. Anket denilen şey aslında size bırakılan ve 4 hafta boyunca devam edecek, 7 gün boyunca kendi başınıza doldurmak zorunda olduğunuz 10-15 sayfalık bir kitapçıktı. Bu kitapçığa haftalık her türlü harcamanızı günlük olarak yazacaksınız dediler. Eşim bu türlü bir kasvete giremeyeceği için, günlük olarak topladığımız fişleri, dolmuş parası, metrobüs parası vs. üzere masrafları başladım girmeye. Bir yandan işim, bir yandan akşamları katıldığım yüksek lisans derslerim ortasında en fazla gerilimi bu mevzuda yaşadım.
Neyse efendim, kitapçığı almaya gelen anketör doldurma usulümüzü beğenmedi, zira karı koca gittiğimiz balıkçıda yediğimiz yemeği “kim ne yedi ne kadar fiyatı vardı, hamsinin kilosu kaçaydı” ayrıntısında yazmamız gerekiyormuş. Markete mi gitmişiz aldığımız keçi peynirine ne kadar ödemişiz, kilo fiyatı neymiş, domatesin kilosu kaçaymış? Biz bunu bu halde yapacak ne vakte ne de sabra sahip olmadığımızı, isterlerse faturalarımızı, fişlerimizi de bu dokümana ekleyebileceğimizi söyledik lakin “Böyle olamaz” dediler.
Bu devlet sizin gelirinizi masrafınızı, bankaya yatan maaşınızı bilmiyor muydu da bizim peşimize bu türlü takılmıştı? Marketteki etin, meyvenin, zerzevatın, balıkçıdaki balığın porsiyonunun fiyatını bizden mi öğrenecekti? İnternetten ne almışız, elektrik, su, aidat, kitap, eğitim, akaryakıt, hepsini tek tek yazacakmışız. Ben ve eşim daima banka kartı kullanıyoruz, ekstrelerden her şey görünüyor, tek tek yazıyorum lakin tekrar istenilen ayrıntıda değil deyip reddediyor anketör. İkinci hafta kitabını da beğenmedi. Üçüncü hafta yeniden yazdım, tekrar beğenmedi, “Yeniden doldurmazsanız ceza yiyeceksiniz iştirak zorunlu” dedi. Eşim “Biz bu kadar yapabiliyoruz, ne yapacaksanız yapın” deyip artık bezdi. Ve geçen gün resmi ceza evrakı ulaştı tamı tamına 2.186 TL…
Bu devlete bir kuruş vergi borcumuz yok. Hiçbir suça karışmadık. Her şeyimiz kayıt altında, bankacılık sisteminde. Hukukçu bir yakınımız bilhassa yurt dışından gelenlerin peşine düşüyorlar dedi. Geldiğimizden bu yana, 8 sene içinde nereden ne para kazandıysak hepsinin vergisini aldı devlet bizden. Hayatımda bu kadar haksızlığa uğramamıştım, koskoca Türkiye Cumhuriyeti İstatistik Kurumu benim aylık ne kadar paraya ne yediğimle mi yapıyordu bu koca koca araştırmaları?.. Gelirim, sigortam, kredi kartım, vergim her şeyim ulaşılabilir. Marketlerde, restoranlarda fiyatlar ortada! Eminim bizim üzere mağdur olan binlerce vatandaşımız vardır, ne olur sesimizi duyurmamıza yardımcı olun.”
