Bir boşanma davasının temyiz müracaatını pahalandıran Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, “Sen lakin benim paramla varsın, ben yoksam hiçsin” tabirinin eşini aşağılamak manasına geldiğine ve haklı boşanma sebebi olduğuna hükmetti.
Bir müddettir geçimsizlik yaşayan çift, karşılıklı boşanma davası açtı. Aile Mahkemesi, erkeğin davasını kabul etti.
Davalı, karşı davacının kararı temyiz etmesiyle devreye giren Yargıtay 2. Hukuk Dairesi emsal nitelikte bir karara imza attı.
Eşi aşağılamanın boşanma sebebi olduğuna dikkat çekilen kararda şu sözlere yer verildi:
“Davacı-karşı davalı bayan, evlilik birliğinin sarsılması türel sebebine dayalı olarak boşanma talebinde bulunmuş, davalı-karşı davacı erkek karşı davasıyla zina hukuksal sebebine dayalı boşanma istemiştir. Mahkemece davacı-karşı davalı bayanın davasının reddine, davalı-karşı davacı erkeğin ise boşanma talebinin kabulüyle tarafların boşanmalarına karar vermiştir. Yapılan yargılama ve toplanan kanıtlardan, davalı-karşı davacı erkeğin eşini ‘Sen fakat benim paramla varsın, sen ben yoksam hiçsin’ diyerek aşağıladığı ve eşine yönelik süregelen fizikî şiddetinin olduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda davacı-karşı davalı bayanın evlilik birliğinin temelinden sarsılması türel sebebine dayalı boşanma davasının ispatlandığının kabulü gerekir. O halde davacı-karşı davalı bayanın boşanma davasının kabul edilmesi gerekirken, yetersiz münasebet ile reddine karar verilmesi gerçek olmayıp bozmayı gerektirmiştir. Temyiz edilen kararın üstte gösterilen sebeple bozulmasına oy birliği ile hükmedilmiştir.”
