Yeni Şafak gazetesi müellifi Hayrettin Karaman, “Bir kişiyi linç etmek istediklerinde palavra ve iftiralarla dolu iletilerin yüz binlercesini yayıyorlar. Benim için toplumsal medyada dolaştırılan, unutuldukça yine paylaşılan itham ve iftiralara tekraren yanıt yazdım, lakin bu yanıtlar, iftiralara inanan kimselerin birçoklarına ulaşmıyor” fikrini lisana getirdi.
Karaman yazısında, “Algı operasyonu konusunda uzmanlaşmış bir küme mensubu vaktiyle şöyle demişti: ‘Bana, hangi algıyı yaygınlaştırmamı istediğinizi bildirin, birkaç gün içinde ülkede, gerçek olsun palavra olsun, gerçek olsun uydurma olsun o algıyı oluştururum.’ İşte bunu daha çok ‘sosyal medya’ denilen çok güçlü dedikodu aracı ile yapıyorlar. Bir kişiyi linç etmek istediklerinde palavra ve iftiralarla dolu iletilerin yüz binlercesini yayıyorlar, bunları okuyanların bir kısmı (binlerce kişi) inanıyor; evvelce gazetelerde palavra ve iftira yapıldığında tekzip gönderilirdi, bu bildiriler için bu türlü bir imkân da yok. Benim için toplumsal medyada dolaştırılan, unutuldukça yine paylaşılan itham ve iftiralara tekraren yanıt yazdım. Lakin bu yanıtlar, iftiralara inanan kimselerin birçoklarına ulaşmıyor. Hakkımda makûs zan, makus kanaat sahibi olmalarına sebep oluyor. Araştırmadan inandıkları ve makus zan besledikleri için bunların da sorumlu olacakları mutlaktır.” sözünü kullandı.
Karaman şunları kaydetti:
“Yakında, bir kümeye mensup olduğu anlaşılan bir şahıs, işte bu iftiralardan, saptırma ve çarpıtmalardan oluşan bir demet göndermiş bana, kendisi bunlara inanmış, sonunda da “hakkını helâl etmeyeceğini” söylüyor.
Bakalım neler demiş, doğrusu ne?
– Karaman, Gülen cemaatinin “ümmetin bey’at [biat] ettiği liderin (yani halifenin) karşısında duran bir ‘fırka’ olduğunu ve devletin bu nedenle ‘onların yakasına yapıştığını’ ve cemaatin yaşananları hak ettiğini öne sürdü.
H.K.- Katiyen bu türlü bir kelamım ve yazım yoktur.
– Karaman, krizde olan konut kesimiyle ilgili tartışmalı “faizli kredi, mecburî ise mubahtır” fetvası verdi.
H.K.- Sadece faizli kredi değil, haram olan şeylerin tamamı değil lakin birçoğu, “zorunlu” diye söz edilen zaruret hali oluşmuş ise bütün fıkıh âlimlerinin kabul ettikleri bir genel kural –ki, “Zaruretler yasaklanmış şeyleri hür kılar” kuralıdır- zaruret ölçüsünce özgür (caiz, helâl) kılar. Bu sıkıntıda tartışılacak konu, neyin, kime, zaruret sebebiyle, ne kadarının özgür hale geleceğidir. Mesela “Evi olmayan bir kimse barınacak kadar bir konut (daire) almaya yetecek birikmişi yoksa, hayatını kiracı olarak mı sürdürmelidir yoksa “Temel muhtaçlıklar genel olsun-özel olsun zaruret sayılır” kuralına nazaran oturacak kadar bir meskene (kiracı olmak değil) sahip olmak zaruret sayılır mı?” konusu tartışılabilir. Kiralık konut muhtaçlığı karşılar diyen “Daire almak için diğer deva bulamayan kimsenin faizli kredi almasını” caiz görmez, “Mesken muhtaçlığı sahiplik ile karşılanır” diyen bunu caiz görür. Bu iki görüş de (fetva da) kuralların farklı yorumlanmasına dayanır ve uygulanabilir.
– Hayrettin Karaman 17/25 Aralık yolsuzluk soruşturmaları sırasında yaşanan tartışmalar esnasında, Erdoğan ve yakınları için hırsız diyenleri kastederek ‘yolsuzluk yapana hırsız diyen iftira atmıştır’ fetvasını verdi.
H.K.- Yolsuzluk ile hırsızlık İslâm hukukuna nazaran farklıdır; bunu kimse inkâr edemez. Yolsuza hırsız diyen yahut hırsıza yolsuz diyen İslâm hukuk bakımından yanlış demiş, aşikâr şahıs için söylemiş ise iftira etmiş olur. Bunu demek, “Yolsuzluk meşrudur” demek değildir. Hırsızlık da haramdır, yolsuzluk da haramdır, mesela zaruret bulunmadığı halde faiz yemek, almak ve vermek de haramdır; lakin faiz yiyene hırsız, hırsıza faizci denemez. Benim söylediğim budur. Kim olursa olsun yolsuzluk yapanı savunmam, fakat yapmayana iftira edeni de uyarırım; elinde kesin bilgi ve evrak bulunmadığı halde bu türlü bir algı oluşturmak için çalışanların da günah işlediklerini söylerim.
– Başkanlık referandumuna evet demenin farz olduğunu belirttiği yazısında “Bizi maksada yaklaştıracak olan bir adımı daha ‘Evet’ diyerek atmak, ‘Farz olanı tamamlayan ve ona yaklaştıran her fiil farzdır’ kuralının çerçevesine dahildir’’ demekten çekinmedi.
H.K.- “Farz olanı tamamlayan da farzdır” cümlesi de genel bir fıkıh kuralıdır.
Ben atıf yapılan yazıda, “Bu seçimde ‘Evet’ demek bu kural çerçevesine girer” demedim. Bu kurala dayalı olarak şu yorumu yaptım: “Eğer bir kimsenin meşru/farz olan bir gayesi varsa, bu gayeye ulaşabilmek yahut yaklaşabilmek için belirli bir takımın iktidara gelmesini gerekli görüyorsa o takıma olumlu oy vermesi farz olur, takımın bu işe yaramayacağı kanaatinde ise farz olmaz”.
Bunu artık de diyorum, daha sonra da derim.”
Yazının devamı için