17-25 sürecini hatırlayanlar vardır. 3 aylık müddette birçok tape toplumsal medyaya düşmüştü.
Yolsuzluk tezleri, birtakım usülsüzler vs vs
Küçük lisanımızı yutarak dinledik, okuduk.
Ancak FETÖnün yasadışı dinlemeleri olarak kabul gördüğü için mahkemelerde ispat olarak sunulamadı.
İlerleyen vakitlerde çeşitli yolsuzluk tezlerini muhalif basında ve toplumsal medyada okuduk.
Ne bir dava açıldı, ne de bir soruşturma.
Ulu divan oylamalarından ret çıktı.
Okuduk, sinirlendik. Öfkemizi toplumsal medyaya yansıttık.
Yeni yolsuzluk argümanları, hak gaspları vs vs Biriktikçe birikti.. Bir yerde boşalması gerekiyordu bu öfkenin.
Toplumsal medyada çığlıklar atıldı.
Tahminen de toplumsal medya toplumsal muhalefetin sokakta örgütlenmesinin önüne geçen bir soğutma alanı oldu.
Yıllardır aylardır okuyoruz: X Bakanlığında ya da Y kurumunda yöntemsiz ihale, çift maaş alan bürokratlar, liyakatsız işe alımlar vs vs
Toplumsal medyada tüketilme müddeti 3 saat.
En son Sedat Peker görüntüleriyle ortaya atılan dehşetli tezleri hatırlayalım. Kaç gün konuşuldu? Direkt çantacı gazetecilere yöneldik ve işin magazin kısmına kaçıldı. En son muhabbet tellalı bürokratı konuşur hale geldik.
Yolsuzluk haberleri, muhalefet için üstüne gidilmesi gereken önemli bir gündem unsuru değil de tüketim hususu haline geldi.
Tüketiliyor. Tüketilen her şey üzere yolsuzluk haberleri metalaştı. Toplumsal medyada her türlü yolsuzluk haberine ‘’en sert ya da en mizah dolu yansıyı veren’’ RT FAV alarak karşılığını alıyor. Bunu maalesef hepimiz yapar hale geldik.
Bu da RT FAV muhalefetini doğurdu tabi. Koca koca ( ne kadar kocalar tartışılır) milletvekilleri, parti genel liderleri, sıradan kullanıcılar ve fenomenlerle birlikte Twitter’da en komik tweeti atma yarışına giriyor. Kimileri da ilgili bakanları mentionlayıp hesap soruyor. Natürel kimse yanıt vermiyor.
Savcılar rastgele bir soruşturma açmıyor. Üstten talimat gelmedikçe sav edilen yolsuzluklarla ilgili ne bir açıklama yapılıyor, ne yargıdaki vazifeliler süreci işletiyorlar.
Muhalefetin rutini haline gelen bir süreç: Yolsuzluk, hak ihlali haberi görülür. Isyan tweetleri atılır. Milletvekilleri tweet atar, mecliste 2 dakikalık konuşmasında bahseder. Twitter’da o konuşmanın görüntüsünü yayınlar. Akşam muhalif televizyonlarda bir iki kere konuşulur ve gündemden düşer, unutulur gidilir.
Herkes muhalefet etme sorumluluğunu üzerinden atmış olur ve top savcılara atılır. Lakin hiçbir gelişme olmaz. ‘’Bakın biz muhalefet ediyoruz lakin savcılar vazifesini yapmıyor’’ Pekala ne yapılmalı bu durumda sayın milletvekilleri, toplumsal muhalefetin başkanları, kanaat başkanları? Sen, ben, bizimoğlan.
Sanki muhalefet etme teknikleri mi değiştirilse? Ya da ana muhalefetin telkinlerine uyup sessiz sessiz kedi gibi seçimler mi beklenilmeli? Siz ne dersiniz?