Ne vakit Türkiye iktisadında bir sorun olsa, ne vakit Türkiye manşetlere taşınsa, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın büsbütün anlaşılmaz bir reaksiyon vermesi an sorunu oluyor. Eskişehir’deki toplu açılış merasiminde yaşananlar bunun son örneğiydi. Erdoğan bu merasimde, Dışişleri Bakanlığı’na Osman Kavala bildirisine imza atan on ülkenin büyükelçilerininistenmeyen kişi ilan edilerek hudut dışı edilmesi talimatı verdiğini açıkladı.
Erdoğan’ın Batı ile ihtilafı yalnızca sevmekle kalmadığı, birebir vakitte buna gereksinim duyduğu da aşikâr. Yoksa neden en değerli NATO müteffikleri ABD, Fransa her şeyden evvel de Almanya ile gerginlik yaşasın ki? Almanya ile münasebetlerde en acı olan ise Başbakan Angela Merkel’in Türkiye’yi ziyaretinde Almanya-Türkiye ilgilerini övmesinin üzerinden şimdi yalnızca bir hafta geçmiş olması. Bu övgüler kelamda kalacak, Erdoğanınkiler de…
Dikkati dağıtma stratejisi: Batı her vakit hatalı
Batı’yı suçlamakTürkiye Cumhurbaşkanı’nın daha evvel de kullandığı bir araç; son anket sonuçları Erdoğan’ın genel lideri olduğu AKP’nin büyük oranda oy kaybettiğini gösteriyor. AKP’nin oy oranı yüzde 30 dolayında. Erdoğan, bu anket sonuçlarına muhalefet partilerine yüklenerek karşılık verdi.
Perşembe günü resmi olarak OECD’ye bağlı Mali Aksiyon Vazife Gücü’nün (FATF), Türkiye’yi izlemeye aldığı açıklandı. Bu karar İstanbul borsasında küçük endeks değişikliklerine yol açtı. Merkez Bankası’nın bir kere daha daha evvel açıklama yapmaksızın, ansızın faizleri düşürme kararı sonrasından ise kurlar yükselişe geçti. Türk Lirası son yıllarda hiç olmadığı kadar büyük oranda bedel kaybetti.
Bu Erdoğan üzerindeki iç politik baskı arttıkça reaksiyonlarının, bilhassa de Batı’yı karşısına alma tavrının sertleştiğinin son göstergesi. On büyükelçinin Osman Kavala’nın özgür bırakılmasını talep ettiği bildiri Erdoğan’ın ekmeğine yağ sürmüş oldu.
Güçlü adam ve içinde bulunduğu çaresizlik
Bu Erdoğan’ın Batı ile yaşadığı birinci gerginlik değil. Lakin Erdoğan bu defa gerginliğin dozunu taammüden artırdı. Osman Kavala dört yıldan uzun bir evvel içi boş savlarla mahpusa atıldığında ona 2013 yılındaki Seyahat Parkı hareketlerinin yöneticisi olma suçlaması yöneltilmişti.
Kavala hakkında, bu suçlamadan beraat etmesi ve hakkında tahliye kararı verilmesinden birkaç saat sonra darbe teşebbüsü suçlamasıyla yine gözaltı kararı çıkarıldı. Bu suçlamanın da bir saçmalıktan ibaret olduğu ortada.
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM) de Kavala’nın cezaevinde tutulmasının hak ihlâli olduğuna ve derhal hür bırakılması gerektiğine hükmetti. Lakin Erdoğan bunu reddetti ve mahkemeler de bu nedenle kararı değiştirme gereği görmedi. Bu, Türkiye’de mahkemelerin Erdoğan’ın talimatıyla hareket ettiğini bir sefer daha gözler önüne seriyor. Erdoğan’ın her vakit bahsettiği bağımsız yargıdan kelam etmek bu şartlar altındamümkün değil.
Genç seçmenler uzaklaşıyor
25 yaş altı gençlerin AKP dışındaki partilere yönelmesi çok kıymetli bir işaret. İşsizlik artıyor, Türkiye’de yaşayan mülteciler giderek artan biçimde tehdit olarak görülüyor, sıhhat açısından da yıpranmış bir manzara sergileyen Cumhurbaşkanı artık bir vakitler olduğu üzere kahraman olarak görülmüyor.
Yakın bir gelecekte Türkiye’yi bekleyen iki soru var: Muhalefet partileri 2023 yılındaki cumhurbaşkanlığı seçimlerine kadar ittifaklarını koruma edebilecekler mi? Şayet bu türlü olursa Erdoğan’ın yine seçilmesi zora girer. Muhalefetin bölünmesi ise Erdoğan’ın işine fayda. Gelecek ne getirirse getirsin, kesin olan şu ki şu anda Erdoğan’ın Batılı müttefiklerini kızdırmaktan daha kıymetli işleri var.
Erkan Arıkan
© Deutsche Welle Türkçe
