Hükümet 18 yaş altı oyuncuların 22.00 ve 08.00 saatleri arasında çevrimiçi oyunlara katılmasını yasakladı.
Çocuklar hafta içi günde 90 dakika, tatillerde ve hafta sonları günde 3 saat oyun oynama hakkına sahip olacak.
Oyunlar için 8-16 yaş arası çocuklar ayda 29 dolar, 16-18 yaş arası çocuklar da 58 dolar harcayabilecek.
Çin dünyanın en büyük ikinci oyun pazarı konumunda ve daha önce de bilgisayar oyunu bağımlılığına karşı adımlar atmıştı.
Araştırma şirketi Newzoo’ya göre Çin’de artan regülasyonlar nedeniyle ABD oyun pazarı klasmanında bu yıl Çin’in önüne geçti.
Çin neden böyle bir adım attı?
Çin hükümeti gençleri olumsuz bir şekilde etkilediği gerekçesiyle oyunları sık sık eleştiriyor.
Çocuklarda artan miyopluk nedeniyle oluşan endişelere cevap vermek için 2018’de bir düzenlemeye giden hükümet, piyasaya yeni çıkan oyunların sayısında ve oynama sürelerinde kısıtlamalara gitmiş, yeni bir yaş temelli kısıtlama sistemi getirmişti.
Çin aynı yıl yeni video oyunlarına verilen izinleri dondurmuş ve bu kârlı sektör 9 ay boyunca yeni oyunlar için hükümetten lisans alamamıştı.
Oyun sektörü Çin hükümetiyle işbirliğine gitse de kuralları uygulamaya geçirmek ve oyuncuların gerçek yaşlarını tespit etmek zorlanılan birer alan olarak kalmıştı.
Dünyanın en büyük oyun şirketi olan Tencent, 12 yaş altı oyuncularına günde 1 saat, 12-18 yaş arası oyunculara da günde 2 saat sınırı getirmişti.
Tencent ayrıca oyunculardan kimliklerini alarak yaşlarını tespit etme uygulamasına geçmişti.
Yeni önlemlerle bu, Tencent’in yaptığı gibi şirket inisiyatifi olmaktan çıkarak bir sektör regülasyonu haline getiriliyor.
Oyunlar ne kadar zararlı?
Dünya Sağlık Örgütü geçen yıl oyun bağımlılığını bir “rahatsızlık” kategorisinde akıl hastalıkları listesine eklemişti.
Son olarak Amerikan Psikiyatri Birliği (APA) akıl sağlığı listesinde bu yönde bir düzenlemeye gitmeyeceğini, ancak oyun bağımlılığının üzerinde daha fazla çalışılması gereken bir durum olarak incelemeye devam edeceklerini açıklamıştı.
Bazı ülkeler aşırı oyun oynamayı bir kamu sağlığı sorunu olarak görüyor ve bu ülkelerin çoğunda bağımlılığı tedavi etmek için klinikler bulunuyor.