ÇOCUK VAKFI ÇOCUKLAR GELİNCE NELER GETİRİR?
Ali Ayçil
Biz dünyaya geldiğimizde sözleri çok küskün buluruz. O denli çok tekrar edilmişlerdir ki, artık herkes ezberlemiştir onları. Halbuki ırmak, içinden sular geçtiğini birine göstermek için can atar; orman, ağaçlarını görelim diye yapraklarını hışırdatıp durur; kedi tırnaklarını kazağımıza geçirir. Sonra biz gelip sözcüklerin kalbini yoklarız. Irmak tekrar suyuna kavuşur…
Biz dünyaya geldiğimizde sayıları çok yorgun buluruz. Savaşlar, vefatlar, mutabakatlar, yaş günleri unutulmasın diye, onları tıpkı bir arı üzere çalıştırırlar. Daima dikkatli olmaları, hiçbir yılı unutmamaları da gerekir üstelik. Bu da çok yorucudur. Sonra biz gelip bütün sayaçları sıfırlarız. Bunu nasıl mı yaparız? Natürel ki vakti masallaştırarak…
Biz dünyaya geldiğimizde kitapları çok sıkılmış buluruz? Büyükler zira bir öyküyü okurken çok az hayret etmeye, çok az korkmaya, çok az şaşırmaya ve çok az hayal kurmaya başlamışlardır. Öykülerin kahramanları, can badiresi içerisinde kendisini ağzı açık dinleyecek bir okur bekler. Biz işte tam da onlar can ıstırabından ölecekken geliriz. Macera bizimle başlar… Biz dünyaya geldiğimizde hayvanları çok tembel buluruz? Kediler, kimse kendileriyle gereğince oynamadığı için, parklarda ağaçların altında öylece kaşınıp dururlar. Güya güvercinler onlardan çok mu farklı? Beşerler telaşla bir oraya bir buraya geçip giderken, pek azı dönüp şöyle bir ilgilenmeyi akıllarının ucundan geçirir. Fakat birden biz çıkarız ortaya, kedileri koşturur, güvercinleri küçük bir buğday tarlasının üzerinde uçururuz. Kimse hayvanları bizden daha düzgün evcilleştiremez…
Biz dünyaya geldiğimizde insanları işlerinden başlarını kaldıramayacak kadar ağır buluruz. Sabah telaşla konuttan çıkıp akşamları yorgun dönerler. Bazen çok sıkıldıklarını söyleseler de hayatları yıllarca bu türlü devam edip masraf. Bir gün biz gelir, insanı hiç yormayan işlerin de olduğunu gösteririz…
Biz dünyaya geldiğimizde büyükleri her şeyde çok ustalaşmış buluruz. Savaşmakta çok ustalaşmışlardır; ticarette çok ustalaşmışlardır; yüksek meskenler yapmakta çok ustalaşmışlardır; avcılıkta çok ustalaşmışlardır ve her şeyi bilmekte de çok ustalaşmışlardır. Biz ise her şeyde acemi olmanın hoşluğu ile geliriz. Tıpkı birinci insan üzere. Onun kozmostaki birinci şaşkınlık nöbetini daima biz tutarız…
Ali Ayçil’in Özgeçmişi
1969 yılında Erzincan‘da doğdu. Birinci, orta ve lise eğitimini Erzincan’da tamamladı. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Tarih Kısmını bitirdi. Ona okumayı ve yazmayı sevdirenin, ilkokul birinci sınıfta öğretmeni tarafından kendisine armağan edilen ‘masal kitabı’ olduğunu düşünüyor. Şiirleri ve şiir üzerine yazıları Dergâh, Hece, Kitaplık üzere mecmualarda yayınlandı. Aylık Mostar ve haftalık Gerçek Hayat mecmualarının editörlüğünü yaptı. Hala Dergâh edebiyat mecmuasının yayın direktörlüğünü sürdürüyor.
