-Öğlene doğru kalkıyorum. Evde yalnız değilim. Personelim ve asistanım var. Alışverişe şoförüm gidiyor. Şarkılar yapıyorum, besteler dinliyorum, arşivlerle ilgileniyorum.
-Ne kadar çok koşturuyormuşuz. Hiç kendi değerlerimizle ilgilenmemişiz. Korona, bizlere bu değeri hatırlatıyor.
-Gösteriş içip para harcamam. Çantalarım çakmadır. Doğru dürüst tektaşım bile yoktur. Öyle şeylere para harcamam ben. En önemli olan, insanın kendisi. Benden önemli şey yok bu hayatta.”
