Fenerbahçe‘nin unutulmaz futbolcularından Alex de Souza, The Players Tribune için yazı kaleme aldı. Alex, Fenerbahçe‘deki devri ve Galatasaray derbileriyle ilgili anılarını paylaştı.
İşte Alex’in yazısı:
“GÖZÃœM BİR YERDEN ISIRIYORDU”
“Kulüpten ayrıldığım gün konutumun etrafını çeviren insanları hatırlıyorum. Duvarlardan atlayıp, meskenin bahçesine girip, kilometrelerce öteden her şey için teşekkür edip elimi sıkmaya gelen insanları unutmuyorum. Çabucak çabucak bir hafta süren bu nöbet günlerinden birinde ailemle meskende otururken kapı çaldı. Devasa biri çıktı karşıma. Gözüm bir yerden çıkarıyordu bu kişiyi fakat o an nereden olduğunu bulamadım. Daha evvel mahpusa girmiş çıkmış Galatasaraylı bir fanatikti.
Eee artık ne yapacaktım?
Kapıyı açtım ve adam bana: Merhaba, benim için bir kaç forma imzalayıp bir de benimle fotoğraf çekilir misin?
Ben: Tabiki, içeri gir.
“Alex, bize az çektirmedin. Lakin sana hayranlık ve hürmet duyuyorum.
Bana sarıldı, teşekkür etti ve gitti. Çılgınlık!
“TÜRK HALKINA OLAN SEVGİMİ HİÇBİR ŞEY SİLEMEZ”
Bana her vakit Galatasaray, Beşiktaş, Trabzonspor, Bursaspor taraftarı tarafından düzgün davranıldı. Havaalanında, sokakta beni gören rakip grup taraftarları gelip benimle pek güzel muhabbet ediyorlardı. İşte bu yüzden Türk halkına olan sevgimi hiçbir şey silemez.
“BUNLAR MAÇ DEĞİL SAVAŞ”
Fenerbahçe-Galatasaray maçları adeta birer savaş. Sen lig şampiyonu olabilirsin fakat şayet rakibine kaybettiysen, tam bir şampiyonluk sayılmaz. Şayet her ikisi de şampiyon olmadıysa da tüm muhabbet ligi başkasından üstte bitirmek üzerine. Ben bunları çok ağır yaşadım.
“BENİM AYAKLARIMI İSTEDİ
Bir kezinde, askerlik vazifesini yaparken ayağını kaybeden Murat isminde bir taraftarın yeni bir protez için protez modelini değiştirmesi gerekiyordu. Teknoloji ve ayrıntılı bir çalışma gerekiyordu. Hekimler ona birinin ayağının modelini seçmesini istiyorlar ve o 80 milyonluk ülkeden benim ayaklarımı istediğini söylüyor. Bugün bile konuştuğumuzda bana artık onun da ‘de Souza’ olduğunu söylüyor.
“KELİMELERE DÖKEMEYECEĞİM”
Türkiye’deki futbolun eşsiz olduğunu düşünüyorum ve öbür hiçbir şeye benzemediğine eminim. Evet, Brezilya’dan daha kuvvetli bir tutku. Lakin çok temel bir farkla. Herkes kulübüne tutkuyla bağlı. Herkes rakibi ıslıklıyor, rakip futbolcuyu ıslıklıyor. Lakin güya bir limit var ve o hudut geçilmiyor. Fenerbahçe‘de yaşadığım yılların en çılgın yıllar olacağını hayal bile edemezdim. Sözlere dökmek sahiden çok sıkıntı. Fakat deneyeceğim.
“LEFTER TAKILMIŞTI”
Çok hoş anılardı. Bir kezinde Fenerbahçe tarihinin en büyük oyuncusu Lefter ile öğlen yemeği yemeye gittik. 80 Li yaşlarındaydı. Konuşma sırasında takılarak ‘benim heykelim varsa, Alex’in de olmalı’ dedi. Heykel de yapıldı.
“GELECEĞİNİ KURANLAR İÇİN ÖNEMLİ”
Bütün bu yaşananlar sonunda bana kalan, Cruzeiro’daki geri dönüşümün Türkiye’de bir hayat deneyimine dönüşmesiydi. Orada yaptığım işten keyif almayı ve futbolda yeni bir ortamda çalışmanın daima mümkün olduğunu öğrendim. Bu nokta, geleceğini kuran gençler için kıymetli bir detay.
“DUYGULARA GÜZEL BAKMALIYIZ”
Hayal kurmaya tekrar başladım. Yalın ayak kurbağa çalımlayan çocuğum tekrardan. Palyaçonun ağzına yedi sefer topu sokan çocuk oldum yeniden. Şunun farkındayım ki; yaşananlar, başarılanlar yahut kazanılanlardan daha çok, geride kalıcı olan daima ‘duygular’ oluyor. Hisler kalıcı olduğuna nazaran, onlara yeterli bakmalıyız. Onları hafızamızda uygun saklamalıyız..”