Pandemiyle birlikte dijital müzik dinleme platformlarında nostalji listeleri yükselişe geçti. Özellikle de 90’lar Türkçe pop şarkıları günümüzde hükmünü sürdürmeye devam ediyor.
Ali Güven de 1997 yılında albüme adını veren “Yolcu” şarkısıyla çıkış yapmıştı. Güven, keşfedilişini şöyle anlatıyor:
“Almanya’daki ilkokul yıllarımda enstrüman çalmaya başlamıştım. Türkiye’ye temelli dönüş yaptığımızın ertesi yılı 1985’te okuluma konservatuvarda devam ettim. Çalgı eğitim bölümünde okudum. Enstrümanım ise tamburdu. Yüksek lisansa kadar konservatuvardan ayrılmadım. 90’lı yılların başlarında da müzik piyasasına giriş yaptım. Pop sanatçılarıyla çeşitli orkestralarda çalıştım. Yüzlerce sanatçıya eşlik ettim.
Okul dönemlerimde beste çalışmaları yapıyordum. 90’lı yıllarda pop orkestralarına girdikten sonra da pop şarkıları yapmaya başladım. Ama aklımda bir albüm hiç yoktu, çünkü müzisyenlik yapıyordum.
Hakan Peker’den Mustafa Sandal’a o dönem yeni ve ilk kim albüm çıkarıyorsa hemen beni tutuyordu. Hepsinin albümünde enstrüman çaldım. Onlar da arada sesimin güzel olduğunu söyleyip sahneye davet edip şarkı söylememi istiyorlardı. Yine böyle bir sahneye çıktığım anda Hakan Peker ve Feyyaz Kuruş da sesimi duymuş. İkisi de sesimi beğenmiş. Emre Irmak, Burak Kut ve benden oluşan 3 kişilik bir grup albümü yapmak istediler. Daha sonra ‘onlar kendi aralarında anlaşamazlar’ deyip önce Burak’a sonra bana albüm yaptılar. Onlara ‘Yolcu’ ve ‘Yadigar’ı ilk dinlettiğim an çok beğendiler.
İlk albüm çalışmaları 3-4 sene gibi uzun bir süre sürdü. Ondan sonra da Peker Müzik’ten arka arkaya 3 albümüm çıktı.”
Türkiye’deki ilk etnik elektronik müziği yaptım
Ali Güven, 2021 yılında ilk albüm şarkılarının hâlâ dinlenmesinin nedeninin gerçek duygulardan yola çıkarak yazılmasından kaynaklı olduğunu söylüyor:
“O dönem şarkının bugünlerde dinleneceğini ve ölümsüz olacağını tahmin edemezdim tabii. Ama iyi bir şey yaptığımı biliyordum. İnsanlar şarkının hikayesini anladı ve hissetti. Bir arkadaşımın evindeydim, duygu yoğunluğu yaşıyordum, sevinçler ve hüzünler birbirine karışmıştı. ‘Yolcu’ ile ‘Yadigar’ı aynı gün yazdım. ‘Boynumun Borcu’ şarkısını okuldan çıkmış Beşiktaş’tan Nişantaşı’na yürürken yazmıştım. Hatta cebimdeki telefon rehberinin arkasına notalarını hemen not almıştım. Duygusal şarkılardır… Yaşadığım olayların notaya aktarımıdır. O zamanki anlaşamazlıklar, ayrılışlar…”
Ali Güven’in 90’lardaki albümlerinde sanatçı tambur çaldığı için etnik seslere de rastlarsınız. Güven, “90’ların sonunda Etnik Sentetik diye bir grup kurduk. Kemancı’da sahneye çıkıyorduk. Etnik elektronik müziği Türkiye’de ilk yapanız. Duygusal bir adam olduğum için anlamlı sözler, hesaplanmış melodik aralıkları fazlaca olan besteleri ortaya çıkardım. Basit melodileri hiçbir işimde kullanmadım. Genelde aşk şarkıları yaptım” diyor.
90’larda müzik endüstrisi
daha sert ve zordu
Ali Güven, “90’larda müzik endüstrisinde var olmak şimdikinden daha mı zordu?” sorusuna işe şu yanıtı veriyor: “Evet, o zaman daha sert ve daha zordu. O zaman kendinizi ifade edebileceğiniz ortamlar yoktu. Sadece Unkapanı ve plakçılar vardı. Orada da binlerce insanın içinden sıyrılmak zordu. Benim avantajım tanınmış müzisyenlerden biri olmamdı. O yüzden de piyasaya hakimdim. Şimdi kendinizi daha kolay bir şekilde ifade edebiliyorsunuz. Anında bir şarkı yapıp internete koyabiliyorsunuz. Eskiden o zorluğun içinde insanlar daha sağlam adımlar atardı.
O dönem çok romantikti ve müzisyenler bir aradaydı. Şu an daha bireyseller ve tarzlar çok değişti. Trap, rap modası çıktı. Biz bu türleri 90’ların sonlarına doğru yapıyorduk ama çok fazla kişi dinlemiyordu. Hiçbir zaman Türkçe pop ve arabesk ölmez. Belli bir zaman aşağıya iner ve tekrar yükselişe geçer. Günümüzde her şey çok hızlı olduğundan ve çok çabuk tüketildiğinden şimdiki şarkıların sözleri daha matematiksel. Şimdi şarkı söyleyemeyen birinin de sesini hemen düzeltebiliyorlar. Bu da duyguyu öldürüyor. Bu yüzden de kalıcı şarkılar çıkmıyor. 2 ay belki 1 haftada harcanabilecek şarkılar çıkıyor. Belli bir süre sonra da hatırlanmıyorlar.”
Sanatçı, unutamadığı bir konser anısını da şöyle dile getiriyor: “90’lar sonunda galiba UNICEF yararına Berlin meydanında 500 bin kişiye çalmıştık. Yurtdışındaki bütün televizyonlarda yayınlanmıştı. Dünyadan birçok sanatçı vardı.”
Kaybolduğumu düşüneneler yanlış hislere kapıldı
Kariyeri boyunca 9 albüm yapan Ali Güven, pandemiden hemen önce bir “Best of” projesi çıkardığını söylüyor: “Uzun zaman sonra bu albümü yaptım ve pandemiye denk geldi. Sanatçılık zaten çok farklı bir forma geçti. Ama bir şekilde hayat devam ederiz.”
Güven, “Sizi, bir dönem neden hiçbir sahnede görmedik” sorusunu ise şöyle yanıtlıyor:
“Geçiş dönemiydi çünkü. Geçmişten bugüne kadarki şarkılar, albümler yormuştu. Yeni beste yapmak için beslenmek gerekiyordu. Ben de 4 yıl boyunca ‘ne yapabilirim’i düşündüm. Ondan sonra devam ettim. Kaybolduğumu düşünenler yanlış hislere kapılıyor. Çünkü bazı insanlar kötü düşünüyor. Ben her gün çıkıp televizyonda abuk sabuk şeyler yapsam, ‘A bu süper sanatçı’ derler. O kafalarda değilim. Bütün albümlerimde tutan şarkılar oldu. Başarım ilk albümle sınırlı kalsaydı, bırakırdım bu işi.”
Ali Güven, telif hakları konusunda da müzik endüstrisinin hâlâ başarılı olmadığını söylüyor:
“Besteci ben olduğum için telif ücretimi alabiliyorum. Bir kere protesto yapmıştım, MESAM’ın önünde. Sanatçılar bu konuda her zaman çok mağdur. 6 ayda bir 800 TL gibi bir para geliyor.”
Aynı zamanda ressamım
47 yaşındaki Ali Güven, bugüne kadar hiç evlenmediğini dile getiriyor. Bir gününü ise şöyle anlatıyor: “Ben aynı zamanda ressamım. Bir günüm enstrümanlarımla çalışarak ve resim yaparak geçer. Her yanım sanat doludur. Her zaman kendimi geliştirmeye çalışırım.”
Ünlü olmadan önce de fark edilirdim
“90’lar inanılmaz dönemlerdi, Türkiye’de müziğin şaha kalktığı zamanlardı… Albüm yapmadan ve ünlü olmadan önce de tipim dolayısıyla sokakta fark ediliyordum. Ben hep çok parlak bir çocuktum. Orkestralarda çalıştığım için ün, hayatımda çok bir şey değiştirmedi. Ünlü olmadan ilgi duyulan biriydim.”
