GÜRKAN DEMİRTAŞ – TAMER ARDA ERŞİN
Ankara Barosu Lideri adayını belirlemek üzere ön seçim yapmaya hazırlanan Demokratik Sol Avukatlar Kümesi’nin aday adayı Mustafa Köroğlu, “Ankara Barosu sesini her vakit daha gür çıkarmak zorundadır. O yüzden kâfi olmadığını düşünüyorum. Zira, meslektaşlarımın iştiraki, hala meslek örgütüne karşı inancının olmaması, bana bunu gösteriyor” dedi. “Sırça köşklerinde herkes kendi küçük kayıkçı arbedesinin içinde olması nedeniyle avukatların uzaklaştığın belirten Köroğlu, “Ben gelinen süreci bu türlü görüyorum lakin artık o yüzden beşerler, ‘Yeter’ diyor. O yüzden Ankara Barosu’nun son Genel Konseyi’ne 8 bin kişi katılmadı. Neden katılmadı?” diye sordu. Personel avukatların sıkıntılarına, 0-5 yaş ortası deneyimi olan genç avukatların ve bayanların barodaki çoğunluğuna işaret eden Köroğlu, “Bu demografik yapıyı da uygun okuyarak o gençlere baronun kimi heyetleriyle, akçeli heyetlerinde olumlu ayrımcılık yapmak zorundayız. Onların ayakta kalması ve bu mesleği daha düzgün şartlarda yapması için” dedi.
Ankara Barosu seçimlerinin gelecek ekim ayında yapılması bekleniyor. Ankara Barosu’nun geçmiş periyotlardaki liderlerini çıkaran Demokratik Sol Avukatlar Kümesi, lider adayını belirlemek üzere 2 Haziran’da ön seçim yapacak.
Avukat Mustafa Köroğlu da ön seçimde, Demokratik Sol Avukatlar Kümesi’nin lider adayı olabilmek için rakipleriyle yarışacak. Bu seçim sürecinde yapılan maddi harcamalar konusunda öbür adaylara seslenerek herkesin yaptığı harcamaları şeffaf bir halde açıklaması gerektiğini belirten Köroğlu, “Kim neden bu kadar çok para harcadığını, kendisi mi harcıyor, diğeri mı harcıyor onun için ortaya koysun” dedi.
Mustafa Köroğlu, aday adaylığı sürecini ANKA Haber Ajansı’na şöyle anlattı:
“Ben 21 yıldır Ankara Barosu’na kayıtlı olarak mesleksel faaliyetini yürüten bir avukatım. 20 yıldır da Ankara Barosu’nun her vakit içinde oldum. Ankara Hukuk Fakültesi’nden mezun olduktan sonra geldiğim Ankara Barosu, daima söylerim avukatların hakikaten bakarak, izleyerek mesleği öğrendiği bir kültür içerisinde bir okul üzereydi lakin o süreç, tahminen de Kemal (Koranel) beyefendisi de istifaya götüren süreç de bunun bir modülü. O bağlamdan koptu. Avukatlar, meslek örgütlerine olan bağı kaybetti, aidiyetlerini kaybetti ve bu meslek uzun vakittir ekonomik manada da önemli bir darboğaza girdi. Çok önemli bir işsizlik var mesleksel manada. Hukuk fakültelerinin sayısının artması, birçok genç meslektaşın mesleğe gelmesi ve meslek örgütünün tüm bunlar olurken tabiri caizse duyarsızlaşması ve küçük, tahminen 100-150 bireyle bir meslek örgütünü yönetme noktasına gelmesi… Bunun sonucunda da idare anlayışının yalnızca dar küçük bir ekipçilikle, senden olsun bizden olsun anlayışıyla o istifa süreci ortaya çıktı. Yönetemiyorum, yönettirmiyorlar denildi. Meğer Avukatlık Kanunu vardır. O kanunda yetkileriniz vardır. Bunları kullanırsınız fakat sorun şudur: Bir meslek bu kadar çok baskı altındayken iktidar tarafından daima ve sistematik bir formda akına maruz kalırken, adliyeler parçalanırken, avukatların prestijleri hakikaten önemli problemlerle karşı karşıya kalıp prestij kaybına uğrarken kimse bunlarla uğraşmadı. Tabiri caizse sırça köşklerinde herkes kendi küçük bir kayıkçı arbedesinin içindeydi.
“BARONUN SON GENEL KONSEYİ’NE 8 BİN KİŞİ KATILMADI, NEDEN?”
Ben gelinen süreci bu türlü görüyorum fakat artık o yüzden beşerler, ‘Yeter’ diyor. O yüzden Ankara Barosu’nun son Genel Heyeti’ne 8 bin kişi katılmadı. Neden katılmadı? Halbuki meslek örgütünün bir genel heyetine katılmak hem hak hem yükümlülüktür. Bunu avukatlar çok düzgün bilir. Buna karşın katılmamaları, bence biraz meslek örgütünün hatasıdır ve meslek örgütünde orada bizi temsil eden bireylerin buna sebebiyet verdiğini düşünüyorum. O yüzden artık herkes, buradan sorumluluğunu alacak.
“ GENÇLERİN BİRÇOĞU ŞU ANDA BAĞIMLI ÇALIŞAN AVUKAT”
Çözmek için gayret etmek zorundayız. Zira bakın avukatlık, kendi ofisinizde yaptığınızda hissedilir bir meslektir. Yani, bağımsız olmanız lazım. Bu mesleği yaparken o bağımsızlığı hissetmeniz lazım. Avukatlık mesleği hukuka dair ilkenizle ayakta tutmanız gereken bir şeydir ve bunu bağımsız bir halde yaptığınız ofislerde elde edersiniz. Gençlerin birçoğu şu anda bağımlı çalışan avukat. Yani, Avukatlık Kanunu’nda o biçimde geçmiyor diye tanımlamaktan kaçınmayalım. Personel avukat olarak çalışmak durumunda kalıyor. Bu noktada baronun yaptığı tek şey bu bahiste bir metin hazırlayıp, bu metni uygulayın diye tavsiye vermekten ibaret olmamalı. Bu mesleğin nereye gittiğini, neden bu hale geldiğini irdelemeli, buna ait tahliller getirmeliler. Bakın. Bu kadar çok fazla insan 2016 yılından sonra beni aradı, ulaştı, yardımcı olun, iş bulamıyorum, staj yeri bulamıyorum dedi ki ben o insanlara ofisimde oturup karşımda görüşmeler yaptıktan sonra elimden geldiğince yönlendirmeler yaptım. Daha düzgün yerlerde bu mesleği öğrensinler, daha âlâ yerlerde çalışsınlar ve kendilerinden sonra gelen jenerasyona da bu kültürel birikimi aktarsınlar diye.
“2018’DE MESLEK MERKEZİ KURALIM DEDİM”
Bunu yaparken bir teklifte bulundum meslek örgütüme de. 2018 yılında bir merkez kuralım dedim. Meslek Merkezi lakin bunu baronun bir kurulu merkezi üzere değil. Dış paydaşları olan, Türkiye Odalar Borsalar Birliği’yle. Bu ülkenin en büyük patron örgütüyle birlikte yapmak durumundayız. Ankara’daki tüm hukuk fakültelerinin dekanlarıyla birlikte bir sosyolog, psikolog ve inan kaynaklarının olduğu bir yapıyla yapalım dedim. Yönergesini bir hafta içerisinde yazıp getiririm dedim fakat hala iki yıl geçti yalnızca bir ünite meslek ünitesi kuracağız hala bunu yapacağız diyorlar. Bunu yapmak zorundasınız. Bizler bugüne kadar kişisel olarak bu yardımları yaptık ancak bunu artık baro, kurumsal olarak yapmak zorunda. O yüzden işsizlikle ilgili bakın seçim devrindeyiz. Bir lider adayıyım. Birçok proje üretebiliriz, ürettik de hatta ancak iki şeye çok odaklandık. İktisat ve nitelikli mesleksel eğitimler. Bilhassa genç meslektaşlarım son yıllarda önemli bir mesleksel eğitim almadı. Bir toplantı masasında oturduğunda müvekkiliyle nasıl görüşme yapılır? Ona ne sorular sorması gerekiyor? Avukatlık fiyatını belirlerken nelere dikkat etmesi gerekir? Buna dair bir eğitim almadı. Covid’in tesiriyle 3 yıldır esasen fakültelerde eğitim alamadılar. Artık keza barolarda Zoom üzerinden eğitimler aldılar. Biz, süratli bir formda meslekteki şu anda bu eksiklikleri giderecek bir baro akademisi kuracağız. Birebir vakitte staj eğitim sisteminde değişiklikler yapacağız.
“STAJYERLERİN YILLARDIR ÇÖZÜLMEYEN HALA DİLLENDİRİLEN SORUNLARI VAR”
Stajyerlerin yıllardır çözülmeyen hala dillendirilen problemleri var. Sigortalılığı, ücreti… Bunlar için gayret etmek zorundasınız. Bunu elbette ki vakit zaman iktidarla yapacaksınız. Bakanlıklarla yapacaksınız. Meclis ile yapacaksınız. Bunun için çalışacaksınız. Gece gündüz çalışmak zorundasınız. Zira, fakültelerden 25 bin kişi daha geliyor şu önümüzdeki 4 yıl içerisinde. Bakın 2024 yılında bir avukatlık hukuk mesleklerine giriş imtihanı konuldu. Geliyor. O imtihanla ilgili bir çalışma var mı? Hani nerede? Kim yapıyor? Nasıl yapılacak? Bu çalışmaların hazırlanması lazım. Bunlar, o denli bir gecede olacak şeyler de değil ancak baro, bunlarla çaba eder. Her vakit, meslektaşı ve mesleği için gayret eder. Meslektaşı da bunu gördüğünde baroya bir aidiyet hisseder. Artık, o aidiyet hissedilmiyor. Neden? Bunu geri kazandırmak zorundayız.
“BİR VAKIF KURDUK ÇABUCAK ARTIK AVUKATLIK VAKFI”
Seçilmeden evvel bile yapmaya başladık. Bir vakıf kurduk. Dedik ki seçimden ari. Kazanıp kaybetmekten ari bir şey yapalım. Bir vakıf kurduk Çabucak Artık Avukatlık Vakfı. Mesleğimizin duayenleri bu vakfın kurucularıdır. Semih Güner, Hakan Candoğan pahalı meslektaşlarım. O vakfın tescili şu anda tamamlanmak üzere. O vakıf üzerinden biz, insanların hayatlarına dokunacağız. Nasıl? Bakın, ofisini staj yapmış ruhsat parasını biriktiremediği, toplayamadığı için ruhsat alamayan başarılı beşerler var. Yurtdışından bir okul kazanmış fakat burs bulamadığı için gidemeyen gençler var. Ofisini açmak isteyip de iki üç ay kirasını ödeyemeyen beşerler var. Mesleği yaparken nasıl yapacağına dair eğitim almak isteyen beşerler var. Tahminen mesleğinin son devirlerinde para kazanmayan üstadlarımız var. Onlarla dayanışma içerisinde olmak için bir vakıf kurduk. Onlara yardımcı olacağız. Geçen cumartesi günüydü, İstanbul’dan bir meslektaşım beni aradı. Bir bilgisayar programı yazmışlar, bizim vakfımızı duymuşlar. O bilgisayar programı avukatlar için tasarlanmıştı. ‘Onun satışından elde edilecek gelirin bir kısmını ben bu vakıf üzerinden gençlere ve stajyerlere burs vermek üzere bağışlamak istiyorum’ dedi. Bu inanılmaz bir şey. Öteki birkaç meslektaşım daha aradı. Bağışta bulunmak, takviye olmak, ofislerini açmak isteyenler var. Vakit içerisinde buraya taşınmazlarını bağışlayacaklar, onun dışında yazdığı kitaplarının telif haklarını bağışlayanlar olacak. Ben naçizane her yıl kazandığım birkaç tane davanın karşı yan vekalet fiyatını buraya bağışlayacağım. Bu meslekte artık buna muhtaçlığımız var. Kaldı ki bu vakıf, şöyle bir şeydir. Vakıf senedine özel bir karar de koydum. Ankara Barosu Lideri yahut idaresi ileride bu vakfa üye olabilecek ve vakıfta baroyu temsilen üç kişiyi görevlendirebilecek. Yani baro dışarıda da insanların, meslektaşların hayatlarına dokunan bir yapının kesimi olacak.
“0-5 YAŞ DEDİĞİMİZ KUŞAK YÜZDE 65’İ BU BARONUN. BAYAN MESLEKTAŞLARIM YÜZDE 55. BU DEMOGRAFİK YAPIYI DA ÂLÂ OKUYARAK O GENÇLERE BARONUN AKÇELİ KONSEYLERİNDE MÜSPET AYRIMCILIK YAPMAK ZORUNDAYIZ”
Vakıf kurunca birtakım meslektaşlarımız anlamamış, bu vesileyle kısaca anlatmak isterim. Ankara Barosu’nun bir yardımlaşma sandığı vardır. ABAYS denir. Gerçek bir iştir. Yıllardır ABAYS’ı biz meslektaşlarımıza anlatamamışız ki ABAYS’ın üye sayısı hala 2 bin kişi. Ben gittiğim bu seçim sürecinde her yerde ABAYS’ı anlatıyorum ve meslektaşlarıma üye olun diyorum. Zira, vakıf diğer bir şey, ABAYS öbür bir şey. Bunu biliyorum. Yıllardır baronun içindeyim ve tahminen tam karşıtı ABAYS’a üye olmayı kolaylaştıracak çalışmaları bu vakıf üzerinden de yapacağız. Bu, bakın proje olarak daha seçilmeden yani biz geldiğimizde şunu yapacağız demeden yapmaya başladığımız bir şey. Seçildiğimiz taktirde yapacağımız şeyler, bir baro akademisi kuracağız. Genç meslektaşlarımızın sayısı 0-5 yaş dediğimiz nesil yüzde 65’i bu baronun. Hatta bayan meslektaşlarım yüzde 55. Bu demografik yapıyı da yeterli okuyarak o gençlere baronun birtakım konseyleriyle, akçeli şuralarında müspet ayrımcılık yapmak zorundayız. Onların ayakta kalması ve bu mesleği daha düzgün şartlarda yapması için. Adliyeler dağıldı kesim modül. O adliyelerin yakınlarında meslektaşlarımın bir ortada çalışıp mesleksel faaliyetini yürüteceği alanlar yaratmalıyız. Paylaşımlı ofisler diyoruz buna. Onları hayata geçireceğiz. Onun dışında mesela bizlerin tevkil yaptığı, avukatların yetişemediği yerde öteki avukatlara yetki vererek kullandırdığı bir sistem vardır. Bunu baro üzerinden meslektaşların haklarını koruyarak yapabiliriz. Fiyatlı çalışan avukatlar için hem meclis nezdinde hem de baro nezdinde avukatlar bir ortaya gelip çalışmalar yapmak durumundayız. O dediğim meslek merkezini büyük paydaşlarıyla Ankara’da kurmak ve gençlerin dal temsilcileriyle bir ortaya gelmesini sağlamak durumundayız.
“‘HEMEN ŞİMDİ’ DİYORUZ”
Yapılacak çok şey var. Bizler, artık, izlemeden, çaba ederek, daha 30 yaşına gelmeden intihar eden o gençleri o noktaya getirtmeden bir şeyler yapmak zorundayız. O yüzden esasen seçim sürecinde de bir slogan kullandık, bizim üzerimize de kaldı ve bence de yakıştı. ‘Hemen Şimdi’ diyoruz. Çabucak Artık. Bekleyecek vaktimiz yok. Her şey için çabucak artık gayret etmek zorundayız.
“GEZİ, HERKESİN SESİYDİ. KÂFİ ARTIK DEYİŞİYDİ”
Bakın Avukatlık Kanunu baroları tanımlarken onlara bir misyon yüklemiştir. Temel hak ve özgürlükleri ve insan haklarını savunmak zorundasınız. Nerede olursa olsun. Siz, bu nedenle her vakit tarihin her devrinde de bu türlü olmuştur. Avukatlar olarak da avukatların meslek örgütü olan barolar olarak da her türlü iktidarın karşısında olacaksınız. Olmak zorundasınız. Verilen kararlara bakıyorsunuz, ülkemizin son yıllarda geldiği ve her vakit şikayet edilen, yargı sisteminin maalesef bir sonucu. Neden yargı bu hale geldi? O kararlar, bakın Osman Kavala hakkında verilen o karar, çok net. Hepimizin içinde olduğu bir Seyahat sürecine dair. Hepimiz oradaydık. Hepimiz kendimizi sahiden o devirde özgür hissettik. Neden? Zira o Seyahat, herkesin sesiydi. Kâfi artık deyişiydi. Bana oradan parmak sallama deyişiydi. Bana oradan ayar verme deyişiydi. Bir özgürlük çığlığıydı. O yüzden herkes o kadar birbirinden faklı bir insan geldi o sürecin içerisinde yer aldı. Artık o süreci öteki bir biçimde yargı kararıyla bu noktaya taşımak istiyorsunuz yahut bağımsız ve tarafsız olmayan mahkeme kararlarıyla onun üzerini kötülemeye çalışıyorsunuz. Hayır. Seyahat’in ne olduğunu hepimiz yaşadık, içindeydik ve çok düzgün biliyoruz. O gerçeği hiçbir şey değiştiremeyecek. Bu nedenle, yalnızca o denli kararlarla bu ülkenin insanlarının hukuka ve adalete olan inancını daha da düşürmek, daha da kaybedilmesini sağlamaya çalışıyorlar lakin hayır. Bu, değişecek. Değişmek zorunda. Zira, bu formda gitmez.
“ŞİDDETİN HER TÜRLÜSÜNE MARUZ KALAN BAYANLAR, LGBT+ BİREYLER NEDEN ‘BEN BURADAYIM’ DİYE BAĞIRMAK ZORUNDA KALIYOR?”
Dün Danıştay Başkanlığı’nda evet bir duruşma vardı. İstanbul Mukavelesi. Bakın, İstanbul Kontratı çok net. Farklı olanların, bayanların hayat hakkına ilişkindir. Yaşamak istiyorlar. Bu kadar. Dün o duruşmada, o salonda inanılmaz düzgün hissettim kendimi. Zira, ön tarafta onlarca bayan meslektaşım çıktılar, o kadar hoş savunmalar yaptılar ki çabucak ardında yüzlerce insan biz onları dinledik. Arkalarındaydık lakin daha da kıymetlisi salon çıkışında ve Türkiye’nin dört bir yanında milyonlarca insanın sesiydi onlar. Biz daima bir aradaydık. O mukaveleden bir anda, bir gece yalnızca bir kararla nasıl çıkıldığını izledik. Neden? Hukuka uygun mu? Hayır. Hukukçular olarak biliyoruz. Hiç kimse kendisini yetkilendiremez. Bir kararnameyle memleketler arası bir kontrattan çıkma yetkisini kendinize alıp da ondan sonra çıkıyorum diyemezsiniz. Bu bir idari süreçse, idari sürecin teknik manada da ögeleri vardır. Yetki, hal, sebep, mevzu, amaç… Gaye nedir? Kamu faydasıdır. Her vakit kamu yararı… İstanbul Sözleşmesi’nden çıkılmasına dair tek bir kamu faydası, bir münasebet ortaya koyamazlar. Gerçekten koyamadılar. O kararın münasebeti bile yok. O yüzde çıkıyoruz, çıktık… Hayır. O vakit bugün yarın Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nden de çıktım diyebilir iktidar. Bunu dedirtmemeliyiz. Hukuku her vakit savunmak zorundayız. Her vakit yanında olmak zorundayız. Zira, hukuk insanlığın hayatıdır. Ben buradayım deyişidir. Beşerler neden ben buradayım demek zorunda kalıyor? Varlıklarını, hayatlarını tehdit eden ve tehlikeye sokan her şeyle uğraş ederken önemli bir erkek şiddetiyle, şiddetin her türlüsüne maruz kalan bayanlar, LGBT+ bireyler neden ‘Ben buradayım’ diye bağırmak zorunda kalıyor? Onlar varlar. Daima bir arada olacağız. Lakin siyasi iktidar bunu her vakit kendi lehine ve insanları ayrıştırmaya götürüyor. Hayır. Hukuk bu türlü sizin üzerinde rahatça oynayabileceğiniz bir alan değil. Zira o alan bizim ömrümüz. Hayatımız hakkında bu kadar kolay, keyfi kararlar veremezsiniz.
“ANKARA BAROSU SESİNİ HER VAKİT DAHA GÜR ÇIKARMAK ZORUNDADIR”
Ankara Barosu o gün Kavala kararından bir gün sonra Ankara Adliyesi’nde biz, meslektaşlarımla en üst koridordan başlayarak aşağı gerçek yürüyüş yaptık. Uzun vakittir birinci kere orada yürüyen beşerler sahiden örgütlü olmanın ne kadar hoş bir şey olduğunu hissetti. Ancak orada bile baromuz olarak ne yazık ki vaktinde insanları bir ortaya getirecek bir formda düzenlenmemişti orası. Ankara Barosu sesini her vakit daha gür çıkarmak zorundadır. O yüzden kâfi olmadığını düşünüyorum. Zira, meslektaşlarımın bu mevzudaki iştiraki, hala meslek örgütüne karşı inancının olmaması, bana bunu gösteriyor.
“KİM, NE İÇİN, NE KADAR HARCIYOR AÇIKLASIN”
Katiyetle açıklamalı. Neden? Zira, siz bir seçim sürecindesiniz. Bu için ne kadar para harcadınız, nereden geldiği o paranın, nasıl harcadığınız, kim niçin harcıyor bilinsin. Birisi, bu seçim sürecinde birisine takviye veriyorsa neden maddi takviye veriyor? Bu da anlaşılsın. Bakın biz seçim sürecini çok imece yolu götürüyoruz. Evet ben de oraya kendim bir bütçe koydum. Oradan harcıyorum. Bir arkadaşımızı sayman belirledik. Öteki arkadaşlar da oraya katkı sunuyor oraya üç, beş kendi içerisinde. Bir grup olarak biz, kendi cebimizden tahminen ofislerimizden, konutlarımızdan kendi gelirlerimizden kısarak oraya harcama yapıyoruz. Başka adaylar da kim neden bu kadar çok para harcadığını, kendisi mi harcıyor, oburu mı harcıyor onun için ortaya koysun o vakit. Zira öbür türlü insanların aklında şu oluyor: Gençler bana soruyor. Hocam orada ne var? Ankara Barosu Başkanlığı için neden bu kadar çok uğraş ediyor beşerler? Neden bu kadar para harcıyor? Sahiden o kadar para harcıyorlar. Kim, ne için harcıyor o vakit herkes bunu açıklasın.”
