Hamileliğimle başlayan çocukla seyahat hikâyem oğlum doğduktan sonra da devam etti. Seyahat etmeyi sırf anne oldum diye bırakacak mıydım? Ben, şimdi 7 yaşında olan oğlumu kendime uydurmayı tercih ettim. O doğduğundan beri her fırsatta bazen anne-oğul, bazen de çekirdek aile seyahat ediyoruz. Çocuğumla seyahat etmeyi deneye yanıla öğrendim ve bu köşede sizlerle tecrübelerimi de paylaşmayı umuyorum. Çocuğumla Türkiye’de ve yurtdışında birlikte seyahat etmekle kalmadım.
Oğlumun gözünden Londra, Brüksel, Roma ve Barselona başta olmak üzere pek çok şehri anlatan Kemal’in Şehir Günlükleri isimli bir dizi kitap da yazdım. Amacım benim gibi çocuğuyla seyahat etmek isteyen ailelere hem birlikte seyahatin aslında eğlenceli olduğunu anlatabilmek hem de küçük okurlarıma başka ülkeler ve kültürler hakkında bilgi verebilmekti. Tüm bu süreçte en yakınlarım dahil pek çok kişi bana neden oğlumla seyahat etmek konusunda ısrarcı olduğumu sordu. Sonuçta, çocuklu seyahat organizasyon kısmının zorluğu dışında oldukça da masraflıydı. Küçük çocuklar zaten gittikleri yerleri, gördükleri şeyleri unutacaklardı, buna değer miydi? Bence değiyor, neden mi?
1- Dünya vatandaşı oluyor
Seyahatlerde sadece ten, saç ve göz rengimizin değil yediğimiz yemeklerden konuştuğumuz dile tüm yaşantımızın farklı olduğunu görüyor çocuklar. Londra’da Doğa Tarihi Müzesi’nde sergilenen dinozorlardan korkan oğlum; “Anne yanımdaki Fransız çocuk da korktu, annesinin elini tuttu” dediğinde çocukların tüm farklılıklarımıza rağmen benzer duygulara da sahip olduğumuzu öğrendiğini anladım.
2- Daha uyumlu ve sabırlı oluyorlar
Oğlum gittiğimiz her şehirde farklı bir otelde ve farklı bir yatakta hatta bazen de koltukta uyuyor. Uçakta ya da havaalanında da uyuduğu veya rötar yüzünden saatlerce beklediği oluyor. Restoranlarda yeni şeyler denediği gibi açık bir tane bulamadığımızda sandviçle de idare ediyor, müzeye girmek için kuyrukta uzun süre bekleyebiliyor. Tüm bunlar seyahat etmenin bir parçası ve ben bile sulu ev yemeği ile yatağımı özlerken o hiç söylenmiyor. Özetle, seyahat çocuğa yeni şartlara daha kolay uyum sağlamayı ve sabretmeyi öğretiyor.
3- Yabancı dile olan ilgi artıyor
Amerikan Öğrenci Seyahat Birliği’nin 1500 öğretmenle yaptığı bir araştırma sonucuna göre, eğitimcilerin yüzde 74’ü seyahatin öğrencilerin eğitim sürecinde olumlu etkisi olduğunu düşünüyor. Ben de gideceğimiz yerler hakkında oğluma bilgi veriyorum, birlikte haritaya bakıyoruz. Seyahatlerde yabancı çocuklarla birlikte parkta oynarken el kol hareketleriyle anlaşan oğlum arada gelip bize “Şu İngilizce ne demek” diye soruyordu. Dil öğrenmeye başlayınca iletişimin kolaylaştığını fark ettiği için yabancı dile ilgisi de arttı.
4- Birbirimizi daha yakından tanıyoruz
Seyahatlerde ev hayatındakinden çok daha uzun süreyi çocuklarımızla birlikte geçiriyoruz. Bu süreç birbirimizi daha yakından tanımamıza da imkân sağlıyor. Londra’daki Bilim Müzesi’nde oğlumun gezegenler konusunda gerçekten bilgili olduğunu ve tüm bu bilgiyi nereden öğrendiğine dair en ufak bir fikrimizin olmadığını, parkta yeni bir çocukla arkadaşlık etmek istediğinde önce sessizce yanına gidip orada oynamaya başladığını ve sonra kendini tanıttığını, Bon Jovi dinlemekten hoşlandığını hep seyahatlerde öğrendik.
5- Aile bağımız kuvvetleniyor
Oğlumla seyahatin benim için çok önemli bir nedeni daha var, ömür boyu sürebilecek bir bağ kurmak. LEGO oynamak konusunda çok yetenekli değilim, araba marka ve modellerini pek bilmiyor, Star Wars karakterlerinin isimlerini ezbere sayamıyorum. Ama oğlumla saatlerce atlaslara bakıp hayal kurabiliyorum, gittiğimiz şehirlerle ilgili soru cevap oyunu oynayabiliyorum, gittiğimiz yerlerle ilgili bildiğim ne varsa onunla paylaşıyorum. Büyüdüğünde de, “Annemle seyahat etmek eğlencelidir” desin ve hep birlikte gezebilelim diye şimdiden çok çalışıyor, yatırım yapıyorum.