Lise, üniversite mezunu gençler hatta bazı çalışanlar kendilerine genellikle 9 ay-1 yıl arası ‘boşluk yılı’ bırakıyorlar. Bu süreyi kendilerine yatırım olarak görüyorlar. Bazen bir kültürü tanıyor, kendi ülkesinde bir yere giderek bir konuda uzmanlaşıyor, dil öğreniyor, gönüllü çalışıyor, staj yapıyor, kısacası farklı alanlarda deneyim kazanıyorlar. Ve kazandıkları bu deneyimle geleceklerini daha iyi yönlendirebiliyorlar.
GÖZLER YURTDIŞINDA
Ailesinin durumu iyi olan soluğu yurtdışında alıyor, kimi de uygun fiyatlı öğrenci trenleri ve hostellerden yararlanarak kendini yollara vuruyor.
Yurtdışına genellikle lise sonrası yapılmasına rağmen bizde üniversite hazırlık en az iki yıl önce başladığı ve zorlu bir maraton olduğu için bu karar genellikle yükseköğretim mezuniyeti sonrasına bırakılıyor. Bazı ülkelerde işe girişlerde gençlerin özgeçmişlerinde bile aranan bu uygulama gittikçe yaygınlaşıyor.
REKTÖRÜN MENTORU ÖĞRENCİLER
İSTANBUL Arel Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Argun Karacabey, “12 kişi bir kişiden daha iyi düşünür” diyerek 12 öğrenciyi kendine danışman olarak atadı. Danışmanlarıyla en az haftada bir buluşan rektör, “50 yaşını geçince ister istemez kalıplaşma oluyor. Standart düşünmeden bana akıl verip bir şeyler öğreteceksiniz” diyerek öğrencilerden tersine mentorluk yapmasını istedi.
Prof. Dr. Argun Karacabey, danışman öğrenci seçimini öğrenci kulüplerinden istekliler arasından yapmış:
“Bu öğrencilerle işe alım görüşmesi yaptım. Hepsi çok hoşuma gitti, hiçbirini ayıramadım, 3’ünü seçecekken 12’sini yanıma aldım. Üç ana başlık belirleyerek işbölümü yaptık. Dış paydaş, eğitim ve kampus yaşamı konusunda bana danışmanlık yapacaklar. Görüşmeler haftada en az bir saat olacak. Gündemi onlar belirleyecek.
BANA FİKİR VERSİNLER
Danışmanlarımın görevi rektör ile diğer öğrenciler arasında ilişkiyi yönetmek olmayacak. Çünkü zaten kapım her zaman öğrencilere açık. Benim düşünmediklerimi, görmediklerimi bana aktaracaklar. Bana fikir versinler istiyorum. Bazı fikirler konusunda tartışalım, konuşalım. Gençlerin bakış açısı bizden farklı. Öğrenciler de üniversitenin yönetim katının ne olduğunu görsün, bize katkı sağlasın, kendi üniversitesine sahip çıksın. Danışman öğrencileri kurumsal yapı içine alıyoruz. Mütevelli heyet başkanımız Özgür Gözükara da bunu kurumsal hale getirmekten yana. Sistemin devamlılığını esas alacağız.”
LİSEYE GİRİŞTE ‘FAZLADAN’ 600 BİN ÖĞRENCİYE FORMÜL ARANIYOR
HER yıl ortalama 1 milyon 200 bin çocuk ilkokula başlarken, 2012-2013 öğretim yılında 4+4+4 sistemiyle ‘fazladan’ 600 bin çocuk okula adım atmıştı. Bu çocuklar şimdi lise kapısında, yani ortaokul son sınıfta. O yıl 66 aylıkken okula başlayan yaklaşık 450 bin, 60 aylıkken başlayan 165 bin öğrenci bu yıl liselere girecek. Yani geçen yıllarda olduğu gibi 1 milyon 200 bin değil, 1 milyon 800 bin öğrenci şimdi liselere girmek için hazırlanıyor. Milli Eğitim Bakanlığı yetkilileri bugünlerde bu çocukları Liselere Giriş Sınavı’nın (LGS) ardından nereye yerleştireceğini kara kara düşünüyor.
YAŞA DA BAKILACAK MI?
Geçen yıl 8’inci sınıfı tamamlayan 1 milyon 210 bin öğrenciden 1 milyon 74 bin 13’ü LGS’ye girmek için başvuru yapmıştı. Bu yıl da uzmanlar en az 1 milyon 600 bin adayın sınavlara katılacağını, yerel yerleştirmeyle bile bu adayların tamamının liseye yerleştirilmesinin pek de mümkün olmayacağı görüşünde. Çünkü kapıda bekleyen 1 milyon 800 bini aşkın öğrenci için ne yeterli kontenjan ne de okul var.
Milli Eğitim Bakanlığı yetkililerini düşündüren bir konu da yaş kriteri. Her yıl aynı puanı alan öğrencilerin öncelikle okul puanları, sonra sınıf notları karşılaştırılır, en son da yaşa bakılırdı. Oysa bu yıl ilkokula erken başlama nedeniyle fazladan sınava girecek ve liseye yerleşecek 600 bin aday diğer sınıf arkadaşlarına göre daha küçük. Yaş bu öğrenciler için avantaj olacak. Ancak puanları eşit olan adaylar için ayırt edici hangi kriter uygulanacağına yönelik çalışmalar da sürüyor. Bu yıl tüm sıradanlığı bozan 600 bin adayla ilgili bakalım bakanlık nasıl bir formül bulacak…
