Adıyamanlı bir ailenin 6 çocuğunun en küçüğü o. Köyde kaz, ördek, köpek, ineklerle vakit geçirmiş. Tabiata karşı sevgisini anlatırken “Doğa benim kırmızı çizgimdir. Adıyaman’daki ağaç da İstanbul’daki ağaç da benim için eşittir. Sonuçta hepsi tabiatın bir parçası” diyor ve lisede TEMA’nın tertibiyle diktiği 20 fidanı gururla anlatıyor. Keser’in en büyük hayali polis olmak. Adıyaman Üniversitesi’nde
2 yıllık petrol sondaj teknoloji kısmını bitir bitirmez Adıyaman’dan Marmaris‘e gitmesine de bir polis ağabeyi vesile olmuş. “Bir gün havuz başında bardak topluyordum, herkesin bir yere odaklandığını fark ettim. Adeta yanardağ patlamış, gökyüzü kaplanmış üzere bir duman vardı. Mesaim biter bitmez çabucak çantama 2 tane su koydum. Lojmandan yedek tişört-şort aldım ve yangına gittim.”
Kendini geliştirmek isteyen Keser bunun için Marmaris’te otelde çalışıyor.
Birinci 4 gün Marmaris’te başlayan yangın söndürme çalışmalarına iş kıyafetleriyle önlemsiz bir halde katılmış: “İlk gittiğimde herkes dehşet, panik ve telaş içindeydi. Yangın bölgesine su götürmek için bakkala gittim. 1 dolar bahşişim vardı, 3 su yapıyordu, bakkal ‘Al benden de götür’ diye 6 su verdi.”
Keser yangın bölgesinde karşısına çıkan itfaiye şefine AFAD gönüllüsü olduğunu, sanal eğitim aldığını ve yardım etmek istediğini söyleyince itfaiyecilerle ortasında bir inanç bağı oluşmuş. Birinci başlarda su, ayran taşıma vazifesi vakitle hortum çekmeye kadar ilerlemiş.
“İlk 2 gün gündüz otelde çalışıp akşam yangına gitmek çok sıkıntı oldu. Sonra alıştım doğal, insan her şeye alışıyor. 18.30 üzere işten çıkıp bir saatte yangında oluyordum. Bir gün de otostopla İçmeler’deki yangına gittim. Ateşlere basa basa ayakkabım yandı. Sol ayağımın altı yanık, güzelleşmedi.” 10’uncu gün yani bizim onu tanıdığımız günü de şöyle anlatıyor: “Selimiye ve Hisarönü tarafı yanıyordu. Arkadaşla bir aracın gerisine atlayıp Selimiye’de limana vardık. Üstte yangın patlak verdi. Aydın ve İstanbul itfaiyesi üst hakikat çıkmaya başladı. Biz de elimizdeki hortumlara ek yapıp üst yanlışsız hortum çekmeye başladık. Su bittiği anlarda ellerimiz ve ayaklarımızla söndürmeye çalıştık. Zirveye çıktığımızda başım döndü. İki adım attım, düştüm. UMKE takımları indirdi beni.” Ambulanstan çıktıktan sonra yüzüne gerçek ışık tutarak konuşan biriyle karşılaşmış. “Bana döndü ‘Ellerin mi yandı, ne oldu kardeşim üstte? Konuşmak ister misin’ diye sordu. Konuştuk. Gidince gerisinden arkadaşıma ‘Kim bu?’ dedim. ‘Şahan Gökbakar’ dedi. ‘Dalga mı geçiyorsun’ dedim. Bütün sinemalarını izlemiştim. Nasıl tanıyamadım! Sonra baktım gidiyorlar. Yanına koşup ‘Abi sen misin’ diye sordum. ‘Evet kardeşim’ dedi.” Orada hayran olduğu oyuncudan birlikte bir çay içme kelamı de almış. Keser, yangının içindeyken hiç korkmamış, bu durumu da “Ateşle aramda 2 metre olduğunda bile hiç korkmadım. Afette en değerlisi sakinliktir” diye anlatıyor.
Kaynak: Hürriyet
