İnternetin ilk günlerinde çılgın bir alan adı kaydettirme savaşı yaşanıyordu. Herkes, en iyi alan adlarını kendi üzerine kaydettirmeye çalışıyordu. Bu durum, sonuçta alan adları için bir anlamda bazı savaşların yaşanması ile sonuçlandı. Bir şirket, kendime ait bir markanın başka birine ya da başka bir şirkete ait olmasını istemiyordu. Ancak olan olmuş; birileri o alan adlarını çoktan üzerine almıştı. Kaçınılmaz olarak bu kargaşa, pek çok kez mahkeme salonlarında sona erdirilebildi.
Alan adı savaşlarının ilk zamanlarında yaşanan ama bugün halen unutulmayan birkaç örneği aşağıda sizlerle paylaşıyoruz. Tüm bu savaşlarda kazanan tarafın her zaman “haklı” olan (daha doğrusu büyük olan) taraf olduğunu muhtemelen siz de hemen fark edeceksiniz…
MTV.com
MTV VJ’i Adam Curry, söz konusu alan adını 1993’te almıştı. Curry’nin bu konuda MTV’yi bilgilendirdiği ve bu sırada herhangi bir sorun yaşamadığı söyleniyor. Hatta Curry’ye göre MTV, “internetle ilgilenmediklerini” söylemişti.
Ancak Curry’nin 1994’te MTV’den ayrılmasıyla her şey değişti. Bir anda internette de bulunması gerektiğini düşünen müzik TV ağı MTV, Curry’ye karşı 180 derece döndü ve alan adı için dava açtı. Curry, zaman içinde alan adını açıklanmayan bir para karşılığında MTV’ye devrederek davalardan kurtuldu. Eğer bunu yapmasaydı, muhtemelen eli boş kalacaktı.
McDonalds.com
Joshua Quittner adındaki bir muhabir, 1994 yılında alan adları hakkında yazdığı bir yazı için mcdonalds.com alan adını aldı. Bu sırada McDonald’s’tan kimse internetle ilgili görünmüyordu.
Bir medya ilişkileri yetkilisi, iddiaya göre Quittner’a internetin bir sonraki büyük şey olup olmadığını sormuştu. Kulağa komik gelse de 1995 sonlarında bile internetin gelip geçici bir heyecan olduğunu söyleyen yazılara rastlamanız mümkündü.
Quittner, yazısının sonunda okurlarından alan adıyla yapabilecekleri konusunda önerilerini [email protected] adresine göndermelerini istedi. İşin ilginci, fikirlerden hiçbiri alan adının McDonalds’a satılmasından bahsetmiyordu.
Quittner, sonunda Brooklyn’deki bir okula bilgisayar ve internet erişimi için 3.500 dolar bağış yapılması şartıyla alan adını McDonalds’a teslim etti. Böylece bu alan adı, çok da büyük kavgalara yol açmadan yeni sahibine geçmiş oldu.
Candyland.com
Porno firması Internet Entertainment Group, Ltd., alan adını 1995’lerde kendi üzerine kaydettirmişti. Ancak masa oyunu Candyland’in üreticisi Hasbro, tahmin edebileceğiniz üzere bu işten pek hoşlanmadı ve alan adını kendi üzerine alabilmek için firmaya dava açtı.
Mahkeme, Candy Land’in marka hakkını 1951’den bu yana elinde bulunduran Hasbro’dan yana karar verdi. Porno firmasına, karardan sonra kullanıcılarını bilgilendirmesi için 90 gün daha alan adını elinde bulundurma izni verildi. Ancak sonuçta Entertainment Group, Ltd., bu kavgadan eli boş çıkmak zorunda kaldı.
PETA.org
Hayvanları, özellikle de onları yemeyi ve giymeyi seven Michael Doughney, 1995’de PETA.org alan adını satın almıştı. PETA’nın açılımını ise “People Eating Tasty Animals – Lezzetli Hayvanları Yiyen İnsanlar” şeklinde açıklıyordu.
Hayvan hakları kurumu PETA tabii ki bu durumdan hoşlanmadı. PETA’nın Doughney’e açtığı dava, 2001’de tamamlandı. Doughney, sitenin eğlence amaçlı kurulduğunu söylese de mahkemeye taleplerini kabul ettiremedi. Alan adı, ACPA kanunu gereğince Doughney’in elinden alındı ve PETA’ya teslim edildi.
Roadrunner.com
Bilgisayar üreticisi Road Runner Computer Systems, Tunus’ta oldukça haklı bir ticari marka iddiasına sahipti. Ancak Road Runner çizgi filminin sahibi Time Warner, durumdan pek memnun değildi. Time Warner, karakterin ABD’deki marka kullanım haklarını elinde bulundurmaktaydı.
Alan adı kayıt firması Network Solutions ile iletişim kuran Time Warner, Temmuz 1995’de alan adının askıya alınmasını istedi. Kavganın büyümesini istemeyen Road Runner Computer Systems ise, Time Warner’la, zaman içinde alan adının Time Warner’a verilmesi konusunda anlaştılar. Ancak anlaşmanın detayları, hiçbir zaman açığa çıkmadı.
Warner Bros, bugün itibariyle halen roadrunner.com’un sahibi konumunda. Ancak site yıllardır aktif değil.