Keyifli Evlilikle İlgili Kitaplar Yazan Prof. Dr. Nevzat Tarhan Evlilik Hakkında Soruları Cevaplıyor!

Bekarlık önemli bir konfor oldu şu an ve yeni neslin evlilik ile ilgili mecburilik hislerini etkiledi. Evliliği ayak bağı olarak görmek evlilikte karşı tarafa maddi muhtaçlık boyutunu azalttı. Bir filozof olan Mark Twain’e neden evlenmediği sorulduğunda biraz argo bir jargonda şu yanıtı veriyor “Bir süt için bir inek beslenmez”.

Ben buna H2O örneğini veriyorum. Hidrojen ve oksijen havada özgür olarak dolaşıyorlar lakin bir ortaya geldiği vakit su ömür formuna dönüşüyorlar. Özgürlükleri gidiyor fakat daha hoş bir hayat ortaya çıkıyor. Evlilik de bu türlü. Yaratılıştan bayanlara verilen romantik bağlanma duygusu, inançlı bağlanma duygusu var, erkekte babalık hormonu yok ancak bayanda annelik hormonu var.

Yeterli çocuk yetiştirmek istiyorsak bu fakat aile ortamında yetişir. Tahminen partnerler çocuk yetiştirmek istemiyordur bu bir seçimdir. ABD 1970’lerde açık evliliği ortaya çıkardı. Açık evlilik iki tarafın da sevgilisinin olması, bunu bir seçim, bir özgürlük olarak görüyorlar ve şu anda da çokça yaşanan bir şey bu. Lakin bir mühlet sonra bakılmış ki bunun bedelini çocuklar ödüyor ve bu yürümüyor.

Evlilikte yazı-tura atılmaz onu söyleyeyim. İnsanın hayatında iki tane değerli karar vardır. Bir meslek kararı başkası de evlilik kararı. İki kıymetli tasarruftur. Bu iki kıymetli tasarrufta çok düşünecek ve sonra karar verecek. Bu nedenle evlilikten evvel gözünüzü dört, evlilikten sonra gözünüzü yarım açın derler.

Evliliği yalnızca aşka indiriyorlar. Niçin evlenmiyorsun denilince ‘Aşık olmadım ki niçin evleneyim?’ diyorlar. Aşk evliliğe sebep değil, sonuçtur. Aşık olmayı beklersen daha çok beklersin. Zira aşk bir sonuçtur. Fakat yüzde ellinin üzerinde sevgi olacak şayet yüzde ellinin altında sevgi varsa sakın evlenmeyin. Olağanda yüzde 70-80 sevgi varsa kâfi, yüzde yüzü bulamazsınız.

Türkiye’de anne babalar evlilikle ilgili çocuklarına tavır kusurları yapıyorlar. Ya çok karışıyorlar ya da büsbütün hür bırakıyorlar. Batıdaki üzere her şeye müsaade veren bir ebeveynlik tipi var. Bir de her şeyi kısıtlayan bir ebeveynlik stili var. Bu türlü durumlarda kız çocuklarında cinsellik korkusu olur. Evleniyor bu kız lakin eşiyle yıllarca birlikte olamıyor. Cinsellikle ilgili çok baskı yapılmış. Bu da bir çok uç, ifrat-tefrit var.

Evlilikte eski yol, görücü yöntemidir. İki taraf birbirini görmüyordu, evleniyordu ve birden fazla vakit da hoş gidiyordu. Günümüze 1960’lardan sonra bayanın özgürleşme hareketi başladı. Bu özgürleşme hareketi haklı bir hareket, haklarda, fırsatlarda, hukuk önünde eşit olması lazım. Lakin feminizm bayanın özgürleşme hareketini, kapitalizmin şirketler gayretini, sosyalizmin sınıflar uğraşını, hitlerin ırklar gayretini aileye soktu.

Birincisi romantizm, balayı periyodu iki yıldan pek fazla sürmüyor, buharlaşıyor. İkinci devir güç ve çatışma devri, taraflar şanslıysa yahut marifet geliştirirse çatışma periyodundan kazanımla çıkıyorlar ve olumluluk, bağlılık devrine geçiyorlar. Bağlılık devrine geçmesi için hiç değilse insanların “sevgi + işbirliği= aşk” yapması gerekiyor. Bu nedenle sevgiye işbirliği eklenecek, sevgi sürerken flörtler birbirlerine bir süre sonra aşık oluyorlar.

Evlilik yaşı uzadı, bir de uzamış ergenlik var. Uzamış ergenlik, erkeklerde bazen kırk yaşını buluyor. Beyinde sağ ve sol beyni ortada “Corpus callosum” var. Mantıksal beyin ve duygusal beyin yani sağ ve sol lob daima birbirleriyle konuşur.

Bu ikisi ortasındaki network sabitlenir. Çoklukla 22 yaşlarında sabitlenir ve daha sonra daha hudutlu gelişir. O sabit 22 yaş ergenliğin bittiği yaştır.

Bu türlü şahıslar -olgunlaşamamış- evlendiği vakit hem evleneceğim hem başıma nazaran yaşayacağım diyor. Yok arkadaş, evlilik bir sorumluluk getiriyor. Özgürsün fakat birebir vakitte sorumlusun.

Evlilikte üç tıp yaş vardır: Kronolojik yaş, biyolojik yaş, ruhsal yaş.

Kronolojik yaş 18’i geçmek, biyolojik yaş sekonder cinsel karakterlerin gelişmesi, birbirine biyolojik, cinsel uygunluğu, ruhsal olgunlaşmanın olması gerekiyor.