Kültür ve Turizm Bakan Yardımcısı Ahmet Misbah Demircan, “Anadolu kültürünün sevgi dışında bir de sert tarafı vardır. O da mazlumun yanında, zalimin karşısında olmasıdır. Anadolu kültürü budur. Bu, Sultan Alparslan’dan bu yana böyledir.” dedi.
Demircan, İslam İşbirliği Gençlik Forumu (ICYF), Beyoğlu Anadolu İmam Hatip Lisesi ile Beyoğlu Eğitim ve Kültür Vakfı iş birliğiyle gerçekleştirilen 3. Memleketler arası Model OIC Liseler Tepesi’nde yaptığı konuşmada, dünyada “bencil” ve “paylaşma” olarak iki kültürden bahsedilebileceğini söyledi.
Anadolu kültürünün “aşk” ve “sevgi” üzerine kurulduğunu vurgulayan Demircan, “İnsan sevgisini büyütüyorsanız bu, İslam kültürüdür aslında. Anadolu kültürünün sevgi dışında bir de sert tarafı vardır. O da mazlumun yanında, zalimin karşısında olmasıdır. Anadolu kültürü budur. Bu, Sultan Alparslan’dan bu yana böyledir. Kaşgarlı Mahmut da bu türlü anlatmıştır. Bütün kıymetli şahsiyetler kültürümüzü anlatırken bu tarafına vurgu yapmıştır. İşin sevgi tarafı Mevlana, Yunus Emre, Hacı Bektaş-ı Veli’dir, Cumhurbaşkanı’mız ‘Dünya beşten büyüktür.’ derken zalimin karşısında, mazlumun yanında durma siyasetinin aslında bu gelenekten geldiğini bilmemiz lazım.” diye konuştu.
“Savaş bitsin diye efor gösteren kültür, İslam kültürüdür”
Demircan, Ukrayna örneğine dikkati çekerek, “Savaş bitmesin diye uğraşanlar var fakat bir de savaş bitsin diye uğraş gösterenler var. Savaş bitsin diye uğraş gösteren kültür, İslam kültürüdür. Bu, Anadolu medeniyetinin bize öğrettiği bir haslettir. Bunun başkanı Recep Tayyip Erdoğan da bu binlerce yıllık Türk-İslam geleneğinden gelen haliyle bir siyaset ortaya koymaktadır.” değerlendirmesinde bulundu.
Tepeyi “kültürel bir aksiyon” olarak tanımlayan Demircan, bu faaliyetlerde kıymetli mevzuların konuşulduğunu söyledi.
Demircan, kültürün çok geniş bir kavram olduğuna dikkati çekerek, kelamlarını şöyle tamamladı:
“Her kentin bir kültürü vardır. Maddi kültür. İbn Haldun coğrafyanın yazgı olduğunu söylüyor. Her kentin mimarisi, yemesi, içmesi, taşı toprağı farklıdır. Burada kimse bir üstünlük kuramaz. Her kent birebir vakitte kendi kültürüyle vardır. Kentler iki şeye dikkat ederler. Somut mirası restore eder, korurlar ve oradan ilham alarak gelecekte binalar yaparlar. Bu, birebir vakitte onları korumak manasına gelmiyor, oranın ruhunu geleceğe taşımak manasına geliyor. Bir de somut olmayan miras var. Ömür biçimimiz, yememiz içmemiz, iş tutuşumuz. Daha evvel söylediğim üzere zalimin karşısında, mazlumun yanında. Tıpkı vakitte sevgi. Mevlana aşktan, Yunus Emre sevgiden bahseder. Bu, insan sevgisidir. Allah sevgisidir elbette. Hasebiyle somut mirası koruruz, somut olmayan mirası da değerli şahsiyetler üzerinden anlarız ve anlatırız.”
