Türkiye’nin dört bir yanındaki öğretmenler okullarda maske, dezenfektan, yüz siperi ve önlük üretimine devam ederken bazı öğretmenler de bu üretime evden destek oluyor. Milli Eğitim Bakanlığı (MEB), ‘Bilişimle Üretim’ projesi kapsamında pilot olarak seçilen bazı okullara 3D yazıcı göndermişti. Okullarında bulunan bu 3D yazıcıları evlerine götüren öğretmenlere kimi zaman çocukları, kimi zaman eşleri ya da anneleri yardım ediyor. Sağlık çalışanları için üretilen siperler okul müdürleri tarafından hastanelere ulaştırılıyor. Konya, İzmir ve Tunceli’den öğretmenlerle konuştuk.
Konya Cahit Zarifoğlu İlkokulu’nda görevli 18 yıllık sınıf öğretmeni Emre Türkmen, 5’inci sınıf öğrencisi kızı Zeynep ve 3’üncü sınıf öğrencisi Ecrin ile sağlık çalışanları için siperlik maske üretiyor. 20 günde 140 maske ürettiğini belirten Türkmen, şunları anlatıyor:
“Okullarda öğretmen arkadaşlarımızın çalışmalarını duyunca okul müdürümüz Murat Kılıç, ‘Yapabilir misin’ diye sordu. Ben de tabii dedim ve yazıcıyı evime getirdim. Birkaç deneme sonrasında şablonu ayarladım. Yazıcı için gereken filamenti okuldan aldım. Kırtasiyeden asetat ve lastik aldım. Cetvel, makas ve delgeç yardımıyla malzemeleri birleştiriyoruz. Yazıcı yaklaşık iki saatte bir tane maske çıkarıyor. Bu nedenle günde 10 tane yapıyoruz. Malzemelerin ücretini müdür bey tedarik ediyor. Kızlarım da bana yardımcı oluyor. Ben geç yatıyorum, onlar erken kalıyor. Bu nedenle yazıcı sürekli çalışmış oluyor. Apartmanımızdaki hemşire ve doktorlara verdik. Çok memnun oldular. Hastanelere bunları ulaştırıyoruz. 20 gündür yapıyoruz. Toplam 140 tane maske ürettik. Gerek olduğu sürece, elimizden geldiğince yapmayı sürdüreceğiz.”
LİSENİN DÖRT ÖĞRETMENİNDEN EVDEN DESTEK
İzmir Mazhar Zorlu Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi’nde dört öğretmen, Mustafa Güneş, Kadir Devren, Mustafa Nazman ve Mustafa Özer okuldaki 3D yazıcıları evlerine götürerek siper maske üretimine başladı. Kimine eşi, kimine oğlu, kimineyse annesi maske üretiminde yardım ediyor. Öğretmen Mustafa Özer, maskenin yapılış sürecini şöyle anlatıyor:
“Maske yapımına okulumuzdaki diğer öğretmenlerimiz ve okul yönetimiyle birlikte karar verdik. Okul olarak elimizde 3D yazıcı ve malzeme vardı. Bu zor günlerde biz de yardımcı olmak istedik. Maskeyi 3D yazıcıdan çıkartıyorum. Sonrasında bazı fazlalıkları temizliyorum. Uygun ölçüde lastikleri kesip maskeye takılacak şekilde kenarlarına çentikler atıyorum. Daha sonra asetatları delgeç ile ölçüsünde delerek maskeye takıyorum ve alt kenarlarını yuvarlak olarak biraz kesiyorum. Malzeme olarak; 3D yazıcı için ABS denilen filament, maskenin başta durması için normal beyaz lastik, ön kısmına şeffaf asetat kullanıyorum. Günde ortalama iki yazıcıyla 20-24 tane maske üretebilirim. Malzemeyi okuldan tedarik ediyoruz. Okul yönetimi ücretini ödüyor. Annem lastiklerin kesilmesinde bana yardımcı oluyor. Kendi aracımızla gidip maskeleri okul yönetimine teslim ediyoruz.”
ÇOCUKLARLA BİRLİKTE YAPIYORUZ
Çocuklarının bu süreçte kendisine yardımcı olduğunu belirten Mustafa Nazman ise “Evdeki, çocuklardaki heyecanı görmeliydiniz. Bir işe yarıyor olmanın verdiği heyecan ve motivasyonla, her iki kızım da yardımcı olmak için ellerinden ne gelirse yapmaya hazırdı. Zor zamanlarda bir milletin birlikte olursa neler başarabileceğini görmeleri açısından çok güzel bir eğitim oldu onlar için” diyor. Kadir Devren ise kızlarının maske montajında ve makineyi tekrar devreye almakta yardımcı olduğunu söylüyor. Günlük ortalama 25 maske ürettiğini belirten Mustafa Güneş, “Malzemeleri okul müdürümüz sağlıyor. Eşim ve oğlum maske montajında yardımcı oluyor. Okula kendi aracımla götürerek okul müdürüne teslim ediyorum. Okul müdürümde talepler doğrultusunda ilgili yerlere ulaştırıyor” diyerek malzeme tedariki olduğu sürece üretime devam edeceğini belirtiyor.
SALGIN SÜRECİNCE DEVAM EDECEĞİM
Tunceli Şehit Nedip Cengiz Eker Ortaokulu öğretmenli Elif Tok Şimşek de okuldan evine getirdiği 3D yazıcıyla siper maske üretiyor. Sağlık çalışanlarının yanında olmaktan dolayı mutlu olduğunu söyleyen Şimşek şunları anlatıyor:
“İlk maskeyi başka illerde yaşayan öğretmen arkadaşlarımdan örnekler alarak tasarladım. Hastaneye ilk teslimattan sonra sağlık çalışanlarından aldığımız dönüşler sonrasında farklı şekillerde tasarlamaya devam ettik. 3D yazıcıdan aldığımız baskılara asetat, lastik ve süngerleri yapıştırdıktan sonra teslimata hazır hale gelmiş oluyor. Baskı sürelerine göre değişmekle birlikte tek 3D yazıcı ile evimde günde ortalama 12-14 arasında üretebiliyorum. Okulumuza gelen filamentleri kullandım, asetatları okulumuzdan aldım zaten diğer malzemeler de çok bir maliyet gerektirmediği için onları kendim temin ettim. Hazırladığım maskeleri hastane yönetimi evimden alıyor. Salgın süresince evimde üretime devam etmeyi planlıyorum. Okulların kapalı olduğu ve uzaktan eğitim sürecinin devam ettiği bu süreçte bir öğretmen olarak sağlık çalışanlarının yanında olmak beni mutlu ediyor.”
ÇORBADA TUZUMUZUN OLMASI MUTLU EDİYOR
Günde 14-18 tane maske yaptığını belirten İzmir Karabağlar İTO Vakfı Süleyman Taştekin Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi bilişim teknolojileri öğretmeni Oğuz Işık, şöyle konuşuyor:
“Ortalama bir ürünün tamamlanması 50 dakika sürüyor. Basılan ürünü dezenfekte edilmiş asetat ve lastik ile monte ederek kullanılabilir hale getiriyoruz. Günde 14-18 tane maske üretebiliyoruz. Siperlik maskelerin birleştirme aşamalarında, asetatların delinmesinde ve lastiklerin uygun boyuta getirilmesinde eşim ve biri 7 diğeri 11 yaşındaki iki çocuğumla beraber çalışıyoruz. Bu süreçte tüm sağlık çalışanlarına ailemle birlikte destek olmak onların da çorbada tuzunun bulunması beni daha da mutlu ediyor. Çocuklarımın bu olayda göstermiş oldukları duyarlılık ve sosyal sorumluluk bilinci beni gururlandırdı. Sağlık çalışanlarının istek ve ihtiyaçları doğrultusunda 3D yazıcı ile üretebileceğimiz her türlü ürün ile çalışmayı sürdüreceğim.”