Sürmekte olan global salgının süresine bakılmaksızın, hemen her kurumda hızlanan dijitalleşme, gelecekteki ekonomik büyüme için kilit faktörlerden biri olacak. Ekonomik faaliyetler analogdan dijitale doğru ilerlerken, dijital uygulamaların – sanal masaüstü uygulamalarından teletıp, e-üretim ve bağlı arabalara kadar – hepsinin bir ortak noktası var: Hepsi tamamen ışık hızının fiziksel karakteristiklerine bağlı.
Işık hızını düşündüğümüzde, normalde akıl almaz derecede hızlı, algılanamaz bir şey hayal ederiz. Ancak verilerin çok uzağa gitmesi gerektiğinde bu fikri gerçekten somut olarak düşünebilme aşamasına geçeriz. Basitçe söylersek; okyanus veya uzun mesafeli video konferans ve aramalarda yaşadığımız gecikmeye neden olan budur. Yani mesafenin büyüklüğüdür. Ancak bu gecikme yalnızca bir saniyeden kısa olabilir ve yine de gerçek zamanlı iletişim kurmakla aynı değildir. Bu tür gecikmeler, dünyanın bir ucuna ulaşması gereken verinin – örneğin dijital olarak paketlenen ve siber uzaya gönderilen ses ve video sinyalleri – katettiği mesafenin bir sonucu. Dijital altyapı sektöründe buna “gecikme” diyoruz. En iyi performansı sağlamak için gecikmenin en aza indirilmesi gerekir, bu da dijital uygulamaların kullanıcılara daha yakın olması gerektiği anlamına gelir.
Vakit nakittir – dijitalleşmiş bir dünyada her zamankinden daha fazla
DE-CIX International’ın CEO’su Ivo Ivanov’a göre gecikme, reaksiyon süreleriyle ilgili bir durum – verilerin işlenmesi veya analiz edilmesi ve bir reaksiyonun oluşması veya bir sonucun görünür olması için geçen süre. Gecikme, online satın alma işlemi yaparken bir işlemin kaydedilmesi; bulutta tutulan uygulamaları kullanırken sorunsuz bir reaksiyon ve iyi bir kullanıcı deneyimi elde edilmesi; online bir oyunda bir manevra yapılması ve birlikte oynadığınız kişinin bu manevranın sonucunu deneyimlemesi için geçen süre açısından belirleyici. Gecikme, gerçek zamanlı olarak HD online spor streaming aktivitesinin keyfini çıkarmanıza ve yüksek kaliteli hibrit eğitimde, modern eğitimin ödüllerini almanıza olanak tanıyan şey aslında. Ve bunlar kullanıcı deneyimini etkileyen unsurlar.
İş dünyası açısından bakıldığında ise gecikme sorunları kurumlar için maliyete neden olur. Sanal masaüstü uygulamaları, video konferans görüşmeleriyle ilgili verimlilik ve evden çalışmanın gerektirdiği her şey, yüksek performanslı bir bağlantıya bağlıdır. Ancak, uzaktan robotik çalışmalar, yapay zeka destekli araştırma ve geliştirme gibi endüstriyel faaliyetler ve bağlı arabalar konusundaki ürün geliştirme çalışmalarındaki gelişmeler, mümkün olan en düşük gecikmeyle gelen performans, güvenlik ve güçlü altyapı olmadan düşünülemez. Dolayısıyla, dijital hizmetler ve uygulamalardaki gecikme, gerçek anlamda gelirle ilgili bir konudur yani maliyet tasarrufu sağlar ve gelirleri artırır.
Gecikme – dijital dünyadaki yaşam döngüsü ve finansta yeni kural koyucu
Bununla birlikte, gecikme hassasiyeti daha derin bir konu. Gecikme süresi, yalnızca kalite ve verimlilik garantisinin ayırt edici özelliği değil, aynı zamanda bir yaşam çizgisidir: Kritik e-sağlık uygulamaları için gereken gerçek zamanlı yanıtlar; bir tehlikeyi algılayan ve kaçınma eylemini hesaplayan veya sürücüye uyarı sinyali gönderen bir arabadaki sensörler arasındaki süre; aynı zamanda finansal ticaret ve sofistike e-üretim sistemleri için gereken küçük reaksiyon süreleri. Bu tür kritik uygulamaların hem performans hem de esneklik / güvenlik için yüksek gereksinimleri var, bunlar da gecikmeyle yakından ilgili. Performans açısından bakıldığında, bu uygulamalar düşük milisaniye aralığında yanıt sürelerine ihtiyaç duyar. Ayrıca, verilerin sorunsuz bir şekilde iletilmesini sağlamak için çok yüksek düzeyde bir esneklik ve güvenlik gerektirir.
Bu nedenle, kalite ve altyapı hizmetleri söz konusu olduğunda, gecikmenin yeni dijital dünyada yeni kural koyucu olduğunu söylemek mümkün. Günümüzün genel kullanım uygulamalarıyla iyi bir son kullanıcı deneyimi sağlamak için karşılayabileceğiniz maksimum gecikme süresi yaklaşık 65 milisaniye. Mükemmel bir performans seviyesinin keyfini çıkarmak için 20 milisaniyeyi aşmayan bir gecikme gereklidir. Son yıllarda gördüğümüz inovasyon hızına paralel olarak gecikme gereksinimlerinin gelişmeye devam ettiğini varsayarsak, dijital hizmetlerin ve uygulamaların en üst sınırının 20 ms’ye düşmesi çok da uzun sürmeyecek gibi görünüyor. Buna kilometre bazında mesafe hesabı açısından bakarsak, bugün bile etkileşimli bir online oyun ve HD / 4K olarak canlı yayın gibi uygulamaların kullanıcıdan 1.200 km’den daha az mesafede olması gerekir. Ancak akıllı IoT (Nesnelerin İnterneti) uygulamaları gibi dijital geleceğimizin temel alacağı uygulamalar ve gerçek zamanlı yanıtlar gerektiren otonom sürüş gibi kritik uygulamalar, 1-3 milisaniye aralığında çok daha düşük bir gecikme süresi gerektiriyor. Bunların ise kullanıcıdan maksimum 50-80 km’lik uzakta bir mesafe içinde içinde olması gerekiyor. Bir kıtadaki merkezileştirilmiş veri merkezlerinin veya bulut altyapısının diğer kıtadaki insanların ve kurumların ihtiyaçlarına hizmet edebileceği günler geride kaldı. Otonom sürüşü güvenli bir şekilde uygulamak için mini veri merkezlerinin hemen hemen her değişim noktasında kurulması gerekecek. Ve bu, birbirine bağlı düzenin ve düşük gecikme sürelerinin dijitalleşmenin geleceğini nasıl değiştireceğinin sadece bir örneği.
