Singapur ile ABD’nin Massachusetts Teknoloji Enstitüsü (MIT) iş birliğiyle oluşturulan Singapur-MIT Araştırma ve Teknoloji İttifakı (SMART) çatısı altında çalışan araştırmacılar, sonuçlarını “Nature Geoscience” dergisinde yayımladıkları araştırmada, Malezya ve Endonezya’daki 2,7 milyon hektar turbalık alanın yüzde 90’ının yılda ortalama 2,24 santimetre çöktüğünü belirledi.
Interferometrik Sentetik Açıklık Radarı (InSAR) uydularıyla bölgeyi uzaydan inceleyen araştırmacılar, yaptıkları saha ölçümlerinde, batışın bazı bölgelerde yılda 5 santimetreye kadar çıktığını gözlemledi.
Dünyadaki turbalık alanların yüzde 60’ının bulunduğu Güneydoğu Asya’da, bataklık alanlarının tarıma açılması için kurutulması, yağmur ormanlarının kereste ve palmiye yağı için kesilmesi, ormanlarda drenaj kuyuları açılmasının turbalık alanların çökmesinin sebepleri arasında bulunduğu kaydedildi.
Bilim insanları, turbalık alanların çökmesiyle açığa çıkan karbonun, küresel karbon salımını artırdığı, tüm bölgedeki yıllık salımın, Singapur’un yol açtığı karbon salımından fazla olduğu uyarısında bulundu.
Araştırmaya önderlik eden MIT İnşaat ve Çevre Mühendisliği Fakültesinden Charles Harvey, bu bölgedeki turbalık alanlarda 20 yıl önce yağmur ormanları bulunduğunu hatırlatarak, “Burada çalıştığım 13 yılda yağmur ormanlarının yok oluşuna tanıklık ettim. Kısa sürede neredeyse hiç orman kalmadı.” ifadesini kullandı.
