Uzayda, FM radyo frekanslarında yayın yapan ve dev bir denizanasına benzeyen bir alan keşfedildi. Ancak astronomların gerçekten şaşırtıcı bulduğu şey bu değil. Keşfin en dikkat çekici özelliği, yüksek frekanslarda yayın yapmıyor olması. Yaydığı radyasyon, benzerlerine göre yüksek frekanslara çıkıldığında binlerce kat hızla düşüyor.
Çoğu çalışma, yaklaşık 1.4 Gigahertz frekanslarında gerçekleştiriliyor. Daha düşük frekans aralığına girme yeteneğine sahip cihazlar genellikle çok hassas değil. Yakın zamanda devreye giren, daha düşük frekansları alan tesisler evrene daha açık gözlerle bakmamızı sağlıyor. Bu sayede bazıları gerçekten şaşırtıcı boyutta gök cisimlerini görebiliyoruz.
Curtin Üniversitesi doktora öğrencisi Torrance Hodgson, bu en son örneği Murchison Widefield Array (MWA) ile Abell 2877 galaksi kümesini incelerken buldu. Hodgson, “Verilere baktık ve frekansı düşürdükçe hayaletimsi denizanası benzeri bir yapının başladığını gördük” diyor. Ancak yaklaşık 200 MHz’in üzerinde, görüntü bir anda kayboluyor. Nesne astronomlar tarafından USS Jellyfish (Ultra Dik Spektrum Denizanası) olarak adlandırıldı.
Küçük frekans varyasyonlarında büyük radyasyon farklarının görülmesi genelde yapay kaynakların bir işareti olarak düşünülüyor ve bunlar uzayda yaşamın kanıtlarını arayan Dünya Dışı Zekâ Arayışı’nın (SETI) aradığı şeylerden biri. Ancak bu sinyal geçen yıl elde edilen Proxima Centauri sinyaline hiç benzemiyor. Denizanasının boyutu uçtan uca 1,2 milyon ışık yılı civarında. Bu da Samanyolu’ndan Andromeda Galaksisi’ne kadar olan mesafenin yarısından biraz fazla.