Suriye asıllı Semire M.’nin 8 çocuğundan en küçüğü V.C., argümana nazaran daima konuttan kaçıp, kentteki trafik ışıklarında dilenmeye başladı. Ailesi tarafından tekraren uyarılan V.C., mart ayında konuttan kaçıp, bir arkadaşının konutunda kaldı. Daha sonra Usame C. (19), kaldığı adrese gidip kız kardeşi V.C.’yi konuta getirdi. Anne Semire M. de kızı V.C.’yi, yatak odasındaki pencere demirlerine ayağından zincirle bağladı. Bir ay boyunca bağlı kalan V.C., 29 Nisan’da bağırarak yardım istedi. Kızın sesini duyan mahallelinin ihbarı üzerine adrese polis takımları sevk edildi.
“ZİNCİRİ HİÇ SÖKMEDİ”
Takımlar, kapısını açtırıp girdikleri konutta V.C.’yi ayağındaki zinciri söküp, kurtardı. V.C. ile o sırada meskende olan ağabeyi Usame C. ve daha sonra ulaşılan anne Semire M., Çocuk Şube Müdürlüğü’ne götürüldü. V.C. tabirinde, ‘Bir ay boyunca ayağım zincirle bağlı biçimde yatak odasında kaldım. Gereksinimlerimi annem karşılıyordu lakin zinciri hiç sökmedi. Olay günü meskene gelen polis takımları beni kurtardı. Kimseden şikayetçi değilim’ dedi.
“SÖZÜMÜ DİNLEMİYORDU”
Anne Semire M. ise sözünde, ‘Kızım haberim olmadan, trafik ışıklarında dilencilik yapıyordu. Daima meskenden kaçıyordu ve nerede kaldığını bilmiyordum. Sözümü dinlemiyordu. Konuttan kaçmaması için bir ay evvel ayaklarını zincirle bağladım. Oğlumun olayla ilgisi yoktur’ dedi.
ŞİKAYETÇİ OLMADI
Emniyetteki süreçleri tamamlanan kuşkulu Semire M., çıkarıldığı mahkemece mesken mahpusu cezasına çarptırılırken, Usame C. ise savcılık talimatıyla özgür bırakıldı. Ailesinden şikayetçi olmayan V.C. de kendi isteğiyle annesinin meskenine döndü.
