Bugün yaygın şekilde kullanılan yara bantları, yaranın üzerini örterken, yaranın doğal iyileşme sürecine ise olumsuz etki ediyor. Uzmanlar ise yara bantlarıyla ilgili bu tabloyu değiştirmek adına önemli bir çalışmaya imza attı.
Montreal’s McGill Üniversitesi ve Harvard Üniversitesi bünyesinde çalışan bir grup bilim insanı tarafından geliştirilen AAD (Active Adhesive Dressing) isminde bir yöntem, PNIPAm adlı bir çeşit “thermoresponsive polymer” üzerine gümüş nanoparçacıklar eklenmesi ile üretildi. Kullanılan polimerin su moleküllerini uzaklaştırmamakla birlikte 32 derecede daraldığı dikkat çekti.
Yeni jel hazırlanırken embriyoların cildi zarar gördüğünde skar dokusu oluşturmadığı düşüncesinin üzerinde duruldu. Embriyo halindeki canlılarda hasar oluştuğunda, yaranın etrafındaki deri hücreleri aktin adlı protein fiberleri üretiyor. Kasılan aktin fiberleri ile yara uçları birbirine doğru çekilip yapışıyor. Bu olay sonucunda herhangi bir skar dokusu üretilmemiş oluyor.
