Fehmi Koru*
Adam ülkesinin ismi bile yüreklere endişe salmaya yeten üst seviye görevlisini karşısına almış, tahtaya kaldırdığı ortaokul öğrencisini dersini yapmayınca öğretmeni nasıl azarlarsa o denli azarlıyor…
Korkulan adam onun karşısında besbelli korkuyor; bunu amirinden en temel hususta farklı düşündüğü halde korkusu sebebiyle ona aksi karşılık vermekte isteksiz davranmasından anlıyoruz…
Koltuğuna kurulmuş, karşısındakine küçümser bakışlar atan amir ise, “Söyle, söyle Sergel, evet mi hayır mı?” diye adamı sıkıştırıyor…
O da kendisinden beklendiği üzere “Evet” demiyor, demiş üzere yapıyor…
Hepsi birkaç dakika süren bu trajikomik görüşme, Rusya’nın Ukrayna’ya askerlerini gönderdiğinin çabucak sonraki günü, Kremlin’de düzenlenen güvenlik toplantısında geçiyor…
Kremlin’deki güvenlik toplantısından bir manzara.. (RT kanalından.)
Amir durumundaki adam Rusya devlet lideri Vladimir Putin… Bir düzineden fazla kadınlı-erkekli devlet görevlisini karşısına oturtmuş, içlerinden birini soğuk soğuk terleten o…
Terleyen devlet vazifelisi, Rusya’da sokaktaki vatandaşın ismini ağzına almaktan bile çekindiği bir kişi… İstihbarat örgütünün başındaki Sergei Naryshkin…
Hepi topu bir dakika süren sorgulamanın görüntüsü İngiliz Guardian gazetesi tarafından Rusça görüşme İngilizce altyazıyla internet sitesine konulunca dünyanın her tarafında izlenebilir hale gelmiş durumda.
Reklam
Birinci izlediğimde gözlerime inanamadım.
Görüntüyü Youtube’dan indirip bana gösteren dostum, “O toplantıya katılanlardan biri sızdırmış olmalı” kestiriminde bulundu.
Makul bir izah; fakat tatmin olmadım.
Sonradan araştırdığımda, görüntünün gizlice çekilmiş bir kaçak yayın olmadığını, aksine 1,5 saat sürmüş görüşmenin bütününün Kremlin tarafından Putin televizyonu Russia Today‘de (RT) canlı yayınlandığını tespit ettim.
Bir dakikalık manzara, demokrasi hassasiyeti olan yahut devlette ciddiyete değer verenler açısından dehşet verici…
Türkçemizde var olan hoş ve manalı kelam kalıplarından biri “Teşbihte yanılgı olmaz” cümlesidir.
“Şimdi birini yahut bir olayı bir diğerine yahut bir öbür olaya benzeteceğim lakin siz alınmayın, ya da benzetmem hoşunuza gitmezse rahatsızlık duymayın” demektir o cümle.
Hitler de böyleydi.
Kitaplığımda Hitler ve yakınları hakkında kaleme alınmış bir düzineden fazla eser bulunuyor. Bu istikametiyle bir ‘Hitler uzmanı’ bile sayılabilirim.
Almanya’yı yönetirken aldığı kararları benimsemediğini hissettiği devlet görevlilerini, makamlarına ve rütbelerine aldırmadan, eski tabirle ‘alameliinnas’ -yani oburlarının yanında- rezil edene kadar köşeye sıkıştırmaktan haz duyardı.
Saddam’da da misal özellikler bulunduğu periyotla ilgili tanıklıkları yansıtan yayınlarda var.
Bu cins insanların bir öbür ortak özelliği de hudutlarını bilmemeleri…
Ukrayna’ya atak olayına bu gözle bakalım.
Putin Kırım’ı ilhak ettikten sonra Ukrayna’nın iki bölgesinde ayrılıkçı güçleri destekliyordu. Desteklediği bölgeler onun teşvikiyle bağımsızlık ilan ettiler ve Rusya da çabucak onların bağımsızlığını tanıdı.
O iki bölge halkının değerli bir kısmı Rusça konuşan, Rusya ile irtibatlı bilinen bir halka sahip. Ukrayna ve Rusya dışındaki beşerler o noktaya kadar olanı hazmedemeseler bile kabule hazır görünüyorlardı.
Ancak Putin orada durmadı, bir gece apansızın Ukrayna’ya havadan ve karadan askeri operasyon başlattı. Bütün ülkeyi istediğini hem kelamlı hem de fiili olarak ilan etmiş oldu.
İpin ucu orada koptu.
Saddam da uzun yıllar kendi halkı üzerinde baskı uyguladı, Irak’ı bir dehşet devleti haline dönüştürdü. Durduk yere İran’a savaş açtı. Batı ülkeleri, İran’daki yeni Humeyni idaresinden Saddam’dan daha fazla hoşlanmadıkları için akına ses çıkarmadılar.
Sekiz yıl süren (1980-1988) savaşta milyonlarca Iraklı ve İranlı hayatlarını kaybetti.
Kuveyt’e saldırmasaydı bugün tahminen hala Irak’ın başında Saddam olacaktı.
Durmadı, duramadı, Kuveyt’i işgale kalktı (Ağustos 1990) ve sonuna yaklaştı.
Hitler de vaktinde emsal bir aşırılık sergilemiş, Avrupa’nın neredeyse yarısını Alman çizmeleriyle çiğnetmeyi becermişti. Fransızı, İngilizi ondan korkuyordu. Fiziki sonlarını Türkiye’ye kadar uzatmıştı.
O da durmadı, duramadı ve kışın en soğuk günlerinde ordusunu Rusya’yı fethe yolladı.
Stalingrad Alman askerlerine mezar oldu.
Hitler’in 60 milyon insanın hayatına mal olan macerası Stalingrad’ta sona erdi. Onun yapamadığını, yıllar sonra başbakanlığa gelen Angela Merkel, tek bir kişinin hayatına mal olmayan bir teknikle, ülkesini ‘yumuşak güç’ haline dönüştürüp, ekonomik gücüyle Avrupa’nın en dinlenen ülkesi yaparak gerçekleştirdi.
Putin de buyruğundaki 600 milyar dolarlık rezervi, Türkiye dahil bütün Avrupa’yı doğalgazıyla ısıtması sayesinde kendisini kelamı dinlenir bir başkan olarak konuşlayabilmiş, hatta kurduğu siber ordusuyla ABD, Almanya, Hollanda üzere ülkelerin iç siyasetine bile yük koyabilmişti.
Kızılsa bile tahammül edilebilir biriydi Putin…
Ukrayna onun Stalingrad’ı, Saddam’ın Kuveyt’i üzere olacağa benziyor…
Yazının bir yerinde “Teşbihte kusur olmaz” demiştim; bu benzetmelerimi de o fasileden sayınız.
Dünyanın her köşesinde insanların bir haftadır Putin ismini duyunca mideleri ağızlarına geliyor.
Kendisinin bunu idrak edebildiğini, hatta edebileceğini sanmıyorum.
Onun gibilerin tabiatına alışılmamıştır bu.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.