Köpeklerle alakamız çok eskilere dayanıyor.
Arkeologlar 14 bin yıl evvel insanların köpekleri sahiplerinin yanına gömdüğünü bulmuştu.
Köpeklerin beşerler tarafından evcilleştirilen birinci hayvan tipi olduğuna dair çok sayıda delile karşın köpeklerle alakamızın kökeni hâlâ çok tartışmalı bir husus.
- DNA araştırması: Beşerler evvel köpekleri evcilleştirdi
Köken kıssaları
İnsan-köpek ittifakının birinci olarak 15.000 ila 40.000 yıl evvel Avrupa yahut Asya’da nasıl başladığına dair iki ana rakip teori var.
Çeşitler ortası sahiplenme teorisi, tüm köpeklerin ortak atası olan tarih öncesi gri kurtları, ezkaza evcilleştirdiğimizi söylüyor.
Bu teoriye nazaran insanların bu kurtların yavrularını evcilleştirmesi köpeklerin ortaya çıkmasını sağladı.
Kommensalizm teorisiyse kurtların, atılan yiyecek kalıntılarını aramak için insan yerleşimlerinin etrafında dolaşarak temelde kendi kendine evcilleştiğini öne sürüyor.
Kommensalizm ekolojide, iki organizmanın kurduğu ortak hayat tiplerinden birine verilen isim. Bu bağda bir canlı fayda sağlarken oburu bu paydaşlıktan etkilenmiyor.
Kurtlarla ilgili kommensalizm argümanını savunan New York’taki Stony Brook Üniversitesi’nden Krishna Veeramah, “Daha evcil ve daha az saldırgan olan kurtlar bu bağlantıda daha başarılı olurdu,” diyor ve ekliyor:
“İnsanlar vakit içinde bu süreçten başlangıçta rastgele bir yarar sağlamazken bu hayvanlarla bir çeşit simbiyotik alaka geliştirecek ve sonunda bugün gördüğümüz köpekler ortaya çıkacaktı.’
“Rekabet halindeydiler”
Emekli bir antropoloji profesörü ve insan-hayvan etkileşimleri tarihinde ünlü bir uzman olan Pat Shipman, daha evvel birbirlerine eşlik etmekle pek de ilgilenmeyen bu iki cins ortasında güçlü bir bağ oluştuğunu söylüyor.
Shipman, “Yaptığımız tüm icatları ve kullandığımız kısa yolları düşündüğümüzde hayvanları evcilleştirmek harikulâde bir örnek” diyor ve ekliyor:
“Ama kurtları evcilleştirmek kolay bir şey değildi. Yalnızca tehlikeli değillerdi, tıpkı vakitte besin için beşerlerle rekabet ediyorlardı.”
Getty Images Norveç kış ormanındaki kurtlar Emekli profesör, hem kurtların hem de insanların sonunda işbirliğinin faydalarını gördüğünü açıklıyor. Beşerler için kurtlar daha büyük avların peşinde koşarken iştirak etmenin yanı sıra düşmanlara karşı esirgeyici haline geldi.
Arkeolojinin gösterdiği üzere, kurtlar/köpekler insanların büyük ailelerinin birer modülü haline geldi. Mezarlıkların yanı sıra onları evcil hayvanlara emsal biçimde tasvir eden tarih öncesi mağara fotoğrafları de bulundu.
“Besin zincirine hükmettiler”
Shipman, yakın vakitte yayımlanan “En Eski Dostlarımız” isimli kitabında, köpeklerle işbirliğinin homosapiens’in en yakın akrabalarımız olan Neandertaller’i nasıl alt ettiğini açıklayabilecek nedenlerden biri olduğunu öne sürdü.
Shipman, “İnsan-kurt ittifakı besin zincirine hükmediyor” diyor.
Kommensalizm hipotezi yakın vakitte öteki bir takviye daha kazandı: Aralık ayı sonlarında yayımlanan bir çalışmada, Finli araştırmacılar, avcı-toplayıcıların ellerindeki et fazlasını kurtlarla paylaştığını, zira insanların sadece protein tüketerek yaşayamadığını -ve artık de yaşayamayacağını- öne sürdüler.
Araştırmacılar, “Bu birinci periyodun akabinde birinci evcilleşen köpekler, av arkadaşı, yük hayvanı ve muhafız üzere çok çeşitli biçimlerde kullanılarak uysallaşacaklardı” diye yazdı.
Besleme davranışı
Pennsylvania Üniversitesi’nde insan-hayvan etkileşimi konusunda uzman olan James Serpell, köpek evcilleştirmenin her iki cins için de karşılıklı faydası olduğu fikrine karşı çıkmıyor.
Lakin geçen Nisan ayında Frontiers in Veterinary Science mecmuasında yayımlanan bir makalesinde Serpell, tipler ortası sahiplenmenin kurtların köpeğe dönüşümüne dair daha makul bir açıklama olduğunu savunuyor.
Hususa aşina olmayanlar için Serpell, insan nüfusunun büyüklüğünün on binlerce yıl evvel bundan çok daha küçük olduğuna dikkat çekiyor. Küçük ve dağınık kümeler halinde yaşama eğiliminde olan beşerler pek fazla çöp de üretmiyordu.
Serpell, “Ayrıca, çağdaş avcı-toplayıcılara baktığınızda onların eşyalarını çöpe atmadıklarını görüyorsunuz” diyor ve ekliyor:
“Avcı-toplayıcıların öteki hayvanlar onlara ulaşmasın diye hayvan kalıntılarını taammüden sakladığına dair literatürde pek çok örnek var.”
Serpell, atalarımızın “büyük etoburların kendi yerleşim yerlerini sık sık ziyaret etmesini istemediğine” inanıyor:
“Güney Afrika’daki çağdaş Buşman avcı-toplayıcı topluluğu, aslanları korkutmak için özel teknikler geliştiriyor. Yani geçmişte insanların isteyeceği son şey, tehlikeli hayvanları topluluklarına davet etmekti.”
Bununla birlikte, Serpell ve çeşitler ortası sahiplenme teorisinin öbür destekçileri, atalarımızın yavru hayvanları sevme konusunda bizden o kadar da farklı olmadığından şüpheleniyor.
Eski insanların kurt yavrularını yakaladıklarını ve çoklukla hayvan büyüdüğünde onu yabanî tabiata geri saldıklarını sav ediyorlar.
Lakin yakalanan kimi yavrular, insan arkadaşlığından zevk almış ve beşerlerle birlikte takılmayı istemiş olabilir.
Serpell, “Bu alışılmadık derecede evcil ve arkadaş canlısı kurtları çiftleştirdiğinizde, yabanî cinsinden çok farklı olan bu yeni hayvan cinsini elde edebilirsiniz” diyor ve ekliyor:
“Fakat bu başlangıçta plandan fazla tesadüfen oldu.”
Yanlışsız vakitte hakikat hayvan mı?
Köpeğin birinci evcilleştirilmesi çok uzun vakit evvel gerçekleşti. Bir gün bunun nasıl gerçekleştiğine dair kesin ispatlar bulmamız beklenen lakin o vakte kadar gizemini koruyacak.
Pat Shipman, “Kurtlarla avcı yoldaşlar üzere bağlantı kurduk. O vakitler hayattan istediklerimiz kurtların istediklerinden çok da farklı değildi” diyor ve ekliyor:
“İnsanlık tarihinin erken periyotlarında hayvanların birçoklarını, onları yemek ya da yük taşımak hedefiyle evcilleştirdik.”
- İnsanların köpek sevgisi, nasıl 200 canlı cinsini yok olmanın eşiğine getirdi?
- Pitbull ve ‘tehlikeli ırklar’: Neden saldırırlar, hata köpekte mi, yasak tahlil mü?
James Serpell ayrıyeten kurtların ve insanların “oldukça uyumlu” oldukları konusunda hemfikir.
Serpell, “Bazı bilim insanları, kurtların ve insanların birlikte yaşamaya evvelden adapte olduklarını söylüyor. Bunun sebebiyse tıpkı şeyleri yemeleri, topluluklarının emsal büyüklükte olması ve ebeveynlerinden misal halde bakım görmeleri” diyor ve ekliyor:
“Ortak çok şeyimiz vardı”.