BBC Rusya Editörü Steve Rosenberg’in haberi.
Aleksandra ve Antonina Kilisesi’nde Rusya bayrağıyla kaplanmış bir tabut var. Üzerinde ise bir subay kasketi ve bir fotoğraf…
Mikail Orçikov, mekanize piyade birliklerinden birinin kumandan yardımcısıydı. Ukrayna’da savaşırken öldürülmüştü.
Cenazede merasim için askerler de bulunuyor.
Bir Ortodoks rahip elinde tütsüyle dualar ederek yürüyor.
Tütsünün keskin kokusu, kilise korosunun ahenkli seslerine karışıyor.
Başında siyah örtüsüyle ölen askerin eşi, yanındakiler tarafından teselli edilmeye çalışılıyor.
Ukrayna’da kaç Rus askeri öldü?
Rusya’da resmi bilgiler dışında bir şeyi haberleştirmek hata.
Rusya Savunma Bakanlığı, “özel askeri operasyon” olarak isimlendirdiği bu işgalde 498 askerin öldüğünü açıkladı.
Ancak bu bilgi 2 Mart tarihli.
O tarihten sonra hiç güncellenmedi.
Rahip, “Ülkemizdeki durum sıradan değil. Herkes bunun farkında” diyor.
Kremlin kamuoyunun Ukrayna’daki Rus askerlerinin birer kahraman olduğuna ve Rusya’nın saldırısının bir öz savunma olduğunu düşünmesini istiyor.
Devlet televizyonun en tanınan haftalık haber programında, “Rusya artık müdahale etmeseydi Ukrayna üç yıl içinde NATO’ya girip nükleer silah sahibi olurlardı. Evvel Kırım’a, akabinde da Rusya’ya saldırırdı” sözleri kullanılıyor.
Rusya kendi halkına, Ukrayna’yı saldırgan devlet olarak gösteriyor.
Kostroma sokaklarında da pek çok kişi Kremlin’in anlatısına inanıyor üzere gözüküyor.
Televizyonun etkileme gücü
Bunun nedenlerinden biri televizyonun kamuoyunu etkileme gücü. Oburu de kriz periyotlarında pek çok Rus’un, devlet liderlerinin yanlış karar vermiş olabileceğine inanmak istemiyormuşçasına, refleks olarak başkanlarını desteklemesi.
Kostroma’da yaşayan Nikolay, “NATO tabanımıza üs açmak istiyor ve nükleer silahları var. Aferin Putin’e. Onlara müsaade vermedi” diyor.
Emekli Nina Ivanovna da, “Rusya’nın sonuna kadar gitmesi lazım” diyor.
“Rus televizyonlarında bu mevzuda verilen bilgilere ne kadar güveniyorsunuz?” diye soruyorum.
“Güveniyorum. Niçin güvenmeyeyim? Temel internete güvenmiyorum” diye yanıtlıyor.
Neden güvenmediğini sorduğumda ise “Bilmiyorum” diyor.
Ama Rusya’da herkes Ukrayna’nın işgalini desteklemiyor.
Nikolskoye köyünde Ortodoks rahip Yoann Burdin’in konutunu ziyaret ediyorum.
Kısa müddet evvel bir ayinde savaş tersi sözler kullanmış ve tenkitlerini kilisenin internet sitesinde de yayınlamıştı.
Bu yüzden gözaltına alındı ve yeni çıkan bir kanunla tanımlanan Rus Silahlı Kuvvetleri’nin prestijini zedeleme cürmünden para cezası aldı.
Burdin neden olursa olsun kan dökmenin günah olduğuna inanıyor“Kan dökmek günah”
Yoann, “Nedeni ne olursa olsun, nasıl haklı göstermeye çalışırsanız çalışın kan dökmenin günah olduğuna inanıyorum” diyor ve ekliyor:
“Kan, dökenlerin elindedir. Bir buyruk verilmişse bu buyruğu verenin, bunu destekleyenlerin ve sessiz kalanların elindedir.
“En berbatı de nefretin yayılması. Daha da derinleşecek. Zira Ukrayna’daki durum devam ediyor.
“Bunu durdurmak için bir siyasi irade de yok. İki tarafta da nefret güçlenecek ve halklarımızın ortasında on yıllar boyunca bir duvar oluşacak.”
Kostroma’da sekiz asker Mikail’in tabutunu mezara taşıyor. Askeri bando ağırbaşlı bir melodi çalıyor. Silah atışının akabinde Rusya ulusal marşıyla tabut mezara indiriliyor.
Kısa bir konuşma yapılıyor:
“Bir oğlun, kardeşin ve babanın kaybı her vakit bir trajedidir. Fakat halkımızı, çocuklarımızı ve ülkemizi savunurken öldüğü için gurur duyuyoruz.”
Mikail’in cenaze merasimiNe olursa olsun, Vladimir Putin’in buyruğuyla Ukrayna hududunu geçip hâkim bir ulusa saldıran taraf Rus ordusuydu.
Putin “özel askeri operasyonun” Ukrayna’yı “Nazilerden ve silahlardan arındırma” gayesini taşıdığını söylüyor.
Güya Ukrayna’yı faşistler yönetiyormuş üzere. Bunun hiçbir gerçek tarafı yok.
Son günlerde Rus yetkililer daha büyük gayeleri olduğunu gizleme muhtaçlığı duymuyor.
Dışişleri Bakanı Sergey Lavrov Ukrayna’da yaşananların, “Rusya’nın dünya siyasi haritasında legal çıkarlarına hürmet duyulan bir halde var olma hakkı için vefat kalım savaşı” olduğunu söyledi.
Yani bu jeopolitik maksatlarla yapılan, Moskova’nın Ukrayna’yı kendi tesir alanına almak için yaptığı bir savaş.
Ukrayna hükümeti ise bunu engellemekte kararlı.