ABD’de kölelik kaldırıldığında tahayyül edilen özgür ortam, sivil haklar hareketine değin bir hayal olmayı sürdürdü. Siyahlar artık köle değillerdi ama inanılmaz örgütlü bir ayrımcılığa maruz kaldılar. Bu fotoğraflar da onları belgeleyen cinsten, yalın bir ayrımcılığın seviyesini gözler önüne seriyor.
50’lerden bir fotoğraf, siyahlarla beyazların aynı iş kollarında çalıştırılmadığı görülüyor.
1940’da çekilmiş bir fotoğraf. Bir restoranın iki ayrı girişi olduğu görülüyor.
O dönemde white, beyazları; coloured, beyaz olmayanları (siyah, sarı, kızıl vs.) nitelemek için kullanılan sözcüklerdi. Bu restoranda da siyahlara ve beyazlara ayrılmış iki kapı mevcut.
İkinci Dünya Savaşı esnasında siyahi bir polisin motosiklet üzerinde verdiği poz.
Tabelada “Askeri inzibat, renkli” ibaresi görülüyor.
“Üçüncü sınıf – Yerli kadınlar” şeklinde sınıflandırılmış tren vagonu.
Yalnızca beyazların kullanabildiği otobüs durağı.
Beyaz olmayanlara ayrılmış otobüs durağı.
Savaş yılları… “Hitler’in aşk hayatı ortaya çıktı” yazılı gazete küpürü dikkat çekiyor. Magazin hiçbir zaman ara vermemiş.
Bir bar. “Yerlilere bira satışı yok” adlı bir uyarı levhası dikkat çekiyor.
Ayrılmış bir hastane gözetim odası.
Yalnızca beyaz olmayanlara satış yapan giyim kuşam mağazası.
Beyaz olmayanlar için tiyatro salonu.
Beyaz olmayanlar için otel odaları.
Trafiğe bile sirayet eden ayrımcılık…
Taksi şoförleri çoğunlukla, beyazlara hizmet vermeyi tercih ediyordu.
Sinemadaki siyahlara ayrılmış giriş kapısı.
Ayrımcılık konusunda bir yüzyılda önemli bir yol kat edildi. Yine de halen yapılacak çok iş var.
