ULUS, BARTIN (AA) – İzmir’in Seferihisar ilçesinde, dedesinden öğrendiği tarifle tescilli şambali üretimine başlayan orman mühendisi Sevi Ulus Şenüstek, Türkiye‘nin birçok bölgesinde ağızları tatlandırıyor.
Seferihisar’da yaşayan şambali ustası Erol Ulus, 1960’lı yıllarda bakır tepsi ile başladığı mesleğini bir süre sonra üç tekerlekli bisiklete taşıdı.
Seferihisar’ın tarih kokan sokaklarında, kalabalık pazarlarında, kıyı kenarında “şam tatlı” ve “şam ballı yeniden ballandı” diye bağırarak konutuna ekmek götüren Erol ustanın kara fırında pişen tatlısının ünü, vakitle ilçe sonlarını aştı.
Erol usta tatlı satmaya devam ederken 2010’da o devir 19 yaşında olan kız torunu Sevi, dedesinin yanında çırak olarak çalışmaya başladı. Torun Sevi, bir süre sonra dedesinin özel şambali tanımını öğrendi.
Boş vakitlerinde dedesi ile tatlı yapmaya ve satmaya devam eden Sevi, 8 yıl evvel Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Orman Kısmından mezun oldu.
Torununun şambaliye olan sevdasını gören dede, yarım asırlık tezgahını, bakır tepsisini, seyyar otomobilini ve en değerlisi deneyimini torununa bırakıp kenara çekildi.
Dededen öğrendiği deneyim ile üretime başlayan 31 yaşındaki Sevi Ulus Şenüstek, tezgahta başladığı şambali satışına dükkanı da ekledi.
Yeni tip koronavirüs (Kovid-19) öncesi 2019’da yaklaşık 3 metrekarelik bir iş yerinde satış yapan Şenüstek, salgın nedeniyle işler durunca tatlıyı internet üzerinden pazarlamaya başladı.
Yaptığı tanıtım faaliyetleri ve lezzetli eserleriyle kısa müddette ismini duyuran Şenüstek; Iğdır’dan Antalya’ya, İstanbul’dan Artvin’e, Adana’dan Düzce’ye Türkiye’nin her noktasına şambali gönderiyor.
Yaklaşık 6 ay evvel anne olan Şenüstek, dede mirası tarifle şambali üretmeye devam ediyor.
Dükkanın önünde durup vakit zaman oradan da şambali satışı yapılan dede yadigarı seyyar otomobil da yıllara meydan okuyor.
Seferihisar’da “Tatlıcı Sevi Usta” diye anılan Şenüstek, AA muhabirine, üniversiteyi bitirdikten sonra hayali olan şambali üretmeye karar verdiğini söyledi.
“Dedem tatlıyı adeta dünyadan koparak yapıyordu, hamur yoğurmasından satış evresine kadar. Ben de bu türlü seveceğim bir işi yapmak istedim,” diyen Şenüstek, tatlıcı olma kararını verdiği anı ise şöyle anlattı:
“Bir gün babamın yanına İstanbul’dan birileri geldi. Dedemi bulamadıklarını, tezgahın nerede olduğunu sordu. Ben de o an düşündüm. Şayet bu kadar aranan bir tatlıysa bizim bunu devam ettirmemiz lazım. Sonrasında dedemi gördüm ve koşarak yanına gittim. ‘Ben bu tatlıyı öğrenmek istiyorum’ dedim. Sonraki gün öğle saatinde dedemin yanında önlüğü giyip hazır bulundum. Birinci gün yalnızca izledim. İkinci gün fıstık dizdim, üçüncü gün fırına götürdüm. Yaklaşık 8 ay sonra ise dedemin müsaadesiyle hamura dokundum ve hamur yaptım.”
Hem dededen hem de müşteriden onay aldı
Bir süre sonra hamurdan şerbete kadar her basamağını kendi yapar hale geldiğini belirten Şenüstek, birinci yaptığı tepsiyi dedesinin satışa çıkardığını tabir etti.
Tepsinin akşam meskene boş geldiğini lisana getiren Şenüstek, “Tepsiyi boş görünce çok sevindim. Demek ki benim tatlım da olmuş ve satılmış. Dedem de yiyenler bir fark görmediğini ve beğendiğini söyledi. Böylelikle hem dedemden hem de müşterinden birinci onayı almıştım.” dedi.
Dedesinin sıhhat meseleleri nedeniyle dışarı çıkamadığını aktaran Şenüstek, buna karşın kendisine takviyesini sürdürdüğünü aktardı.
Tatlı tezgahının başından hiç ayrılmadığını anlatan Şenüstek, şöyle konuştu:
“Beni tezgahta gören tanıdıklar ‘Sen okumadın mı’ diye soruyordu. Ben de mühendis olduğumu söylüyorum. Neden bu işi yapıyorsun diye soruyorlar. Benim hedefim bu lezzeti sürdürmek. Yalnızca para kazanmak değil, manevi boyutu da var. Birinci seyyara çıktığımızda yemeden evvel ‘Erol usta üzere kimse yapamaz’ diyenlere hala şambali satıyoruz. Salgından ötürü bir süre seyyara çıkamadık. Bu süreçte internet üzerinden satış yapmaya başladık. Türkiye’nin her noktasına gönderiyoruz. Dedemden tatlının yanında sattığı dondurmanın da tanımını aldım. Bu yıl dondurma üretmeye başladık. Büsbütün doğal eserleri kullanarak. İlçenin mandalinasından da dondurma üretmek için yola çıktık ve başardık. Maksadım bir gün bu dükkanın önünde metrelerce kuyruk görmek. Bunun da çok kısa vakitte olacağına inancım tam.”
İstanbul’dan bayi olmak için talepte bulunanların olduğunu anlatan Şenüstek, bu istikamette öteki kentlerden kendilerini aradıklarını lakin onlara tatlının kendi ellerinden çıkması gerektiğini söylediğini aktardı.
Şambali yemek için işletmeye gelen Zafer Koşar, Şentürk’ten birinci olarak seyyar tezgahta satış yaparken tatlı aldığını söyledi.
İzmir ile özdeşleşen eseri çok sevdiğini aktaran Koşar, “İmalattan satışa kadar işin ardında bir bayanın olması bize başka bir itimat veriyor. Çok hijyenik ve lezzetli. Etrafıma de tavsiye ediyorum.” diye konuştu.
