Genel Kültüre Doyacaksınız! Ülkelerin İsimlerinin Nereden Geldiğini Öğrenince Büyük Bir Aydınlanma Yaşayacaksınız!

‘Özbeklerin ülkesi’. Özbek kelimesinin Türk dillerinden türediği ve ‘kendi sahibi’ anlamına geldiği düşünülmektedir.

Japonlar ülkelerine ‘Nippon’ derler. Bu, ‘güneşin doğduğu ülke’ anlamına gelmektedir. Kelimenin Çincesi ‘Japuen’ şeklindedir ve dünyaya bu şekliyle yayılır: Japonya.

“Pakistan” Urdu ve Fars dilinde “Pak(arı, saf, temiz) ülke” anlamına gelmektedir. İlk olarak “PAKİSTAN” sözcüğü Choudhary Rahmat Ali tarafından 1934 yılında telaffuz edilmiş ve Birleşik Krallık’ın eski Hindistan sömürgesinin 5 eski eyaletinin harflerinden türetilmiştir. 

P- Pencap
A- Afganya (ülkenin Kuzeybatı bölgesi)
K- Keşmir
İ- İslam veya İndus nehri
S- Sind
TAN – BelucisTAN

‘Maldiv’ ismi ise Hintçe’deki ‘mahal’ (saray) ve ‘diva’ (ada) kelimelerinden oluşturulmuştur. Bahsedilen ‘saray adası’, bugünkü başkenti Malé’dir. Eskiden sultanlar burada sarayda otururdu.

‘Kırgızların Ülkesi’. Kırgız sözcüğünün etimolojisi biraz bulanık ama daha çok Türk dillerine ait ‘kırk‘ sözcüğünden türediği düşünülüyor.

Adını büyük özgürlük savaşçısı ve bu ülkenin ilk devlet başkanı olan Simón Bolívar’ın adından alır.

“Cezayir” adının kökeni için kaynaklar farklı şeyler söylüyor. Arapça’da “yarımada” anlamına gelen “cezîre” sözcüğünden geldiği düşünenler var. Ayrıca Osmanlı Devleti zamanında suçlular bazen ülkenin en uzak, ücra yerlerine sürgün edilirdi. Bunlardan birisi de Cezayir’di. Cezayir ismi “ceza yeri” sözcüğünün zamanla değişime uğrayıp bu hale geldiği düşünülüyor.

Ukrayna dilinde “sınır toprakları, sınır ülkesi” anlamına gelmektedir. Önceden beri Rusların batıdaki en önemli sınırları bu topraklar üzerinde bulunuyordu. Bu nedenle bu ismi almış olduğu düşünülmektedir.

‘Taciklerin ülkesi’. Tacik sözcüğü eskiden Türkler tarafından ‘Türk olmayanlar’ anlamında kullanılıyordu.

Macaristan kendisine resmi olarak Magyarorszag (Magyar: Macar; orszag: ülke) yani “Macarların Ülkesi” anlamına gelen ismi kullanmaktadır. Ancak batılı ülkeler Macaristan için “Hunların Devleti” anlamına gelen “Hungary” ismini kullanmaktadır.

İbranîce bir isimdir ve “beyaz dağlar” demektir. Lübnan Dağları eteklerindeki karlar 12 ay boyunca erimediği için bu coğrafyaya ‘Lübnan’ denmiştir.

Ülke kendisine “Österreich” ismini vermektedir. Almanca’da “öster” sözcüğü “doğu” anlamına gelmektedir. “Reich” sözcüğü ise yine Almanca’da “krallık, devlet” anlamlarına gelmektedir. Yani Avusturya ismi “doğu krallığı” anlamına gelmektedir.

İsminin kökeni, Arapça’daki ‘yemin‘ sözcüğüdür. Bu sözcük Arapça’da iki ayrı anlamda kullanılır; ‘mutlu’ ve ‘hukuk’.

İngiliz toplumunun kökeni Anglo’lara dayanmaktadır. Sözcük etimolojik olarak Anglo + terra (toprak) olarak türetilmiştir. Yani İngiltere ismi Anglo Toprakları anlamına gelmektedir.

Bahr sözcüğü Arapça’da deniz anlamına gelir. -eyn sözcüğü ise iki anlamına gelir. Yani Bahreyn ismi “iki deniz” anlamına gelmektedir.

‘İran’, isim olarak ‘Aryan’ isminden gelmedir. ‘Aryan’ (Arîyan), yani ‘Arî ırktan olan’, ‘Hind – Avrupa dil ailesinden gelen milletler’ anlamındadır.

Fransa’nın ismi de aynı bölgede daha önce yaşamış olan ve Fransızların atası olarak bilinen Frank’lardan gelmektedir.

‘Katar’ isminin kökeni, Arapça’da ‘çıkartmak, uzaklaştırmak, değerlendirmek’ gibi anlamlara gelen ‘kat’ sözcüğüdür.

Ülkenin ismi “Kuzey ülkesi” anlamına gelmektedir. Diğer bir kaynağa göre Norveçliler ülkelerine “Norge” derler. Bu sözcük, denizcilerin parolasıydı. “Norge”, bu dilde “Kuzeye! Daha kuzeye! Daima kuzeye!” anlamlarını taşımaktadır.

Farça’da “Āzar” ateş, baycan veya orijinal olarak bilinen haliyle “Pāyegān” muhafız/koruyucu anlamındadır. Āzar Pāyegān bir bütün olarak düşünüldüğünde “Ateş Muhafızları” anlamına gelmektedir. İsmin kökeni Zerdüştlük dönemi Perslerine (İran) dayanır. Müslümanların Pers’i fethetmesinden sonra birçok Farsça sözcük Arapça yazılmaya başlandı ve orijinal telaffuz şeklini kaybetti; örneğin “G / P / ZH / CH” sesleri Arapça’da herhangi bir karşılık bulamadı. Böylece “Āzar Pāyegān”, Azerbaycan olarak bilinir hale geldi.

“Türk” ya da “Türük” sözcüklerinin tarihte bilinen ilk kullanımına Orta Asya’da Göktürkler tarafından Göktürk alfabesi kullanılarak sekizinci yüzyılda dikilen Orhun Yazıtları’nda rastlandı. Sözcüğün günümüzdeki halinin orijinali ilk kez 12. yüzyılda İtalyanlar tarafından Orta Çağ Latincesi kullanılarak Turchia veya Turcmenia şekillerinde oluşturuldu. Bunların yanı sıra Orta Çağ’ın Alman seyyahları bölgeyi Turkei veya Tirkenland şeklinde, Fransızlar ise Turquie şeklinde andı.

Sözcüğün Yunanca soydaşı Tourkia, Bizans imparatoru ve bilgini VII. Konstantin Porfirogennetos tarafından De Administrando Imperio kitabında kullanıldı. Ancak imparator buradaki “Türk” kullanımlarıyla Macarları kastetti. Benzer şekilde Bizans kaynakları, Karadeniz ile Hazar Denizi’nin kuzeyinde ömür süren bir Türk devleti olan Hazar Kağanlığı için de Tourkia (Türklerin ülkesi) sözcüğünü kullandı. Osmanlı İmparatorluğu ise kendi çağdaşı olan diğer ülkeler tarafından zaman zaman Türkiye veya Türk İmparatorluğu şeklinde anıldı.

Kaynak
1 2 3 4 5