Rusya‘nın işgali altında olan Ukrayna‘dan ayrılan vatandaşlardan biri de 2016 yılında katıldığı Eurovision’da şampiyon olan sanatçı Jamala oldu. Kırım Türkü müzikçi Jamala, iki çocuğuyla birlikte Ukrayna‘dan İstanbul’a gelerek Türkiye’ye sığındı.
“TÜRKİYE 100 YILLARDIR OLDUĞU ÜZERE BİZE KAPILARINI AÇTI”
Basın açıklamasında Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’a ve Türk Halkına karşılıksız dayanakları için teşekkür eden Jamala, ” Ukrayna‘da suçsuz siviller günlerdir bombalanıyor. Kiev’de yaşlılar, bayanlar çocuklar hayatta kalmaya çalışıyor. Türkiye Devleti’ne ve halkına bize verdikleri karşılıksız takviye için çok teşekkür ederim. Türkiye, 100 yıllardır olduğu üzere bizlere hiçbir karşılık olmadan insani ve vicdani sorumluluk gereği kapılarını sonuna kadar açtı. Türkiye Cumhurbaşkanı Sayın Erdoğan ve Türk halkına sonsuz teşekkürler” dedi.
YAŞADIKLARINI ANLATTI
Yaşadığı süreçle ilgili Jamala, “Türkiye’ye mülteci olarak geleceğim hiç aklıma gelmezdi. Eşim 24 Şubat sabah saat 05.00’te bomba seslerinde uyandırdı ve Kiev üzerinde bomba saldırısı olduğunu söyleyerek uyandırdı. Baştan ne yapacağımı bilemedim. Çok kararsız kaldık. Çocuklarımı toplayıp sığınaklara indik. Sonrası iki kere tekrar siren uyarısı geldi ve biz tekrar sığınaklara inmek zorunda kaldık. Akşam saatlerine gerçek biz anladık ki tüm Ukrayna kuşatılmış ve her taraftar farklı kentlerde bombalar sesi duyuluyor. Biz Kiev’i terk etmek zorunda kaldık. Batı Ukrayna bölgesine kaçmak zorunda kaldık” tabirlerini kullandı.
“BİZİ TÜRKLER KURTARDI”
Açıklamalarının devamında Jamala, şunları söyledi:
“26 Şubat’ta yeniden sabah saat 06.00’da bomba sesinde uyandık, zira yanımdaki havalimanı bombalanıyordu. Sonrasında biz sona yanlışsız çıkmaya karar verdik ve Romanya sonuna gerçek geldik. Orada 20 saat olan bir süreçte çok trafik olduğu için aracımız çok yavaş ilerliyordu. Sağ olsunlar bizi Türkler kurtardı, İstanbul’dan Romanya hududuna kadar gelip bizi sağ salim İstanbul’a ulaştırdılar. Tekrar burada Romanya huduttaki karşılayan arkadaşlara da seslenmek isterim. Bizim perişan olduğumuz halde çocuklarımız güler yüzle karşılaştı, çocuklarımıza yemek içecek verdiler, çok teşekkür ederim. Ben hiçbir vakit düşünmedim ki, ben de büyükannemin öyküsünü ve tarihî tekrarlama olacağını. Benim büyükannem üzere 1944’te sabah saat 05.00’te 5 çocuklar 15 dakika içinde eşyalarını toparlamak zorunda kaldı. Sovyet rejimiyle ülkeden zorla çıkarıldı. Benim eşim Ukrayna’da kaldı. Ben buraya dünyaya tekrar sesimi duyurmak için geldim. Zira bu savaş bitmeli, herkes bu savaşa hayır demeli”
“TERÖRİZM OLARAK ALGILIYORUM”
Benim için bu terörizm olarak algılıyorum. Zira şu an ülkemde çocuklar ve bayanlar, suçsuz beşerler ölüyor. Onların istediği aslında vatanından ülkesinden vazgeçirmektir. Haksız olarak bunu buluyorum. Şu an bize şantajla ülkesini teslim etmesini istiyorlar. Ukrayna olduğumuzu ve vatanımızdan vazgeçelim diye kural koşuluyor şu an. Ben hislerimi tabir etmek için kelamlar bulamıyorum, zira bu çok güç. Ben iki çocukla kalktım geldim eşimi orada bıraktım. Sonda ayrıldık ve şu an eşimde huduttaki insanlara dayanak olmaya çalışıyor. Bir an evvel bu kabus bitmeli”