Diablo 4 İnceleme Belgesi: Cehennemin Kapıları Arkasına Dek Açık

Tam 25 yıl evvel, 1996 yılının son günlerinde, Blizzard’ın oyun dünyasına armağan ettiği bir hazine vardı: Diablo. O günden bu yana, Korunak isimli fantastik dünyada geçen maceramız, tam 3 oyunla devam etti. Ve sonunda, uzun bir bekleyişin akabinde, Diablo 4 ise şimdi geçtiğimiz günlerde çıkışını yaptı. Seri bizlere, 2023 yılına kadar daima olarak genişleyen bir cihan ve kıssa sunuyor. Artık gelin, bu fantastik dünyanın derinliklerine birlikte dalalım ve Diablo 4’ün büyüleyici kıssasından başlayarak incelememize dalalım.

Diablo cihanına bu oyun ile birlikte adım atan oyuncular için kıssayı anlamak bu oyunda biraz güç. Fakat en kısa haliyle özetlememiz gerekirse melekler ve şeytanlar ortasında binyıllardır sürüp giden bir savaştan sıkılan her iki tarafın da mensupları tabiatlarından beklenmeyecek bir işbirliği ile Korunak’ı kurarlar. Burada ise melek ve şeytanların çocukları olan nephalemler yaşamaktadır. Bu nephalemler hem melek hem şeytan özellikleri taşıdıkları için her iki ırkın da gözünü korkutan birer tehdittir birebir vakitte. Fakat siz yeniden de bu geniş kainatın temellerini anlamak için, Diablo 4 seriye adım attığınız birinci oyun olacaksa bol bol lore okumayı ve öykü ile ilgili içerik tüketmeyi ihmal etmeyin ki yaşanan olaylar başınızda gerçek yerlere otursun. Çünkü bahsettiğimiz üzere Diablo 4 yeni başlayan oyuncuların pek de elinden tutmuyor ve geçmişten gelen 25 yıllık bir öykünün temelleri üzerinde yükseliyor.  Öykümüz ise Diablo 3’teki olayların 50 yıl sonrasında geçiyor. Bu defa baş şeytanlardan olan Mephisto’nun kızı Lilith’in Korunak üzerinde farklı emelleri var ve bu uğurda elbette Korunak sakinlerini de kullanmaktan hiç çekinmiyor. Lafa bu türlü girmiş olsak ve kıssa büsbütün uygun ve berbatın savaşı üzere görünse de esasen Diablo 4 çok gri bir oyun. Lilith’i engellemek için yeri geldiğinde beklenmedik işbirlikleri yapıyor, yeri geldiğinde ise karşımızda umulmadık ittifaklar görüyoruz.

Korunak’a adım attığınız daha birinci anda atmosfer hızınıza tokat üzere çarpıyor. Bu yozlaşmış dünyayı ve bizleri nelerin beklediğinin birinci ipuçlarını gözümüz seçmeye başladığı andan itibaren kendimizi direkt olarak dünyanın bir kesimi hissediyoruz. Nefes kesen açılış sinematiği oyuncuyu nelerin beklediğine hazırlasa da oyunda yeni bölgeler keşfedip zindanlara girdikçe hayranlıkla karışık bir hürmet duymadan edemiyor insan. Zira canavarların dizaynların tutun da yaratılan ortamlara kadar her şeyde ilmek ilmek işlenmiş bir emek olduğunu görmek mümkün. İzometrik kamera açısı pek çok üretim için bir dezavantaj olarak görülebilir. Çünkü ayrıntılara inmeyi zorlaştıran bu kamera açısına karşın Diablo 4 oyuncuya vermek istediğini sonuna dek hissettirebiliyor. Burada da Blizzard’ın mahareti devreye giriyor elbette. Diablo 4 kasvetli bir imal, baştan uyaralım. Lakin bu kasvet sıkılıp kulaklıkları fırlatarak oyunun başından kalkıp hava alma gereksinimi hissettiren cinsten değil. Bilakis oyuncuya bu kainatın neler üzerine heyeti olduğunu gösteren cinsten. Yoksa kimse şeytani bir tapınağa girdiğinde etrafın rengarenk olmasını beklemiyordur herhalde? Gerçi Blizzard Diablo 3’te tam da bunu yaptı ve iddia edileceği üzere bol bol da tenkit aldı. Lakin çıkışından itibaren sıkıntılarla boğuşan, vakit içerisinde bunları azaltsa da oyunculara beklediklerini verememiş olan Diablo 3 hüsranının akabinde geliştiriciler nerelerde yanlışlar yaptıklarını çok yeterli kavrayıp önümüze nefis bir yemekmişçesine Diablo 4’ü koymuşlar.

Atmosferi övdük, görselliğe ağzımızın suyu akarak baktık lakin hiç mi berbat yan yok diyecek olursanız size yanlışsız kul olmayacağını hatırlatmamız gerekiyor. Diablo 4 böylesi şahane bir cihanın içine bizi atıyor atmasına lakin onu rahatça görmemize de pek müsaade vermiyor. Karaktere odaklı kameramızı diğer istikamete hareket ettirmemiz mümkün değil. Bunun yanında oyun kamera açısını uzaklaştırmamıza da pek müsaade vermiyor. Hal bu türlü olunca oyundayken çevreyi rahatça göremiyor, bizleri bekleyen tehlike yahut düşman kümelerine karşı savunmasız kalabiliyoruz. Bunun yanında kamera açısından ötürü kaçırmış olabileceğimi düşündüğüm loot’lar da uykularımı orta ara kaçırmıyor değil. Bu kamera açısı tercihi tahminen geliştiricilerin yarattıkları yapıtları her ayrıntısıyla görebilmemiz için tercih edilmiştir bilemiyoruz fakat savaşın en ateşli yerinde tam da ışınlandığım noktanın çabucak gerisinde beni bekleyen bir düşman kümesiyle karşı karşıya gelmek birçok vakit hudut bozucuydu.

Diablo 4 birinci etapta bizlere seçebileceğimiz Barbarian, Druid, Sorceress, Rogue ve Necromancer olmak üzere 5 sınıf sunuyor. İlerleyen güncellemeler ve ek paketler ile artacak olan sınıfların her birinin ise haliyle kendilerine has yetenekleri var. Örneğin Druid’ler savaşlarda hayvanlar ve tabiatın öfkesinden faydalanırken Necromancer sınıfı mezardaki meyyitin dahi huzuruna göz dikerek ölülerden oluşan bir ordu toplayabiliyor etrafına. Ben ise oyunu Diablo 4’ün en çok tercih edilen sınıfı olduğu Blizzard tarafından açıklanmış olan Sorceress ile deneyimledim. Sorceress ateş, buz ve şimşek temelleri büyülere sahip. Fakat bu türlü dediğimde yanlış anlaşılmasın, yetenek ağacı oldukça büyük ve ayrıntılı. Üstelik oyunlarda en çok canımı sıkan özelliklerden biri olan bir yetenek kazandıktan sonra bunu iade edememek sorununa de tahlil var. Bir yeteneği denediniz ve size uygun olmadığını gördünüz diyelim. Yada oyunun ilerleyen kademelerinde değişik şeyler görmek istiyorsunuz. Hiç sorun değil. Yetenek ağacından istediğiniz yeteneği geri verip deneyim puanınızı elinize aldıktan sonra bunu yeni yeteneklere yatırabilirsiniz. Hasılı dilerseniz tüm yetenek ağacını hiçbir şeye bağımlı kalmadan baştan sona deneyimlemeniz mümkün.

Bunun yanında savaşlara gelecek olursak Diablo güzel yaptığı şeylerin üzerine koyarak karşımıza çıkmış. Düşman çeşitliliği oldukça fazla ve bu düşmanlar farklı bölgelere nazaran karşımıza çıkıyorlar. Oynanış ise temelde ‘düşmanların üzerine tıkla ve yetenek boşalt’ olsa da oyunda bundan çok daha fazlası var. Bahsettiğimiz üzere, Diablo 4’ün 5 farklı karakter sınıfının her birinin genişçe bir yetenek ağacı var ve bu yetenekler dövüş çeşitliliğini arttırıyor. Bunun yanında yetenek ağacından size en uygun kombinasyonu bulmak da oyunun neredeyse ortalarına denk gelen bir süreç. Düşmanlar ise farklı taarruz paternleri ile insanı kimi vakit gafil avlayarak alıştığı tarzdan uzaklaşmaya zorluyorlar. Tüm bunlara ek olarak karakterimize neler giydirdiğimiz de çok kıymetli (ki Diablo serisi geçmişten beri çok daha fazlasını sunsa da temel motivasyon birçok oyuncu için daha yeterli loot’a erişmek). Zindanlardan ve düşmanlardan düşürdüğümüz eşyalarımızın kimi dövüşlerde direkt tesirli olan farklı özellikleri var. Bunları kasabalarda bulunan demirci ve efsuncu üzere NPC’ler aracılığı ile geliştirmek de mümkün.

Korunak’a birinci adım attığınızda sizi karşılayan karlı iklim yeri geliyor yerini çöllere, yeri geliyor kasaba ve kentlere bırakıyor. E oyunun ismi Diablo olunc cehenneme birkaç cins atmadan da olmaz. Oyunun haritası hakikaten büyük ve dolu. Denk geldiğim yan vazifeler ise çoğunlukla keyifliydi. Tabi her oyunun olmazsa olmazı ‘şundan şu kadar topla da gel’ yahut ‘şu mektubu da şuraya götürüver’ stili misyonların yanında nitekim beğenilen kıssalar barındıran vazifeler çoğunlukta. Haritada dolaşırken ana ve yan vazifelerin yanında bulaşabileceğiniz çeşitli etkinlikler de var. Bunlar karşınıza kimi vakit sonlu müddetliğine çıkıyor ve sizinle birlikte haritadaki başka oyunculara da görünür oluyorlar. Belirtilen noktaya gittiğinizde tek başınıza olmayı beklerken sizin üzere maceracıların çoktan işe koyulduğunu görmek de açıkçası sistemin hoşuma giden yanlarından oldu çünkü birkaç sefer zorlandığımı hissettiğim noktalarda Miğferdibi’ne gelen elf ordusu üzere birkaç oyuncunun yardımıma yetiştiği anlar oldu.

Siz de benim üzere bir oyuncuysanız oyunun karakter yaratırken karşılaşacağınız birinci menüsü pek tatmin edici olmayabilir. Karakter yaratırken satan makyaja, yara izlerinden hız sözüne kadar seçebileceğiniz farklı şeyler var lakin bunların sayısı pek de fazla değil lakin şöyle bir durup düşünüldüğünde yetersiz de denilemez. Aslında karakterimizi çoğunlukla sırtından ve izometrik kamera açısından ötürü epey uzaktan gördüğümüz için itinaya bezene yarattığınız maceracınıza gardrop ve karakter seçme ekranı dışında pek de göz atamayacaksınız. Madem gardrop dedik oradan devam edelim. Diablo 4’te artık yalnızca stat’ları yüksek diye çer çöpü üzerinize takmanıza gerek yok. Gidip evvel demirciye uğrayıp elimizdeki kullanmadığımız ve gözden çıkartabileceğimiz silah ve zırhlarımızı hurdaya çeviriyoruz. Bu hurdalar bize geliştirmede kullanabileceğimiz malzemelerin yanında yok edilen nesnenin görünümünü de bahşediyor. Sonra doğruca gardrobumuza gidip karakterimizin üzerine hangi zırh yahut silah takılı olduğuna bakmaksızın dilediğimiz eşyanın görünümünü seçebiliyoruz. Elimizdeki silah ve zırhın özellikleri tıpkı dururken görünümünü seçtiğimiz şeyleri giyiniyor karakterimiz. Zırhlarınızı farklı renklere büründürmeniz de mümkün haliyle. Örneğin benim sorceress’ımın üzerindeki hiçbir şey kendi özgün görünüşünde değil. Kendisi şu sıralar Korunak’ta Game of Thrones’ın Kırmızı Cadı’sı üzere takılmaya devam ediyor.

Diablo 4 kendinden evvelki üç oyunun uygun ve berbat yanlarını kusursuz bir biçimde tahlil ederek karşımıza getiriyor. Seri dinozor oyuncuları atmosferi, kıssası ve oynanışı üzere ögeleri ile kendine çekerken yeni oyuncuların da öykü haricinde zorlanacağı pek bir şey yok. Tersine oyunun elden geçirilmiş ve daha da hızlanmış oynanışı ile ortaya çok keyifli bir iş çıkmış durumda. Bunun yanında atmosfer oyuncuyu anında içine çekerken insan oyunu birinci karakteri ile bitirdikten sonra öbür sınıfların neler vadettiğini merak etmeden duramadığı bir noktada buluyor kendini ve sonrasında ver elini öbür sınıflar… Diablo 4 sadece yılın değil, her istikameti ile son yılların en savlı üretimleri ortasında ve serinin şanının nereden geldiğini de oyuncuya (3. oyun faciasının ardından) yine hatırlatıyor. Değinmeden geçemeyeceğim bir öteki nokta ise oyunun Türkçe lisan takviyesi. Bu geniş kozmosu birinci kere büsbütün Türkçe olarak deneyimleme talihimiz var ve ortaya konan iş son derece başarılı. Seriyi yıllarca İngilizce oynadıktan sonra kimi düşman, yer ve eşya isimleri başta garip hissettirse de alışınca bunların hepsi sorun olmaktan çıkıyor ve Diablo 4’ü her şeyi ile anlayabilmenin zevki insanı mest ediyor. Özcesi Diablo 4 kendini bir 10 yıl daha tekrar tekrar oynatabilecek bir oyun ve Blizzard ustalığının eşsiz bir yapıtı.