SELÇUK, İZMİR (DHA) – BEYİN Cerrahi Uzmanı Prof. Dr. Selçuk Peker, 2012 yılında İstanbul‘da bir sempozyumda konuşma yaparken, kürsüde beyin kanaması geçirdi. Pekçoğu Türkiye‘nin en güzeli, 100’den fazla beyin cerrahının ortasında birinci müdahalesi yapılarak süratle hastaneye kaldırıldı. O gün onun birinci operasyonunu gerçekleştiren Girişimsel Nöroradyoloji Uzmanı Prof. Dr. Özenç Minareci “Hayatımın en güç hastasıydı zira süreç odasından çıkıp haber vereceğim yakınları, onlarca beyin cerrahıydı” dedi. Bir ay sonra ikinci sürecini yapan Girişimsel Nöroradyoloji Uzmanı Prof. Dr. Olcay Çizmeli ise “Ben birinci tomografisini gördüğümde Selçuk’u kaybettik dedim. Ancak o hepimizi şaşırttı” diye konuştu. Prof. Dr. Peker hem istatistikleri, hem meslektaşlarını şaşırtarak çok kısa müddette güzelleşti ve 1,5 ay sonra mesleğine döndü.
Bundan tam 10 yıl evvel, onlarca meslektaşının ortasında, beyin cerrahiyle ilgili bir konuşma yaptığı sempozyumda, kürsüde ansızın yere düştü ve şuuru kapandı. Birinci müdahalesi birçok Türkiye’nin en düzgünü olan, beyin cerrahı meslektaşları tarafından süratle yapıldı ve çabucak ambulansla hastaneye nakledildi. Anevrizmaya bağlı subaraknoid kanama, yani ölümcül bir beyin kanaması geçirdiği ve kanamanın boyutunun çok büyük olduğu anlaşıldığında, tahminen binlerce anevrizma hastasını hayata döndüren onlarca meslektaşı, hastane koridorunda büyük bir çaresizlik içinde beklemeye başladı. Lakin o, meslektaşları dahil herkesi şaşırttı. 5 gün komada kaldıktan sonra çok yeterli bir bakım ve uğraş ile ayağa kalktı; birkaç hafta sonra mesleğine dönmeyi başardı. Şimdiye dek Gamma Knife Radyocerrahi tedavisiyle binlerce hastaya şifa veren Beyin Cerrahi Uzmanı Prof. Dr. Selçuk Peker, Anevrizma Farkındalık Ayı’nda kendi yaşadığı anevrizma tecrübesini birinci defa Demirören Haber Ajansı’na anlattı. Başarılı girişimsel süreçlerle kanamasını durdurup onu hayata döndüren nöroradyoloji uzmanı arkadaşları ise o günü anlatırken daima tıpkı cümleyi kullandı: “Hayatımızın en sıkıntı hastasıydı. Hem arkadaşımız hem meslektaşımızdı. Lakin o imkansızı başardı ve böylesine büyük bir kanamayı hiç hasarsız atlattı.”
DERSLERDE ÖĞRENCİLERİNE ANLATIYORDU KENDİSİ YAŞADI
Derslerde öğrencilerine anlattığı en ölümcül tablolardan birini kendisi de yaşayan Prof. Dr. Peker, hala birinci birkaç saatini hatırlamadığı o günü şöyle anlattı: “Aralık 2012’de, Beyin Cerrahisi Derneği’nin İstanbul’da düzenlemiş olduğu bir sempozyumda benim de konuşman vardı. Açılış yapılmış, konuşmacılar sahneye çıkmışlar, daha sonra sıra bana gelmiş. Ben sahneye çıkmışım ve konuşmamın birinci iki dakikası içinde başım ağrıyor başım dönüyor diyerek birdenbire sırt üstü yere düşerek şuurumu kaybetmişim. Hala o anları hatırlamıyorum. Olağan salonda bütün beyin cerrahı arkadaşlarımız var. Süratlice birinci müdahaleyi yapmışlar teneffüs yolumu açık tutmuşlar ve ambulansa haber vermişler. Oradan doğruca en yakın hastaneye kaldırılmışım. Hastanede yapılan tetkiklerim sonucunda da subaraknoid kanama tespit edilmiş. Subaraknoid kanama, beynin etrafını dönen, beyni saran zarların ortasındaki kanamadır. Bu kanamaların çok büyük bir kısmı da beyin damarlarındaki baloncukların yani anevrizmanın patlaması sonucu ortaya çıkıyor. Bende de 2 tane baloncuk tespit edilmiş. Bunlardan bir tanesi patlayarak beni o hale sokmuş.”
“HER 30 BİREYDEN BİRİNDE ANEVRİZMA VAR, KANARSA VEFAT RİSKİ YÜZDE 50’DEN FAZLA”
Eylül ayının Anevrizma Farkındalık Ayı olduğuna da dikkat çekerek bilgi veren Prof. Dr. Peker, “Anevrizmaya aslında toplumda çok ender de rastlanmıyor. Yani kabaca söyleyecek olursak sokakta gördüğümüz her 30 bireyden birisinde anevrizma var. Fakat bunların hepsi patlamıyor. Çok az bir kısmı patlıyor. Lakin şayet yırtılır da o dediğim kanama meydana getirirse, o kanamanın olduğu anda ölme ihtimaliniz yüzde 50’den fazla. Sağ kalırsanız, hayatınızı bir sakatlıkla devam ettirme riskiniz de çok yüksek” dedi.
“ÇOK ŞANSLIYIM Kİ MESLEKTAŞLARIMIN ARASINDAYDIM”Böylesine büyük bir beyin kanamasından hasarsız kurtulabilmiş olmasını o anda etrafında bulunan meslektaşlarının gayreti, süratli davranması ve vakit kaybedilmeden hastaneye kaldırılarak sürece alınmasına da bağlayan Prof. Dr. Peker, kelamlarını şöyle noktaladı: “Olay birinci olduğu anda zati etrafımda 100 küsur tane hekim varmış. Beyin cerrahı bunlar üstelik. O natürel çok büyük bir etken. Hiç vakit kaybedilmeden tüm süreçler süratlice yapılmış. Hastane odasında kendime gelip birinci uyandığımda kamera latifesi mı bu diye düşündüm. Bu türlü büyük bir olay geçirmişim, 5 gün komada kalmışım. Fakat birinci iş ‘Hemen şu filmlerimi getirin, bir bakalım neyin nesiymiş, bana ne olmuş’ dedim. Tomografilerimi görünce, yıllarca öğrencilerime anlattığım istatistikleri aklıma getirince, aslında ne kadar büyük bir olayın içinde olduğumu o vakit anladım. Fakat Allah’ın şanslı kuluymuşum herhalde. Çok süratli güzelleşme gösterdim ve hiçbir sekel kalmadan hayatıma geri döndüm.”
KORİDORDA HABER BEKLEYEN “YAKINLARI” BEYİN CERRAHI PROFESÖRLERKaldırıldığı hastanede Prof. Dr. Peker’e birinci teşebbüsünü yapan Nöroradyoloji Uzmanı Prof. Dr. Özenç Minareci o günü anlatırken “Hayatımın en gerilimli süreciydi diyebilirim. Hasta hem arkadaşım hem meslektaşım. Dışarıda bekleyen ‘yakınları’ ise onlarca beyin cerrahı! Hastanede 100 küsur tane beyin cerrahı merakla dolaşıyor. 25-30 tane nöroşirürji profesörü de anjiyo odasının çabucak dışındaki odada oturuyor ve üç beş dakikada bir kafayı içeri uzatıp ‘Özenç nasıl gidiyor işler?’ diye tasa içinde bekliyorlar” dedi.
“SANIRIM BUNDAN DAHA YETERLİ BİR ORTAM OLAMAZDI”Prof. Dr. Minareci, sonrasını ise şöyle anlattı: “Bir yandan da elinizin altındaki hasta çok sevdiğiniz, kıymetli bir meslektaşınız ve arkadaşınız. Neyse, sonuçta her şey son derece yeterli gitti, istediğimiz üzere oldu ve bu işin sonunda hepimiz de son derece memnunuz. Lakin Selçuk’a sorulsaydı ki ‘Selçuk sen hayatının bir periyodunda beyin kanaması geçirmek durumunda kalacaksın, nasıl bir ortamda geçirmek isterdin?’ diye, sanırım bundan daha güzel bir ortam ve koşulları tanım edemezdi.”
“TOMOGRAFİSİNİ GÖRÜNCE SELÇUK’U KAYBETTİK DEDİM”Prof. Dr. Selçuk Peker’in o gün tespit edilen iki anevrizmasından biri yırtılıp kanadığı için çabucak tedavi edildi lakin müdahale edilmesi gereken, şimdi patlamayan öteki bir anevrizmasının daha olduğu anlaşıldı. Yaklaşık bir ay sonra ikinci kere girişimsel radyoloji prosedürleriyle bir operasyon daha geçirdi. O süreci yapan arkadaşı Nöroradyoloji Uzmanı Prof. Dr. Olcay Çizmeci ise o birinci günü şöyle anlattı: “Selçuk’un beyin kanaması geçirdiğini öğrendiğimizde benim çalıştığım hastanede de hazırlık yaptık, olur da getirirlerse grup hazır olsun diye. Anevrizması kanadığına nazaran hemen embolize etmek lazımdı zira. Lakin sonra yakın bir hastaneye nakledildiğini öğrendik. Orada da tekrar çok tecrübeli bir arkadaşımız, sevdiğimiz bir meslektaşımız, Özenç var. Hem sevindim, hem de Özenç ismine dedim ki ‘Eyvah!’ Zira (her biri alanında en iyisi) onlarca beyin cerrahı bekliyor dışarıda. Embolizasyon önemli bir teşebbüstür, çok kolay, dikensiz gül bahçesi değildir. Yarım milimetreden daha ince bir kateter ile anevrizmaya giriyorsunuz. O incecik damar duvarında 1- 2 milim kusur yapsanız damarı delip kanatabilirsiniz. Lakin Özenç muvaffakiyetle halletmiş haberi geldiğinde çok sevindik.”
“HEPİMİZİ ÇOK ŞAŞIRTTI VE HİÇ HASARSIZ ATLATTI”
– Karabulut
