Bir şeyi çok istersek mi olur, yoksa umursamazlığın gerisine saklanıp istemiyormuş üzere yaparsak mı? Karşılık veriyoruz, ikisi de istediğiniz şeyi size getirmez. Pekala, isteklerinize nasıl ulaşabilirsiniz? En sağlıklı yol hangisi? Ulaşamazsak ne olur? Tüm bu soruların karşılığı içeriğimizde.
Sonuca odaklıysanız…
Bağlandığınızı hissettiğiniz her şey hayatınızda bir tıp ıstırap yaratacaktır zira bağlılık tüm ıstırabın köküdür. Sonuçlara, durumlara, eski inanç sistemlerine, insanlara ve yerlere olan çok bağlılık acıya yol açar. İstediğiniz şeyi elde etmenin en güç taraflarından biri, niyetinizi belirledikten sonra onu özgür bırakıp akışa güvenmektir. Bırakmayı reddettiğinizde ve sonucu denetim etmeye çalıştığınızda, kendinizi tezahür ettirebileceklerinizle sınırlarsınız. Akışına bırakmayı öğrenene kadar tezahürünüze müdahale eden ve tezahürünüzü uzaklaştıran direnç yaratırsınız. Bu direnci özgür bırakabilmek için, kendinize nasıl sorusunu sormayı bırakmalısınız. ‘Bırakırsam nasıl olacak?’, ‘Bu nasıl olacak?’ üzere sonuca odaklanan soruları sormayı bırakmalısınız.
İsteğiniz var lakin inancınız yoksa…
Gerçek şu ki, siz tüm tezahür sürecinin yalnızca küçük bir parçasısınız. Bu, kendinize düşeni yapıp ve beklemeniz gerektiği manasına gelir. Sürecin en değerli kısmı, isteğinizi kainata nasıl göndereceğinizi bilmek ve akabinde denetimi teslim etmektir. Birçoğumuz bir şeyi tezahür ettirdiğimizi düşünürüz lakin derinlerde bir yerde onu elde edeceğimize inanmıyoruz. Lakin teslim olup hür bıraktığınızda Allah’a, ‘Tanrım, sana güveniyorum,’ demiş oluyorsunuz. Kozmosa, “Evren, benim için çalışmana müsaade vereceğim” demiş oluyorsunuz. Özgür bırakmaya ve teslim olmaya, Allah’ın çalışmasına müsaade vermeye istekli olmalısınız. Ve en kıymetlisi, şayet inancınız varsa istediğinizi alacağınıza inanmalı ve istemeye devam etmelisiniz.
İnancınızı kaybediyorsanız,
Farkındalık, her vakit anahtarını olacaktır. Sonuçlara nerede ve nasıl bağlı olduğunuzun farkına varmalısınız. İstediğin şeyi alacağınıza inanmıyorsanız bile bu hususta kendinize karşı dürüst olmalısınız. Yani inanç düzeyinizi öğrenmelisiniz. Beşerler olarak süreci bilmek istemekle birlikte bize taraf verilmesini ve tüm yolu görmek istiyoruz. Bu olağandır fakat istediğinizi elde etme sürecinin bir kesimi da, istediğinizi alacağınıza inanmaktır.
Güvenmelisiniz. Şimdi görmeseniz de gidebileceğiniz bir yol olduğunu bilin. Yürüdükçe yolun ortaya çıkacağına güvenmelisiniz. Siz ilerledikçe yol size açılacak lakin çoğumuz birkaç adımdan sonra çok çabuk pes ediyoruz.
İnancınızı kaybettiğinizde, gözünüzde canlandırdığınız gerçeklikten kopup sonra tekrar imkansız üzere görünen bir yerde kendinizi bulursunuz. Birinci adımı attığınızda bir sonraki adımın ortaya çıkacağına güvenmelisiniz. İrtibatta kalabilir ve yeniden de nasıl sonuçlanacağını bilmiyor olabilirsiniz. Bunun nasıl mümkün olduğunu anlamadığınız vakitlerde bile inancınız olabilir. İnanç, hayatınızda mucizeler yaratan şeydir.
Bazen bir şeyin nasıl olabileceğine dair başınızda bir varsayım olabilir fakat İlah daha büyük bir şey planlamış olabilir. Cihan, hayal bile edemeyeceğiniz biçimlerde çalışır. Sonuca olan bağlılığınızı özgür bırakabilir ve istediğinizi alacağınıza inanabilirseniz, işler beklediğinizden daha yeterli sonuçlanabilir.
Bunların hiçbiri kolay değil fakat olayların nasıl olacağını bilme muhtaçlığınızdan vazgeçmeyi öğrenmeli ve yalnızca olmasını beklemelisiniz. Bir sonuca olan bağlılığınızı bir sefer bıraktığınızda, bu artık onunla ilgilenmediğiniz manasına gelmez. Bu, daima olarak düşünmediğiniz, zorlamadığınız yahut kendi başınıza elde etmek için çabalamadığınız vakitlerde bile tezahür edeceğine inandığınız manasına gelir. İnancınız olduğunda, yolda olduğunu bildiğiniz için ona sahip olamamaktan korkmazsınız ve ne olursa olsun düzgün olacağınızı hissedersiniz. İşte bu, mucizelerin meydana geldiği durumdur.