Bildiğiniz üzere insülinler kan şekerinin düzenlenmesine yardımcı olur. Şeker hastaları için hayati bir değere sahip olan insülinin keşfi ise Nobel Ödülü’ne kadar uzanan eşsiz bir öyküye sahip. Gelin binlerce kişinin hayatının kurtarılmasına vesile olan insülinin kıssasına birlikte bakalım!
Oskar Minkowski ve Joseph von Mering ismindeki iki Alman araştırmacı 19. yüzyılın sonunda pankreas ile diyabet ortasında bir bağ buldular.
Aynı vakitte birçok bilim insanı pankreas sıvılarını çıkararak bu sıvıları şeker hastalarına enjekte etmeye çalıştılar.
Yani birçok insanın hayatını kurtaran insülinin bulunmasına köpekler sebep oldu diyebiliriz.
Genç öğrenci bunu gerçekleştirmenin pankreastan güçlü bir çıktı elde etmelerini sağlayacağını düşünüyordu.
Asistan ve genç birlikte köpekler üzerinde çalışmalar sürdürdüler ve köpeklerin kan şekeri düzeylerini düşürmeyi başardılar. Bu sayede köpeklerin hayatta kalma müddetleri de uzamış oldu.
Tüm bunlardan sonra artık köpekler yerine bir insan üzerinde deneme yapmaya karar verdiler.
Başarısız olmalarına rağmen asistan ve genç pes etmeyerek insülin isminde daha tesirli bir özüt elde eden biyokimyacı ile görüşmeye karar verdi.
1922 tarihinde insülinin keşfi tamamlandı ve hastalar üzerinde kullanılmaya başlandı.
Ölmek üzere olan bu çocuklara bilim insanları insülin özü enjekte ettiler ve bu sayede çocuklar güzelleşti.
İnsülinin keşfedilmesi tüm dünyada haber haline geldi ve bu muvaffakiyete ulaşanlar beşerler için birer kahraman oldular.
Günümüzde insülin hala birçok insan için hayati kıymete sahip olan bir ilaç.
İnsülinin yarar sağladığı tek şey diyabet hastalığına sahip bireyler de değildi.