Birey ve karakter gelişiminde ailenin yeri büyüktür. Birtakım beşerler ise olgunlaşmamış ebeveynlere sahip olabilir. Bu başta büyük bir sorun üzere gözükmese de yıllar sonra bile davranışlarına yansıyabilir. Nasıl mı?
Kaynak:
Ebeveynlerimiz bizi bu dünyada karşılayan birinci bireyler. Doğal olarak çocukluğumuzdan beri onları örnek alıyor ve onlar ile birlikte yetişiyoruz.
Bazılarımızın ebeveynleri ise başkalarına kıyasla olgun bireyler olmayabilir. Bu her ne kadar siz farkında olmasanız da sizin hayatınızı ve karakterinizi etkileyecektir. Nasıl mı? İnceleyelim.
1. Olgun ebeveynlere sahip olmayan bireyler hislerini denetim etmekte zorluk yaşarlar.Çünkü olgun olmayan bir aile bağında hislerini denetim etmeyi öğrenmeleri için bir örnekleri yoktur.
2. Zorluklarla karşılaştıklarında başkalarını suçlarlar. Kendilerinde asla cürüm aramazlar zira ailelerinden bu türlü öğrenmişlerdir.
3. Ani ruh değişimleri yaşarlar. Bir anda memnun iken apansız ağladıklarını görebilirsiniz.
4. Empati kurmakta zorlanırlar. Empati kurmanın kendilerine uygun olmadığını düşünürler zira kendileri de olağan değildir. Öteki beşerler ile bir bağ kuramazlar.
5. Birdenbire abartılı yansılar verebilirler zira hislerini nizamlı yaşayamamışlardır. Bu yüzden ani his patlamaları ile hislerini tabir ederler.
6. Mükemmeliyetçilerdir. Olgun bir aileye sahip olmayan bireylerin hayatında kusura yer yoktur zira küçükken her yanılgı yaptıklarında cezalandırılmışlardır.
7. Süratli sinirlenirler zira her yanılgı yaptıklarında ailelerinden gördükleri reaksiyonlar onları sonlanmaya yatkın bir birey haline getirmiştir.
8. Duygusal yakınlık kurmakta zorlanırlar. Başka insanların hisleri onlara bir sır ve gizem dünyası üzere gelir. Her vakit akıllarında soru işaretleri vardır.
9. Ruhsal meseleler yaşamaya daha yatkınlardır zira hislerini düzgün bir halde denetim etme fırsatları olmamıştır.
10. Şiddetli utanç ve eksiklik hisleri ile kaplıdırlar. Olağan olamadıkları için kendilerini suçlarlar ve bu büyük bir utanç hissi ile yansır.
11. Oburlarının yanında hislerini tabir etmekte zorlanırlar. Karşılarındaki kişinin bu durumdan yararlanmaya çalışacağını düşünürler.
12. Travmatik semptomlar gösterirler. Yaşadıkları onca şey onlarda bir iz bırakmıştır.
13. Bütün dünya onların karşısında üzere hissederler. Küçükken aileleri onların bütün dünyasıdır. Büyüdüğünde ise bütün dünya onların karşısında üzere gelir.
14. Tam zıddında ise tüm istedikleri olsun isterler. İstediklerini elde edemeyince ağlamaya ya da farklı davranışlarda bulunmaya başlayabilirler.
15. En berbatı ise hayatlarını değiştirmek için hiçbir şey yapmazlar. Epey tembellerdir.
Bütün bunlara karşın hakikat yardım ve uğraş ile kendilerini değiştirmeleri mümkündür. Yalnızca birinci adımı atmak bile yolun yarısına gelmek olacaktır.