İSTANBUL (AA) – Ortopedi ve travmatoloji alanının duayen isimlerinden Prof. Dr. Veli Lök, bir hayat biçimi olarak gördüğü mesleğini 66 yıldır sürdürüyor.
İzmir‘in Bayındır ilçesine bağlı Yakapınar köyünde 5 çocuklu bir ailenin en küçüğü olarak 1932 yılında dünyaya gelen Lök’ün eğitim hayatı yoksullukla içinde geçti.
Babası Ali Lök’ün üzüm bağını satarak “ameliyat yapan bir tabip olması” hayaliyle okuttuğu oğlu Veli Lök, İzmir Atatürk Lisesi’nin akabinde 1956 yılında İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi’nden mezun olarak beyaz önlüğü giydi.
Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde ihtisasını yapmasının akabinde bir yıl Almanya’da eğitim gören Lök, mesleğine bu ülkede devam etmesi istikametindeki teklifleri geri çevirerek Türkiye’ye döndü. 1969 yılında doçent, 1975 yılında ise profesör unvanını alan Lök, ortopedi ve travmatoloji alanında yüzlerce öğrenciyi yetiştirdi.
12 Eylül 1980 darbesinin akabinde 1402 sayılı kanunla üniversiteden uzaklaştırılan ve bu süreçte mesleğini muayenehanesinde sürdüren Prof. Dr. Lök, 1991’de geri döndüğü Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Kısmı’nda uzun yıllar öğretim üyeliği yaptı.
Doktorluğunun yanı sıra keman virtüözü olan Lök, azaba karşı uğraş ve insan hakları konusundaki çalışmalarıyla memleketler arası çapta tanındı.
Türkiye İnsan Hakları Vakfının 1991 yılından bu yana İzmir temsilciliğini yürüten Prof. Dr. Lök, azabın dünya genelinde engellemesi için hazırlanan ve Birleşmiş Milletler tarafından kabul gören İstanbul Protokolü isimli el kılavuzunun hazırlanmasına öncülük etti.
Prof. Dr. Veli Lök, 1999 yılında emekli olmasının akabinde beyaz gömleğini çıkarmayarak mesleğinin 66. yılında muayenehanesinde hasta bakmaya devam ediyor.
“Doktorluk, hayatımın bir parçası”
Prof. Dr. Veli Lök, AA muhabirine, doktorluk mesleğini çok sevdiğini, emekli olduktan sonra hem mesleğinden hem de hastalarından kopamadığını söyledi.
Tabip olmasını babasına borçlu olduğunu anlatan Lök, “Babamı İzmir’de askerlik yaptığı yıllarda kumandanı çağırmış. ‘Ali sen okusaydın büyük adam olurdun. Oğlun olursa okut’ demiş. Babam kumandanının bu kelamlarından etkilenmiş. Babam okuma yazma bilmiyordu lakin beni okutmak için çok uğraş verdi.” dedi.
Hayatını insanlara yararlı olma unsuruna adadığını, her bir hastasını en yeterli halde tedavi etmek için efor gösterdiğini, hala de çalışmadan duramadığını anlatan Lök, mesleğine olan bağlılığını şu sözlerle anlattı:
“Meslek hayatım boyunca teşhisi konamayan, devası bulunamayan hadiselerle ilgilendim. Temel ilgi alanım, diz cerrahisi, spor yaralanmaları, protez ve kalça hastalıkları. Birçok kıymetli ameliyata girdim ve tedaviler uyguladım. Yaşım 90 olmasına karşın hastalarım gelmeye devam ediyor. Yeni tip koronavirüs salgını nedeniyle haftanın 2 günü hasta kabul edebiliyorum. Doktorluk hayatımın bir kesimi. Kendimi çok rahat ve memnun hissediyorum. Hiç yorulmuyorum. Her sabah beyaz önlüğü giydiğimde rahatlık hissediyorum. İnsanlara yardım etmek, ıstıraplarını gidermek hoş bir olay. Onun memnunluğu duyuyorum. Yapabildiğim kadar, insanlara yararlı olabileceğim kadar mesleğimi yapacağım. Bu kuvveti kendimde hissediyorum.”
“Fedakarca çalışın”
İlerleyen yaşına karşın tıptaki aktüel gelişmeleri yakından takip ettiğini, bilimsel toplantılara katılmaya ihtimam gösterdiğini belirten Lök, 14 Mart Tıp Bayramı’nda heyecanının katlandığını, aklına beyaz önlüğü giydiği birinci günün geldiğini tabir etti.
Doktorluğun çok kutsal bir meslek olduğunun altını çizen Lök, “Genç meslektaşlarıma mesleklerini sevmelerini, fedakarca çalışmalarını öneriyorum.” diye konuştu.
Ege Üniversitesi, İstanbul, Türkiye, İzmir, Sıhhat, Haberler