25 yaşında bir çocuk annesi Baht Personel, 9 ay evvel şişkinlik şikayetiyle doktora başvurdu. Evvel idrar yolu enfeksiyonundan kaynaklanabileceği düşünüldü, fakat tedaviye karşın karnındaki şişkinlik artmaya devam etti. Bu süreçte 55 kilodan 91 kiloya kadar çıkan genç bayana hakikat teşhis 9 ay sonra kondu. Yazgı Personel’in yumurtalık tümörü olduğu anlaşıldı. Bağcılar Eğitim Araştırma Hastanesi Bayan Doğum Kiniği’nden jinekolojik Onkoloji Uzmanı Doç. Dr. Taylan Şenol ve takımı tarafından 15 gün evvel ameliyat edilen Emekçi’nin karnından tam 20 kiloluk tümör çıkarıldı.
Tunceli’de yaşadığı sırada şişkinlik şikayeti ile doktora başvuran 25 yaşındaki Baht Emekçi, süratle kilo almaya devam edince evvel ikinci çocuğuna gebe olduğunu sandı. Lakin gebelik testi negatif çıktı. Şişkinliğinin enfeksiyon kaynaklı olabileceği söylendi ve bir mühlet idrar yolu enfeksiyonu tedavisi gördü. Şikayetleri bitmediği üzere, şişkinliğine hazımsızlık da eklendi ve artık günlük hayatını sürdürmekte zorlanmaya başladı. Manisa’da tekrar doktora giden genç bayana çekilen MR’ın akabinde aylar sonra teşhis konabildi. 7 ay içinde 55 kilodan 91 kiloya kadar çıkan Çalışan’ın yumurtalıklarında 35-40 cm çapında dev bir kitle olduğu tespit edildi. İstanbul’a gelen Personel, Bağcılar Eğitim Araştırma Hastanesi Bayan Doğum Kliniği’nden Jinekolojik Onkoloji Uzmanı Doç. Dr. Taylan Şenol’a başvurdu ve çabucak ameliyata alınarak sıhhatine kavuştu.
“PANDEMİDEN SONRA BÜYÜMÜŞ KİSTLERİ DAHA SIK GÖRMEYE BAŞLADIK”
Doç. Dr. Şenol, Personel’in yaklaşık bir ay evvel kendilerine başvurduğunu anlatarak “Karnında epey büyük bir şişlik vardı ve ultrasonda baktığımda kocaman bir kist olduğunu gördüm. Daha sonra bu kistin yumurtalık kisti olduğunu anladık ve ameliyat gerektiğine karar verdik. Bu yaştaki hastalarda bu kadar büyük kistleri açıkçası çok sık görmüyoruz. Bilhassa buna bağlı karın şişliğini de aslında bu hastalarda çok görmüyoruz. Ekseriyetle ileri evre yumurtalık kanserlerinde karın şişliği olur. Yumurtalık kistleri bir kaç santimden, Baht’ın durumunda olduğu üzere 50-60 santime kadar değişen boyutlara ulaşabiliyor. Hastalar çoklukla hamile olduklarını ya da kilo aldıklarını sanıyorlar. Ne yazık ki pandemiden ötürü da doktora gelmek konusunda beşerler biraz daha isteksizler. O yüzden bu kistleri bugünlerde daha ilerlemiş olarak görüyoruz” dedi.
“LİTERATÜRDE ÇOK SIK GÖRMÜYORUZ”Yumurtalık kistlerine çok büyük boyutlara geldikten sonra teşhis koymanın çok kolay olduğunu lakin birinci başlarda oluşan karın şişliğinin gaz, hazımsızlık üzere şikayetlerle karıştırılabildiğine işaret eden Doç. Dr. Şenol, “Bu hastalarımızın bu işlerle ilgilenen jinekolojik onkoloji tabiplerine gittiğinde teşhis alması daha kolay oluyor ekseriyetle. Kader’deki üzere dev kistlere, boyutu itibariyle literatürde de epeyce az rastlıyoruz. Baht’ın kisti epeyce büyük ve literatürde de sıralamaya girebilir” diye konuştu.
AMELİYAT, HASTADAN ÇOK TABİP İÇİN GÜÇLÜ GEÇİYORBağcılar Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nin onkolojik hastaların çok başvurduğu ve güç ameliyatların çok yapıldığı bir hastane olduğuna işaret eden Doç. Dr. Şenol, bu tipten olaylara kendi merkezlerinde sıkça rastladıklarını anlatarak bu ameliyatların asıl tabip açısından güç olduğunu söyledi ve şöyle devam etti: “Biz bu hastanede 30-40 kilolara ulaşan kistleri de ameliyat ettik. Bizim açımızdan en güç yanı, aslında ortopedik zorluklar. Kendi belimiz de ağrıyor, zira o kütleyi tutmak, hareket ettirmek, gerekli dokuları bulup damarlarını bağlayabilmek önemli bir zorluk. Bazen birimiz kucaklayıp, birimiz kitlenin altından çalışıyoruz. Zira kistte kanser kuşkusu varsa patlatılmadan çıkartılması gerekiyor. Bu nitekim çok değerli. Bazen ameliyat sırasında kanser olduğu düşünülmediği için patlatılmış ancak daha sonra kanser çıkmış kistler geldiğinde, bu hastalarda kan içinde yayılan hücreler her tarafa ekilmiş oluyor. Evresi ilerlemiş oluyor, hastanın sağ kalım yani yaşama talihi azaltılmış oluyor. O yüzden kuşkulu büyük kistleri mümkün olduğunca bütün olarak çıkarıyoruz.”
“İYİ HUYLU KİTLELER SÜRATLİ BÜYÜMEZ”Kader Emekçi’den çıkarılan kitlenin gri form, yani “borderline” denilen “orta seviyede riskli” kistlerden olduğunu da anlatan Doç. Dr.Şenol, kelamlarını şöyle noktaladı: “İyi huylulara beyaz, makus huylulara siyah dersek birtakım formlar ortadadır. Onlara biz gri, yani borderline form diyoruz. Bunların kanser üzere takip edilmesi gerekiyor. Yüzde 15-20 kansere dönebilir zira. Âlâ huylu kistler çoklukla boyutlarını uzun müddet devam ettirirler. 10 santimse 6 ay sonra da o boyuttadır. Ancak borderline kitleler süratli büyürler. Kanserli kitleler de süratli büyür. Bir de kitle dışında bol ölçüde sıvı görürüz karında bu hastalarda. O yüzden çok süratli büyüyorsa, karındaki şişlik artık hazımsızlık, yürümekte zorluk, günlük hareketlerini, hayatını devam ettirmekte zorluk oluşturacak noktaya geldiyse; makûs huylu ya da borderline form olma ihtimali daha yüksektir. Borderline daha genç bayanlarda görülür, 40 yaş altında çoklukla. Lakin kanser kitlelerine 55 yaştan itibaren daha ileri yaşlarda rastlarız”
“HAMİLEYKEN KARNIM BU KADAR BÜYÜMEMİŞTİ”
Yazgı Personel, şikayetlerinin 7 ay evvel başladığını söyleyerek şu bilgileri verdi: “Normalde 55-60 kilo tartısında biriydim. Karnım git gide şişmeye başladı. Birinci başta gebe olduğumu da düşünmüştüm. Ancak analizlerim negatif çıktı. Sonra ağrılarım eklendi. Güya parçalanıyormuş üzere bir sancı yapıyordu. Doktora gittim, birinci başta enfeksiyon dediler. İdrar yolu enfeksiyonu olabilir diye düşündüler. Daha sonra kabızlıktan olabilir dendi. Öteki bir doktora gittim o da misal teşhisleri koydu. Bu ortada 91 kiloya kadar çıktım. Artık doktora gitmekten vazgeçtim, bıraktım artık, umutlarım tükenmişti zira. Manisa’ya gittim, bir bayan doğum tabibi MR istedi. Artık dayanamayacak formda ağrılarım başlamıştı. MR sonucunda bir kitle tespit edildi. 35 santim civarı büyüklüğündeydi. Ondan sonra Taylan Bey’e geldik esasen. Ameliyatı nasıl gerçekleştireceğini anlattı ve sonra ameliyatımı oldum. Ameliyata girdiğim gün 91 kiloydum, şu an 64 kiloyum. Ameliyattan çıktığımda 71 kiloya düşmüştüm. Hiçbir biçimde dışarıya çıkamıyordum, uyuyamıyordum, yemek yiyemiyordum. Kendimi odaya kapatmıştım artık, yalnızca uzanabiliyordum. Onda bile rahat edemiyordum. Hamileliğimde bile bunların hiçbirini yaşamamıştım. Artık hayatım çok değişti, artık hareket edebiliyorum, yürüyebiliyorum, istediğim her şeyi yapabiliyorum.”
– Karabulut
