İngiliz Kraliyet Ailesi’nin hayatını mevzu alan The Crown dizisinde II. Queen Elizabeth’i büyük bir muvaffakiyetle canlandıran oyuncu Olivia Colman, tıpkı gün Kahramanmaraş başta olmak üzere 11 ili etkileyen ve Suriye’de de hissedilen zelzele felaketinin akabinde depremzedeler için düzenlenen gecede Nazım Hikmet’in Yaşamaya Dair şiirini seslendirdi.
İngiliz Kraliyet Ailesi’nin hayatını ve sarayın saklı gizli olaylarını anlatan İngiliz dizisi The Crown, hala hakkında en çok tartışılan diziler ortasında.
Netflix’te yayınlanan dizide 20 kısım boyunca Queen Elizabeth’i canlandıran Olivia Colman, dün gece depremzedeler için düzenlenen bir aktifliğe damgasını vurdu.
6 Şubat sabaha karşı 04:17’de Kahramanmaraş’ın Pazarcık ilçesinde meydana gelen 7.7 büyüklüğündeki sarsıntı, Türkiye’de 10 vilayette de yıkıcı sonuçlara neden olurken felaket hudut komşusu Suriye’de de hissedildi.
İki ülkede de yüreğimizi dağlayan zelzele sonrası Londra’nın en büyük konser salonlarından birisi olan Royal Albert Hall’de bağış aktifliği düzenlendi. Olivia Colman’ın da yer aldığı aktiflikte tüylerimizi diken diken anlar yaşandı.
Gelin o anları canlı canlı izleyen Bahar Hanım’dan dinleyelim 👇
Ve işte o an… Olivia Colman, Nazım Hikmet’in ‘Yaşamaya Dair’ isimli şiirini İngilizce olarak seslendiriyor 👇
Nazım Hikmet – Yaşamaya Dair
Yaşamak latifeye gelmez,
Büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
Bir sincap üzere meselâ,
Yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
Yani bütün işin gücün yaşamak olacak.
Yaşamayı ciddiye alacaksın,
Hem de o derecede, öylesine ki,
Meselâ, kolların bağlı arttan, sırtın duvarda,
Yahut kocaman gözlüklerin,
Beyaz gömleğinle bir laboratuvarda
Insanlar için ölebileceksin,
Hem de yüzünü bile görmediğin beşerler için,
Hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,
Hem de en hoş en gerçek şeyin
Yaşamak olduğunu bildiğin halde.
Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
Yetmişinde bile, meselâ, zeytin dikeceksin,
Hem de o denli çocuklara falan kalır diye değil,
Ölmekten korktuğun halde vefata inanmadığın için,
Yaşamak yani ağır bastığından.
Diyelim ki, ağır ameliyatlık hastayız,
Yani, artık o beyaz masadan hiç kalkmamak ihtimali de var.
Duymamak mümkün değilse de biraz erken gitmenin kederini
Biz tekrar de güleceğiz anlatılan Bektaşi fıkrasına,
Hava yağmurlu mu diye bakacağız pencereden,
Yahut da tekrar sabırsızlıkla bekleyeceğiz
En son ajans haberlerini.
Diyelim ki, dövüşülmeye kıymet bir şeyler için,
Diyelim ki, cephedeyiz.
Orda daha birinci atakta, daha o gün
Yüzükoyun kapaklanıp ölmek de mümkün.
Tuhaf bir hınçla bileceğiz bunu,
Fakat tekrar de çıldırasıya merak edeceğiz
Belki de yıllarca sürecek olan savaşın sonunu.
Diyelim ki, hapisteyiz,
Yaşımız da elliye yakın,
Daha da on sekiz sene olsun açılmasına demir kapının.
Biz tekrar de dışarıyla birlikte yaşayacağız,
Insanları, hayvanları, hengamesi ve rüzgârıyla
Yani, duvarın gerisindeki dışarıyla.
Yani, nasıl ve nerde olursak olalım
Hiç ölünmeyecekmiş üzere yaşanacak…
Bu dünya soğuyacak,
Yıldızların ortasında bir yıldız,
Hem de en ufacıklarından,
Mavi kadifede bir yaldız zerresi yani,
Bu koskocaman dünyamız.
Bu dünya soğuyacak günün birinde,
Hattâ meyyit bir bulut
Yahut bir buz yığını üzere de değil,
Boş bir ceviz üzere yuvarlanacak
Zifiri karanlıkta uçsuz bucaksız.
Şimdiden acısı çekilecek bunun,
Duyulacak mahzunluğu şimdiden.
Böylesine sevilecek bu dünya
‘Yaşadım’ diyebilmen için…
‘Yaşadım’ diyebilmen için…
‘Yaşadım’ diyebilmen için…
‘Yaşadım’ diyebilmen için…
İçin, için…
‘Yaşadım’ diyebilmen için…
‘Yaşadım’ diyebilmen için…
‘Yaşadım’ diyebilmen için…
İçin, için…
‘Yaşadım’ diyebilmen için…
‘Yaşadım’ diyebilmen için…
‘Yaşadım’ diyebilmen için…
İçin, için…
‘Yaşadım’ diyebilmen için…
‘Yaşadım’ diyebilmen için…
‘Yaşadım’ diyebilmen için…
İçin, için…
‘Yaşadım’ diyebilmen için…
‘Yaşadım’ diyebilmen için…
‘Yaşadım’ diyebilmen için…
Yaşadım…